U weet, net als ik, best hoe het komt dat de spreekkoren richting Ajax "kankerjoden" en dergelijken, de laatste vijftien jaar zijn ontstaan en zelfs toenemen. Alleen de media, het Ajax-bestuur en de Israel-lobby, zoals het cidi, Ed van Tijn en de AnneFrank-stichting, willen er niet aan en willen de ware reden zogenaamd niet kennen; laat staan publiekelijk uitspreken. Het wordt van een kant - die u waarschijnlijk niet verwacht - gecultiveerd en in stand gehouden [1].
De laatste drie, vier, vijf jaar is de politiek van Israel zo gruwelijk dat 80 procent van de Nederlanders er wat van wil zeggen. De woede tegen israel is in Nederland - juist aan de basis bij de gewone mensen - tot het kookpunt genaderd. Dat feit komt steeds maar niet goed genoeg in de media of althans wordt keer op keer, door bepaalde mensen, die daarvoor de media gebruiken, verkeerd uitgelegd (als toenemend anti-semitisme). De woede van de gewone man, aangaande de politiek van Israel, die het allemaal niet meer kan overzien, door het falen van de intelligentia en die vergoedelijking en omdraaing van de feiten, kan niet gekanaliseerd worden en vindt zijn uitweg op straat in dit soort spreekkoren.
Het provocerend gedrag van de laatste 15 jaar van volgens mij geen Ajax-supporters met twee of drie Israelische vlaggen, gooit nog eens willens en wetens, met behulp van het cidi, en Studio-sport, die elke week die vlaggen op bevel van god-weet-wie netjes in beeld brengen, olie op het vuur.
Ik moest eens proberen met mijn vlaggen te gaan zwaaien op andermans tribune. De wereld zou te klein zijn.
Dat ik niet zo maar wat onzin over die vlaggen praat, bericht de Volkskrant juist een dezer dagen over Duitsland, waar het zwaaien met DDR-vlaggen aardige parallelen laat zien. Dit keer juist bij de politieke machthebbers. Dus stop minimaal met dat israelische vlaggen gedoe. Laat de voorzitter van Ajax eens lef hebben de escallatie in eigen huis te minimaliseren. Dat is geen teken van zwakte maar van verstand.
Stop met de ontkenning van de mensenrechtenschendingen in Israel. Niemand heeft daar het recht de arabieren/palestijnen/moslims meer dan 60 jaar lang te schofferen en - zoals gebeurd - de USA en Nederland in de val van Irak te lokken (omdat er bijvoorbeeld nog zeer veel geld van Irak en Saddam richting PLO ging).
Wij activisten pikken dat niet. De man in de straat ook niet, en doet dat op haar manier.
Rik Min, Schopmanlanden 22, 7542 CN Enschede
Voetnoot:
[1] Dat het antisemitisme toeneemt, vinden inmiddels velen met mij fout,
niet correct, in strijd met de feiten en vooral een onaanvaardbare
voorstelling van zaken. Het antisemitisme neemt niet toe; de haat tegen
Israel, Sharon en de ontkenners van de problemen, neemt toe. Het
anti-semitisme wordt door Sharon zelfs bewust gecultiveerd, uitvergroot en
misbruikt. Er ontstaan zelfs hypes of zich zelf versterkende voorspellingen.
De zaak van dat Franse meisje en de laatste brand in die synagoge is er zo
een. Jules Croisset deed indertijd ook zo iets. Inmiddels is er nog een zaak
bijgekomen, die brandstischting in een synagoge. Sharon doet er - zoals keer
op keer blijkt - niets aan om het antisemitisme in Europa en elders de kop
in te drukken; integendeel. Hij is er deels zelf en zijn beweging, de motor
van. Men wil hierdoor - en dat is het motief van de zionisten - een
numeriek overwicht over de Palestijnse ingezetenen binnen en buiten Israel
zien te bereiken. Elk "nadeel" (anti-semitisme) "heeft zijn voordeel" (meer
aanwas); meer mensen voor in het leger (zeg maar gewoon: kannonnenvlees).
Dat is inmiddels bewezen en als bewust beleid - door sommige zionisten -
toegegeven. Zoals eerder - bewust en onbewust - anti-semitisme werd
aangewakkerd in Argentinie (rond 1980), Syrie, Marokko, Libanon, Irak, Iran,
Antwerpen, Marseille en elders. Bij dit alles speelt ook nog het trieste
fenomeen dat niet goed voorgelichte massa's het onderscheid moeilijk kunnen
maken en sommigen gooien daarom het walgelijke beleid van de staat Israel
wel eens op een hoop met kritiek op 'de' joden. Sharon en de hele
israel-lobby hebben er belang bij dit onderscheid niet te maken. Zij hebben
immers een duidelijk motief.
Enschede, 18 sept. 2004.