Toespraak en openingswoordje van Corry Westgeest

Beste vriendinnen, vrienden en kameraden,

Welkom op ons 1 mei feest. Vooral een hartelijk welkom aan de Genossen en Genossinnen der DKP kreis Borken. Fijn dat jullie vanavond hier weer zijn. Van een van de mensen die vanavond niet kunnen komen, krijgen jullie de hartelijke groeten, dat is de Cubaanse ambassadeur mevrouw Zelmys Cortina die hier vorig jaar was, zij wenst ons een strijdbare en gezellige avond. Het leek ons als afdelingsbestuur de hoogste tijd om met de DKP over de politieke situatie in beide landen te spreken. Wolgang Quere, de afdelingsvoorzitter van Borken, spreekt over de Duitse situatie en nadat ik, voorzitter van de NCPN afdeling Twente, over Nederland het woord heb gevoerd, gaan we discussiëren. En, schroom niet om je vragen en standpunten naar voren te brengen.

In het programma van vanavond zit ook een filmpje over strijdbaar verzet tegen de crisis van een spaans dorp. Voor een vrolijke noot zorgt het zangtrio 'Hard en Vals' en na de discussie kunnen jullie swingen op muziek van DJ Torino. De hele avond kunnen draait er een diashow van acties waar wij bij betrokken zijn. Vragen, opmerkingen en tips hierover zijn natuurlijk van harte welkom. Wij hopen, dat we met elkaar, er een fijne, interessante avond van maken. 1 mei, de Dag van de Arbeid wordt over de hele wereld op verschillende manieren gevierd. Via de nieuwsberichten hebben we daar vandaag het een en ander over gehoord en gezien. Hele grote demonstraties in Bangladesh, Griekenland, Frankrijk, Havanna, Duitsland en niet Turkije niet te vergeten waar het Taksimplein schoongeveegd is met traangas. Over Nederland hoorden we vandaag erg weinig terwijl er wel heel wat 1 mei demonstraties en bijeenkomsten zijn, RtV Oost maakt dit gemist een klein beetje goed. We komen in het nieuw en dit wordt ieder uur herhaald.

Kort wil ik iets zeggen over de geschiedenis van 1 mei omdat dit veel zegt over het karakter van deze dag.

De oorsprong van 1 mei, is de strijd van een Amerikaanse vakbond voor de achturen-werkdag die, let op, in 1884 12 uur per dag was. De kern van de strijd lag in Chicago. Op het einde van een massabetoging, waar honderdduizenden stakkers aan meededen en die vreedzaam was verlopen - werd er een bom gegooid naar de politie. Eén agent werd gedood en 70 andere werden gewond.

Acht van de leiders werden opgepakt en ter dood veroordeeld, terwijl er geen enkel bewijs voor hun betrokkenheid bij de aanslag werd gegeven. Voor vijf van hen kwam het nationale én internationale protest daarop te laat. Drie, toen nog levende beschuldigden, werden zes jaar later vrijgesproken.

De internationale protesten tegen dit vonnis hebben vanaf 1890 geleid tot een wereldwijde jaarlijkse 1 mei-viering. Vanuit de bikkelharde kapitalistische sociaal- economische omstandigheden ontwikkelde de strijd zich, tot strijd voor loon, voor werk, voor vrede en voor socialisme. Eisen in het belang van de arbeidersklasse, en eisen die volgens communisten direct met elkaar verbonden zijn. Om te leven is loon/inkomen en werk broodnodig. Om de wereld echt rechtvaardig te maken is vrede en socialisme nodig.

In de 1 mei-geschiedenis van meer dan honderd jaar, is veel gebeurd. Kernpunt zijn de sociaal-economische omstandigheden waartegen wij strijd voeren. Het kapitalisme is er nog steeds. Natuurlijk zijn de omstandigheden veranderd, maar om de winsten hoog te houden, wringt het kapitalistische systeem zich in de meest vreemde bochten. Wij communisten noemen dit stadium het imperialisme, dat is het hoogste stadium van het kapitalisme. De strijd die wij tegen het kapitalisme voeren, noemen wij klassenstrijd. De heersende kapitalistenklasse probeert met behulp van de media de klassenstrijd als ouderwets af te doen, maar ik denk, dat jullie, vanuit jullie eigen omstandigheden wel weten, dat die strijd heel hard nodig is.

De standpunten van de DKP met betrekking tot de imperialistische wereldverhoudingen onderschrijft de NCPN. De VS doen er inderdaad alles aan om de huidige crisis te overleven. Ze verdedigen hun macht en hun systeem tot de laatste snik. Eerst wisten zij met een bedrag van 700 miljard dollar hun bankencrisis te veranderen in een staatsschulden crisis. Vervolgens hebben zij de mondiale economie opgezadeld met een hoop schulden en nu beginnen zij met de hulp van bepaalde Europese elites aan een vijandige overname van Europa. De autonomie van Europa wordt ondermijnd. Feitelijk zijn de VS een nieuwe koude oorlog begonnen. Nederland is maar een klein land, maar in haar steun aan het kapitalisme/imperialisme is zij groot. Dit gebeurt enerzijds vrij onzichtbaar met allerlei wetenschappelijke instituten en trainingen met name op het gebied van management en zogenaamde vredesoperaties, anderzijds openlijk door de steun aan interventies, militair en politiek. Cruciaal in deze is de onvoorwaardelijke Nederlandse steun aan de NATO. Hierdoor is Nederland mede verantwoordelijk voor de oorlogen tegen Joegoslavië, Irak, Libië, Afghanistan, Syrië en nu weer de dreiging van oorlog tegen Rusland vanwege de problemen tussen de Oekraïne en Rusland. In al deze conflicten probeert men ons wijs te maken, dat het gaat om terrorisme te bestrijden en om democratie in die landen te brengen, maar dat is een grote leugen. De belangrijkste drijfveer in deze is de macht over olie. Op sociaal economisch gebied steunt Nederland de afbraak van voorzieningen en verslechtering van lonen en arbeidsvoorwaarden op grond van de in 2000 door Europese regeringsleiders vastgestelde Lissabonagenda. Dit beleid is er op gericht om doelbewust de ongelijke verdeling van de rijkdom in Europa, meer dan de helft is in handen van 10 procent van de bevolking, in stand te houden en te vergroten, omdat het voortdurend streven naar superwinsten de motor van de monopolies is. Dagelijks horen we berichten over:

- daling van lonen en uitkeringen terwijl de prijzen enorm stijgen, bv de hueren met 4 tot 6,5 procent!
- de stijging van de werkloosheid, dit zijn er meer dan er geregistreerd worden, want niet iedereen bv als je geen vast adres hebt, telt mee. Mensen leven van hun spaargeld en voor de meesten is dit op. Daarnaast is er gisgantische vermindering van werkgelgenheid doordat mensen met een uitkering verplicht worden om voor hun uitkering te werkenden.
- verslechtering van de arbeidsvoorwaarden, toename flex- en uitzendwerk en aantasting van de ontslagbescherming. In ongeveer 900 bedrijven is al meer dan 1 jaar geen cao meer afgesloten, terwijl het fenomeen cao, net als de ontslagbescherming ook ter discussie wordt gesteld
- afbraak van de voorzieningen, vandaag zijn 30 medewerkers van het Enschede welzijnswerk ontslagen, en wat te denken van de zorg? Ouderen en chronisch zieken moeten het verzorgingshuis uit, omdat zij langer thuis zouden willen wonen. Dit is waar, maar qua beleid al een jarenlange grote leugen, want de thuiszorg is bijna volledig afgebroken. Het is dus een ordinaire bezuiniging, waar men overigens ook nog aan wil verdienen met begrippen als mantelzorg, kostendelers als kinderen ouders in huis nemen en onlangs is de zorgboete bedacht. In het zorgakkoord van 24 april is ondanks protesten van de vakbonden, besloten om nog eens 300 miljoen te bezuinigen op zorg, een besluit van de VVD, PvdA, D66. Christen Unie, SGP, de groep Bontes/van Klaveren en de eenmansfractie van Vliet. De ABVAKABO is tegen dit akkoord en bezint zich op verdere acties. Het is tijd om te eisen dat de gigantische winsten van de grote multinationals in de farmaceutische en digitale industrie, de verband- en geneesmiddelen industrie, incontinentie materialen, de bouw, de zorgverzekeraars aan tepakken ten behoeve van de zorg.
- failissementen in het midden- en klein bedrijf. Overal zijn Lidl, Aldi, Mediamarkt, Hornbach enz. maar dit gaat natuurlijk ten kosten van kleinere bedrijven en zzpérs, om ook nog maar niet te spreken van de faillissementen door de grote internetverkoopbedrijven.

En wat doen de Nederlandse politiek en vakbonden?
Bij het zorgakkoord noemde ik de partijen die hiervoor waren, in grote ljnen steunen zij het volledige beleid. De sociaaldemocratische partijen, waar wij toch het meest onze hoop op gevestigd hebben, zijn verdeeld. De PvdA wilde te graag meeregeren en heeft daardoor bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen weer zetelverlies. De SP heeft iets gewonnen en GrLInks is ongeveer gelijk gebleven. Alles bij elkaareen beetje verschuiving maar per saldo geen substantiële verbetering. Maar wellicht komt er toch iets mee samenwerking want de bezuinigingen zullen nog een hele tijd doorgaan. Dit is het meest te merken in gemeenten. Onder het mom van 'het beleid dichter bij de burger' krijgen de gemeenten meer en moeilijkere taken, maar let op, wel met minder geld. Terecht klagen de gemeentelijke politiek partijen hier over, maar het is wel het beleid, van hun eigen landelijke partijen! En dat noemt men democratie! Ons advies: het is tijd om je eigen partij aan te pakken.

De laatste tijd komen een aantal opmerkelijke economen in de publiciteit die vertellen dat het zo niet langer kan. Naast Kleinknecht zijn dit Ewald van Engelen en de franse Pikarry. Zij waarschuwen dat het met de winstmakerij en de dientengevolge scheefgroei van bezittingen ' minder' moet. Zij zeggen dit, let wel, ter bescherming van het kapitalisme. Ik heb hier 2 artikelen over. Natuurlijk is het goed dat dit in de publiciteit komt, maar zij pleiten voor het behoud van het kapitalisme en wij niet, want dit systeem veroorzaakt juist alle problemen.

Dan de vakbonden. Al een paar jaar is het proces van FNV in beweging aan de gang. Het is de bedoeling dat er een grote bond komt. Nieuw hierin is een ledenparlement dat het hoogste orgaan is. In Twente hebben wij vanuit de ABVAKABO en onze partij Rik Min als vertegenwoordiger erin gekozen gekregen, waardoor we goed op de hoogte zijn. Er gaat veel tijd zitten in het fusie proces, maar heel langzaam komen er toch ook wat meer acties op gang. Mooi is dat er vandaag in diverse plaatsen door de ABVAKABO, door de FNV weer aandacht is voor 1 mei . Er waren brandweeracties in Eindhoven, de schoonmakers van de spoorwegen hebben actie gevoerd, in Apeldoorn is weer een 1 mei- viering van FNV lokaal en in veel andere plaatsen hebben zij zich aangesloten bij plaatselijke initiatieven.

Wat te doen, is de belangrijkste vraag die je volgens Lenin altijd moet stellen.. We weten dat de crisis voorlopig dieper wordt en nog jaren zal duren. Dit betekent dat de strijd voor loon, werk , voorzieningen en vrede erg belangrijk is. De NCPN afd. Twente legt hier de nadruk op. Wij zijn voor verhoging van de koopkracht, uitbreiding van voorzieningen en tegen de spanningen die opgeroepen worden door het NATObeleid. Als afdeling werken wij samen in vakbonden, in actiecomitees en met andere groepen, orgnisaties en politieke partijen die ook actief zijn op deze punten.