Nieuwjaarsbijeenkomst NPCN Twente - 30 januari 2015
Gezondheid en arbeidsvoorwaarden

Speech Corry Westgeest, afdelingsvoorzitter

Het kapitalisme, het imperialisme veroorzaakt veel problemen door de ongebreidelde winsthonger van de grote multinationals. Vooral nu het systeem, wereldwijd, al jaren in crisis verkeert: wordt de armoede, de honger, de oorlogen en de werkloosheid steeds meer en steeds erger. Als je kijkt naar cijfers van het CBS dan blijkt dat de werkloosheid enorm is toegenomen. De totaal beschikbare beroepsbevolking zijn de mensen tussen de 15 en 65 jaar. Deze groep kun je opdelen in 3 groepen. Twee/derde heeft 12 uur werk of meer per week, 1,2 miljoen mensen had geen werk of minder dan 12 uur en 1,2 miljoen gaf aan geen 12 uur te kunnen werken. Deze cijfers zijn van 2014 en we weten dat deze niet overeenkomen met de werkelijkheid, maar het gaat om de grote lijn. We zien dat een zeer grote groep mensen niet kan deelnemen aan het arbeidsproces. Zij krijgen niet de kans om in hun eigen onderhoud te voorzien en zichzelf nuttig te maken. Langzaam maar zeker wordt hen bijgebracht dat ze volledig over of te wel een kostenpost zijn. Een zeer ongezonde situatie voor de mensen zelf en een gevaarlijke situatie die veel maatschappelijke problemen kan veroorzaken. Daarnaast zien we dat een kleine groep mensen het inkomen voor onze maatschappij moet verdienen, terwijl daarnaast aandeelhouders hun inkomen minimaal op peil willen houden of eigenlijk willen verhogen. Jullie begrijpen, dat, om dit te kunnen realiseren, de uitbuiting toe moet nemen. We zien een moordende concurrentie ontstaan, tussen bedrijven, tussen werkenden en niet werkenden en tussen arbeiders onderling. Het belangrijkste wapen van het kapitalisme om mensen te onderdrukken en van actie en revolutie af te houden is: verdeel en heers. Alle middelen die men kan bedenken worden hiervoor gebruikt. De media, de wetenschap, het onderwijs en de regeringen spelen hierin een belangrijke rol.

Wil je hier iets tegen doen, en iets bereiken, is het belangrijk om eerst een goede analyse te maken en machtsverhoudingen te onderzoeken. De NCPN doet dit wereldwijd met andere communistische partijen, met hun eigen afdelingen en met andere groeperingen. Op dit moment zien we een enorme toename van verdeeldheid. Wie op facebook af en toe de berichten leest, schrikt zich echt rot. Niemand schijnt het met elkaar eens te zijn en er ontstaan allerlei groepen die elkaar verrot schelden en van actie afhouden. Eén van Lenins grote uitspraken die ik vaker op facebook zet is: 'Hoofdzaak is leren te komen tot EENHEID van mening'. En dan bedoelde Lenin niet dat iedereen hetzelfde moet denken, zoals er vaak gesuggereerd wordt, maar Lenin bedoelde de eenheid in de strijd. In de strijd waar wij macht kunnen ontwikkelen en eisen kunnen stellen. De grootste macht van de arbeiders ligt in de bedrijven. Daarom zijn communisten altijd actief in de vakbonden, omdat arbeiders in de bedrijven de meerwaarde maken, wat betekent dat arbeiders gezamenlijk veel kracht kunnen ontwikkelen. De crisis van het kapitalisme wentelt men af op de arbeiders, steeds slechtere arbeidsomstandigheden en nauwelijks koopkrachtverhoging, terwijl de prijzen blijven stijgen.

Binnen de FNV bonden is er de laatste jaren veel veranderd. De bonden stonden sterk bij de pensioenstrijd, maar Jongerius liet het afweten. Om de macht van de grote bonden te breken, moest er 1 FNV vakbeweging ontstaan. Alle tijd ging in dit proces zitten, terwijl er nauwelijks aandacht was voor de verslechteringen, denk maar aan de zorg, de post, de WSW, de flexibele contracten, de pensioenen en ga zo maar door. Mondjesmaat zijn er wat kleinere acties gevoerd waar wij als NCPN afdeling aan meegedaan hebben en steeds bepleiten dat de acties massaler en harder moeten worden.

Terug naar de gezondheid

Niet werken is niet gezond, te hard werken is niet gezond en onzeker werk, de zogenaamde flexicurity is niet gezond. De arbeidsmoraal is de afgelopen jaren drastisch veranderd: 'We werken niet om te leven, we leven om te werken'. Vooral met de nieuwe technische hulpmiddel veranderd alles razend snel. Grote organisaties waar mensen steeds dezelfde producten maken zijn uit de tijd. Arbeiders moeten om kunnen gaan met snelle veranderingen en briljante ideeën hebben. Kun je dat niet? Stress, stress, stress, gevaar voor ongelukken, ziekten liggen op de loer of voor jouw 10 anderen, natuurlijk jongeren en goedkopere arbeiders.

Wat is hiervoor de oplossing?

Het is tijd dat arbeiders zich bij elkaar pakken en op gaan komen voor gezond werk, niet alleen voor zichzelf maar ook voor anderen, ook voor de niet werkenden. Dit betekent dat er weer ouderwets gepraat moet gaan worden op de werkvloer. En dan heb ik het niet over het oplossen van de problemen van de werkgevers of te wel de aandeelhouders, nee dan heb ik het echt over het oplossen van de problemen van de arbeiders zelf. De hoge werkdruk, een gezonde werksfeer, voldoende pauzes, aansluitende werkuren, vaste contracten, veiligheid in gebouwen maar ook veilige bescherming tegen gevaarlijke stoffen. Kan dit anno 2015? Natuurlijk kan dit, de vraag is alleen hoe. Praat met collega's en bouw langzamerhand vertrouwen op om gezamenlijk iets te gaan doen. Versterk de ondernemingsraad en gebruik de wetten die er zijn voor bescherming van werktijden en veiligheid. Versterk de vakbonden, maar stel kritische eisen voor lonen, arbeidsvoorwaarden en voor gezonde arbeidsomstandigheden.

Blijf solidair met elkaar vooral als er klappen gaan vallen. Juist solidariteit versterkt het gevoel: wij kunnen iets bereiken, voor onszelf en voor onze medemens.

Hetzelfde is te doen op het gebied van uitkeringen van voorzieningen. Vooral deze laatsten hebben het moeten ontgelden in het rechtse beleid van de afgelopen jaren. Neem het voorbeeld van de ZORG. Je hoort niet anders dan afbrak. De thuiszorg is nagenoeg gesloopt. Gebruikers krijgen de helft van de hulp of helemaal niets en de werknemers zijn in tienduizenden de straat opgegaan. En dan maar roepen dat mensen zo graag thuis willen blijven wonen. Te gek voor woorden! Het zijn laaghartige valse bezuinigingen. Geen geld? Kijk een naar de gigantische hoge winsten van aanverwante multinationals: de farmaceutische en de digitale industrie, de incontinentie industrie, de bouwmaffia's enz. Beste mensen, ik word hier razend over: laat iedereen horen hoe het zit, dan kan men dit toch niet meer pikken? Strijd, op de tafel liggen hier pamfletten over, is de enige manier om het geld te halen waar het zit. De bonden zouden dit als eerste moeten doen, doen ze het niet dan zulle haar leden hun moeten dwingen. Dat is democratie, dat is solidariteit voor je medemens. Morgen gaan we met een heel stel mensen uit Twente naar Utrecht om mee te demonstreren tegen onzeker werk, dus tegen uitbuiting. We hebben ons de naam FNV Twente gegeven en we hopen dat nu de FNV 1 is er weer echte aandacht zal zijn voor verbetering van de arbeids- en levensomstandigheden van de arbeidersklasse. De NCPN weet, zolang er geen socialisme is, moeten wij hier iedere dag strijd voor leveren.

Referenties, twee boeken:

De 360 (graden) werknemer: De nieuwe arbeidscultuur en de eindeloze concurrentie
De bedrijfsatleet: (Jezelf) managen onder druk

Solidariteit in de strijd tegen de kapitalistische uitbuiting, in de strijd voor socialisme.

Enschede, jan. 2015