Beste vrienden,
vriendinnen, kameraden,
Op de eerste plaats
allemaal een heel gezond, gelukkig en vooral strijdbaar 2009 gewenst.
Sommige mensen
verbaast het, dat wij op 7 februari nog een Nieuwjaarsbijeenkomst houden. Dit
was niet ons plan, maar door andere activiteiten, kwamen we op deze datum uit. Achteraf,
is dat eigenlijk wel goed, want de gevolgen van de crisis worden dagelijks
steeds meer zichtbaar, de crisis valt ‘steeds minder’ af te liegen.
Op onze uitnodiging
hebben wij getracht de huidige situatie uit te beelden. Zo te zien, zeg je, wat
een bende. Dat is ook zo, want onder het kapitalisme zet men alles op alles om
de winsten zo hoog mogelijk te houden. Groepen en landen worden tegen elkaar
uitgespeeld, het zogenaamde verdeel en heers en moordende concurrentie. Liegen,
bedriegen, misleiding, sprookjesvertellen,
zelfverrijking en graaien, oplichting, afpersing en maximale uitbuiting, het
schijnt allemaal geoorloofd te zijn.
Het belangrijkste
doel is, om echt georganiseerd verzet zoveel mogelijk, letterlijk en/of
figuurlijk, de grond in te boren.
Veel economen,
politici en journalisten voorspellen dat we deze crisis levenslang gaan voelen.
Grote vraag is: wat
kunnen we hiertegen doen?
Het is nodig om de feiten
van de crisis te weten. Wereldwijd zijn deze heel, heel erg. Het ergste
voorbeeld. In december 2008, toen de crisis niet eens echt doorgebroken was,
leed volgens de Verenigde Naties, al bijna 1 miljard
mensen, honger. Door de crisis zal dit nog erger worden, doordat de
werkloosheid enorm toeneemt, en de koopkracht afneemt. De twee belangrijkste
zaken die alles met elkaar te maken hebben.
Vervolgens is het volgens
communisten nodig, om deze feiten van de crisis te analyseren vanuit een
marxistische visie. Een marxistische analyse levert tevens een rode draad op
voor de oplossing.
Bij deze analyse
zijn er tussen het kapitalisme en socialisme essentiële verschillen op het
gebied van economie en levensomstandigheden van de bevolking. Deze verschillen
beginnen al bij de theoretische uitgangspunten.
Wat is er nu precies gebeurd?
Lange tijd, te beginnen in de Verenigde Staten zijn er niet
gedekte kredieten verstrekt. Banken leenden zoveel mogelijk en gingen eigen
leningen weer onderbrengen bij andere banken.
Volgens de zeer kritische journalist Willem
Middelkoop, is 28 jaar lang de rente steeds meer gedaald en heeft men steeds
meer uitgeleend. De bedragen die hiermee gemoeid waren, hebben zoveel
nullen, dat ik mij er geen
voorstelling van kan maken. Theoretisch had de dollar allang in elkaar gezakt
moeten zijn, maar deze is op een slinkse en slimme manier door Amerika
gekoppeld aan olie.
Drukten banken vroeger gewoon geld bij, tegenwoordig achter
de computer is geld maken nog eenvoudiger, een zaak van een paar nullen. Ik wil
niemand beledigen, maar een kind kan op zijn vingers uittellen, dat dat uiteindelijk fout afloopt.
De eerste tekenen van crisis zag men in de huizenmarkt. Daarna
viel eerst de Lehman bank om en 6 anderen. Dit
veroorzaakte een stroomversnelling. In de VS werden in december al 524.000
banen geschrapt. Deze aantallen lopen iedere dag met duizenden op. Gisteren
zagen we op TV eindeloze rijen werklozen voor tientallen banen.
Wat betekent dit voor
ons land?
Eind 2008 is nog gezegd
dat de VSkredietcrisis geen gevolgen zou hebben voor
Nederland. Volgens minister Bos van de PvdA zou iedereen er in 2009 zelfs nog financieel
op vooruit gaan!
Communisten wisten
allang, en inmidd
Het aantal
werklozen neemt toe, Spanje is hier het duidelijkste voorbeeld van.
In ons eigen land
zien dat vooral de mensen met de slechte arbeidscontracten, werknemers via uitzendbureaus,
ouderen en mensen van wie de opleiding te goed of te
slecht is, het eerst de klos zijn. Hierbij komt de afbraak van de sociale
zekerheid, met name de verkorting van de WW, en mensen
zitten snel in de bijstand. We zien in allerlei sectoren de grootste problemen
vanwege jarenlange bezuinigingen. Denk maar aan de gezondheidszorg, het
onderwijs, het vervoer, de jeugd zorg, maatschappelijk- en cultureel werk zijn
zo goed als verdwenen en ga zo maar door.
Kapitalistische
crisis
Veel mensen blijven
deze crisis hardnekkig een kredietcrisis noemen. Hiermee wordt de ware oorzaak
van de crisis, willens en wetens of uit onwetendheid, niet duidelijk gemaakt.
Op het moment dat de regering van de VS, van Nederland besloten geld in de
crisis te steken o.a. door het overnemen van banken en kapitaalinjecties aan
bedrijven is heel duidelijk te zien geweest dat dit eigenlijk niet de echte
oplossing is. Nationalisatie van banken zouden we een socialistische maatregel
kunnen noemen, ware het niet dat de Fortis op korte
termijn weer verkocht moet worden en waar de winst blijft mag u raden.
Bos leende op de
private markt geld voor Fortis. Eerst werd er gezegd 4
miljard, toen werd het 16 miljard en uiteindelijk is het
20 miljard euro geworden. Steeds meer sectoren en bedrijven kloppen aan voor
overheidssteun om te kunnen blijven draaien. In Amerika ging het gisteren al om
een kapitaalsinjectie van 900 miljard en in Nederland zien we ook steeds meer
sectoren en bedrijven die een beroep doen op de overheid. De zorg, onderwijs, woningcorporaties,
makelaars, architecten, de vervoerssector, en …..vele, vele gewone mensen, maar
voor deze groep…. is er geen steun.
Nee, zij worden
gedwongen om zich in alle bochten te wringen om aan het werk te komen. Over de
mogelijkheden worden de meest fantastische verhalen verteld. Zo zei onze
staatssecretaris van sociale zaken en werkgelegenheid gisteren nog in het
programma van Pauw en Witteman: er zijn nog veel
mensen nodig o.a. bij de brandweer, de zorg, het onderwijs, defensie. Deze
politica is van de PvdA, hoe komt zij op het idee? Het is de hoogste tijd om
haar met haar neus op de feiten te drukken.
Wat gebeurt er al
sinds jaren?
Veel mensen zijn en
worden gedwongen voor minder te werken of en slecht werk te accepteren. Strategie
bij dit soort ontwikkelingen was: opsplitsing van taken en werkzaamheden tot
banen waar men niet veel voor hoeft te betalen, tot zelfs onder het
minimumloon. TNT en de a
Ook grote groepen
jongeren, die nieuw op de 'arbeidsmarkt' proberen te komen, ondervinden in
toenemende deze bestaansonzekerheid. Onze overheid roept wel dat iedereen na
zijn/haar 65e door moet werken. Maar dit is echt niet voor iedereen,
denk maar aan de plannen voor aantasting van de ontslagbescherming . Men
probeert alleen maar te suggereren dat er voor iedereen werk is. Deze leugen
regeert, met het doel om mensen zo goedkoop mogelijk aan het werk te kunnen
zetten. Van het minimumloon valt niet fatsoenlijk te leven.
Komt men in de
bijstand, dan wordt men gedwongen voor niets te werken. Het duidelijkste
voorbeeld hiervan is de zogenaamde scholing via Work First, waarbij mensen drie maanden tegen een uitkering
moeten werken met een kans op een baan van een half jaar. Ik zeg kans, want
vaak gaat de baan daarna niet door. De werkgever profiteert van 3 maanden een
gratis werknemer waarvoor hij meestal ook nog een premie krijgt.
Een werkloos mag 5
maal gedwongen worden om drie maanden voor een uitkering te werken. Inmidd
Bij dit soort maatregelen
en bezuinigingen beroept de politiek en werkgevers zich steeds weer op de
crisis. Dit zijn de grofste leugens want we zien dagelijks dat de situatie
alleen maar slechter wordt.
Verkeerde analyse
De situatie wordt
slechter doordat men een verkeerde analyse heeft van de crisis. Niet het
krediet is het probleem, maar het feit dat de producten niet verkocht kunnen
worden, dus de koopkracht is het probleem. Men suggereert dat mensen veel te
veel geleend hebben en probeert hen ‘heel moralistisch’ de schuld in de
schoenen te schuiven. De directeur van de Rabobank Enschede zei deze week
hierover op een symposium: De bank moet ook nee kunnen verkopen. U begrijpt:
was dit gebeurd dan was de crisis eerder uitgebroken. Bij de verstrekking van
de meeste kredieten, het verlagen van de lonen, is het zo dat deze averechts
werken, er onstaat nog meer overproductie met alle
gevolgen vandien.
Hieruit kunnen wij
concluderen dat de crisis ontstaat door het gebrek aan koopkracht en dat stagnatie
van verkoop en overproductie een gevolg is. De echte oorzaak ligt in het
kapitalisme zelf: het maken van winst. De oorzaken van de huidige crisis zijn
dezelfde als de oorzaken van de crisis in 1929. Deze feiten worden keer op keer
verdoezeld, maar de bezittende klasse gaat echt over lijken.
Het verschil met
socialisme
Verdeling van de
winst
Onder het
kapitalisme gaat het grootste deel van de winst naar degenen die de
productiemiddelen en het financierinskapitaal
bezitten. In landen met een socialistische economie zijn de productiemiddelem
en het financierinskapitaal in
Besteding spaargeld
In kapitalistische
landen wordt het financieringskapitaal, het spaargeld van de bevolking,
aangewend om winsten voor de kapitalisten te genereren.
In socialistische
landen wordt het spaargeld van de bevolking, gebruikt om winsten of te wel
meerwaarde te maken ook weer voor de bevolking. Het financieringskapitaal wordt
aangewend voor de financiering van gezondheidszorg, het onderwijs, muziek- en
cultuur, de veiligheid enz.. Allemaal
Collectief
aandeelhouder
Onder het
kapitalisme is een kleine groep eigenaar van de aandelen. Deze kleine groep
buit de niet bezittende groep per definitie uit, want hun doel is het behalen
van maximale winst. We hebben gezien dat dit per definitie tot criis leidt.
In socialistische
landen is de bevolking collectief aandeelhouder van al het kapitaal met de
mogelijkheid van controle. In het kader van de discussie over te weinig
toezicht o allerelei ontwikkelingen in ons land, wil
ik een uitspraak van Lenin aanhalen: vertrouwen is
goed, maar controle is beter.
De
leefomstandigheden van mensen
De
levensomstandigheden onder het kapitalisme zijn al voldoende aan bood gekomen.
We kunnen concluderen dat deze er slecht uitzien en door de crisis voorlopig
niet zullen verbeteren.
Als we de
levensomstandigheden van mensen in socialistische landen bekijken kunnen we
veel voordelen opnoemen. Gratis onderwijs, gezondheidszorg, vervoer, betaalbare
huisvesting, cultuur en ga zo maar door. Natuurlijk zijn de ontwikkelingen per
land erg verschillend, dit heeft met de historische achtergrond en met de
tegenwerking van het kapitalisme te maken. Een van de landen waar we kunnen
zien hoe goed het socialisme is, wil ik noemen als voorbeeld en dat is Cuba.
Waarom noem ik Cuba? Omdat Cuba dit jaar 50 jaar revolutie viert. Een
socialistische revolutie waarvoor de hele bevolking zich al die tijd heeft
ingezet. Ik heb het geluk gehad dat ik in Cuba ben geweest en heb gezien hoe dit
land zich inzet, niet alleen voor de eigen bevolking maar ook voor andere
landen en de wereldvrede.
Wat nu te doen?
In mijn verhaal
zitten diverse punten die aangeven wat veranderd zou moeten worden. Kort
samengevat: het recht van de gewone bevolking op volwaardig werk, een
volwaardig loon, gezondheidszorg, onderwijs, wonen, bescherming en
ontwikkeling. Ontwikkeling wil ik benadrukken, omdat de beschaving van een land
te meten is aan het nivo van
de ontwikkeling van de mens, let wel alle mensen. Eigenlijk zijn dit zaken die
alleen onder het socialisme te realiseren zijn. Betekent dat, dat wij niets
kunnen doen? Nee, vraag is waar beginnen wij? Wij zullen net als Cuba en andere
landen voor het socialisme moeten knokken. Dat knokken begint bij het afdwingen van iedere verbetering voor
de gewone mensen.
Onze strategie is
om zoveel mogelijk mensen bij elkaar te krijgen achter een doel. Dat kan in
buurten en bedrijven en op onderwerpen. Samenwerken is voor ons: solidariteit
en meer druk op de ketel. Van de vele voorbeelden wil ik er een paar noemen. De
bewoners van de Wesselerbrink voerden actie tegen de
sloop van hun woning, ze hebben het nog niet gewonnen, maar er wordt rekening
met hen gehouden. De ABVAKABO voerde een juridische strijd tegen het gedwongen schoffelen
bij Work First, dat is
gedeeltelijk gewonnen, maar met nog te weinig perspectief op een volwaardige
baan. Kenmerken van dit soort acties is: organisatie en massa maken, we weten
uit ervaring dat dit methoden zijn die he
De rode draad in
onze inzet is: eerst de mensen en niet de winst.
Dit geeft duidelijk
aan waar communisten voor staan, waar de NCPN voor
staat.