Corry Westgeest, voorzitter NCPN Twente:

Beste vrienden, vriendinnen, kameraden,

Welkom op deze NCPN Nieuwjaarsbijeenkomst.

Fijn dat jullie er allemaal zijn. Een bijzonder welkom voor onze speciale gast van ver Willem Gomez, NCPN-raadslid uit Heiloo

NCPN afdeling Twente wenst jullie een gezond en gelukkig 2011.

Om dit te realiseren is het belangrijk dat 2011 een jaar wordt met veel politieke protesten en solidariteit. Daar gaan we het vanmiddag over hebben.

Wat is het programma?

Aan mij de eer om met een algemene politieke speech te beginnen, vervolgens houdt Mark Jan Smit, de voorzitter van de communistische Jongerenbeweging Overijssel een speech, toegespitst op de situatie van jongeren.

Daarna willen wij graag met jullie in debat. Bij binnenkomst hebben jullie een consumptie gehad die de partij betaalt, wat jullie verder drinken is voor eigen rekening. Ook hebben jullie onder het genot van een achtergrondmuziekje van de groep Sound Charm, kunnen genieten van een heerlijke erwtensoep van Geki. Als het goed is horen jullie Sound Charm vanmiddag nog een. Graag voor hen en Geki applaus.

Het jaar 2010 kenmerkte zich door de gevolgen van de gigantische financiële, economische en politieke crisis. Wereldwijd horen we iedere dag nieuwe feiten. Hoge werkloosheid, enorm verlies van koopkracht, afbraak van voorzieningen, toenemende armoede, rampen en oorlogen, kortom kapitalistisch uitbuiting van de werkende bevolking als werknemer en consument, en uitbuiting van het milieu. De winsten van de grote concerns zijn kostte wat kost hoog gehouden . De economische situatie in de wereld wordt steeds onzekerder. Een reeks van staten, wereldwijd wel 150 landen, dreigen onder schuldenlasten te bezwijken, die men verhaalt op de bevolking van het eigen land en ook op de bevolking van andere landen. Duidelijke voorbeelden op Europees nivo zijn Griekenland, Ierland, Portugal en Spanje.

Dagelijks horen we ook leugens over de oorzaken van de crisis en proberen politici zich onder hun verantwoordelijkheden uit te draaien. Wouter Bos is niet de enige ... draaikont.

Wij marxisten, socialisten en communisten, weten dat het allemaal draait om overproductie en koopkrachttekort bij de bevolking. Een paar voorbeelden: Er zijn op het moment alleen al in Europa een kleine miljoen auto’s in voorraad. Er staat in Nederland een miljoen vierkante meters kantoorruimte leeg. Maar, alom in de wereld probeert men de hebzucht van de gewone mensen de schuld te geven van de verslechtering. Met behulp van de rechtse media worden landen waarin b.v. vakbonden actie voeren b.v. voor behoud van pensioenrechten, in een kwaad daglicht gesteld. Ook heeft men het lef om landen met een progressief of socialistisch beleid voor schut te zetten en vals te beschuldigen. Zo stond er gisteren in de gratis krant de Pers een groot artikel over de vele medische hulp van Cuba aan andere landen. We weten allemaal dat Cuba het door de wereldwijde economische boycot niet makkelijk heeft, maar toch andere landen helpt, al of niet tegen ruil van goederen, vooral met medische zorg. De kop was: Wanneer je je huisarts nodig hebt in Cuba, loopt je het risico dat hij ineens naar het buitenland is. En natuurlijk moet ook China het ontgelden. Niet omdat het niet socialistisch genoeg is, nee, omdat het niet kapitalistisch genoeg is. In de tijd van de Olympische Spelen werden vooral de arbeidsomstandigheden op allerlei manieren in een kwaad daglicht gesteld. Ook de FNV deed hier helaas aan mee en dit liep gelijk op met afbraak in ons land van de post, de thuiszorg en arbeidsvoorwaarden in andere sectoren, maar daarop gaven ze helaas ‘niet thuis’. Het afgelopen jaar was ook de toekenning van de nobebelprijs voor de vrede aan een ‘dissident chinees’ weer een heel duidelijk voorbeeld van ondermijning. De neoliberale politici, met Amerika voorop, stellen alles in het werk om mensen te laten geloven dat socialisme geen toekomst heeft. Nee, ‘hun democratie’ is het beste voor ons en desnoods wordt dit er ingeheid met wapens of met politiemachten zoals nu weer in Afghanistan gaat gebeuren.

Het is echter bemoedigend om te zien dat alom in de wereld mensen niet zomaar naar de pijpen dansen van Amerika, de zetel van het internationale grootkapitaal. Bij het uitreiken van de nobelprijs weigerden behoorlijk wat landen om hierbij aanwezig te zijn. Ook de opstanden van van de week in Tunesië en Egypte laten zien dat mensen de neoliberale uitbuitingspolitiek van het IMF en de wereldbank, met gigantische corruptie en onderdrukking niet meer accepteren. De rechtse regimes die tientallen jaren, door de steun van Amerika aan het bewind konden blijven, moeten verdwijnen. Zij voeren een moedige strijd, een voorbeeld voor heel de wereld. En wat doet Amerika? Bij monde van Hilary Clinton zeggen zij dat de regimes naar de bevolking moet luisteren! Hypocrisie ten top.

Een andere zeer interessante aanval op de neoliberale politiek is het blootleggen van geheime informatie door WikiLeaks. Schandalen stapelen zich op en de politieke inmenging van Amerika in andere landen, blijkt groot, ja ook in Nederland. De personen die deze informatieverspreiding hebben georganiseerd, probeert men op allerlei valse manieren buiten spel te zetten. Toch blijkt ook hierbij dat mensen het voor elkaar op gaan nemen. Er worden actiegroepen gevormd met zeer specialistische kennis. Er lijkt een proces op gang te komen wat niet meer te stoppen is. Amerika wat zo’n beetje failliet is, en het neoliberalisme zullen het de komende jaren behoorlijk te verduren krijgen.

En wat deed Nederland?

Nederland volgde met Balkende, als braafste jongentje van de klas, de neoliberale koers. Na de verkiezingen van vorig jaar is dit beleid enorm verscherpt. Door de eenvoudige meerderheid van rechts liggen de belangen van werkenden en uitkeringsgerechtigden dagelijks onder vuur: aanvallen op de bijstand, op de pensioenen, op TNT, op de Thuiszorg, op de zorg, op het onderwijs, maar vooral op de arbeidsvoorwaarden. Neoliberalisering en flexibiliteit zijn het toverwoord waarmee zij de mensen wijs maken dat er 18 miljard bezuinigd moet worden. In de praktijk betekent dit dat zoveel mogelijk overheidsvoorzieningen afgestoten moeten worden. Werknemers met slechte arbeidscontracten gaan de poort uit. Met een beetje geluk worden zij verplicht hun ‘oude’ werk weer te gaan doen tegen een lager salaris, en minder geluk zitten zij zo thuis en in de bijstand. Maar ook in de bijstand wordt je verplicht om te werken tegen je uitkering. De meest onnozele taken, waarbij gesuggereerd wordt dat je na verloop van tijd een vaste baan krijgt. Maar dat blijkt meestal niet waar. Helaas is er nauwelijks controle op deze gang van zaken, ook de bonden laten het op dit punt afweten. Er wordt enorm gesold met de belangen en mensen, groepen worden zoveel mogelijk tegen elkaar uitgespeeld en tegen elkaar opgezet. Allerlei organisaties kunnen het werk niet meer aan, en de rechtsen roepen in koor:’zie je nou wel, die overheid maakt er een zooi van’.

Rond Balkende hadden we de protestbeweging ‘Keer het tij’. Vooral nu het beleid veel rechtser is geworden is een krachtige oppositie van groot belang, maar wat zien we? De PVDA kwam bij de verkiezingen maar 1 zetel te kort. Samen met de SP en GroenLinks een behoorlijke oppositie zou je denken, vooral als zij samenwerken met vakbonden en andere maatschappelijke organisaties. Maar nee, in de dagelijkse strijd bundelen deze sociaal democratische partijen hun krachten niet. Wat Groen Links betreft moet ik hierop en uitzondering maken. De NCPN heeft deze partij altijd onder de sociaal democratie geschaard, maar bij het afscheid van Femke Halsema noemde de partij zichzelf een liberaal sociale partij. Nu, we hebben dat de afgelopen week gezien. Fractievoorzitter Sap heeft over de missie naar Afghanistan intensief overleg gepleegd met…. haar liberale collega Pechthold. Groen Links lijkt voor links verloren, hoewel de opositie in haar partij behoorlijk groot is. Even terug naar de SP en de PVDA. Op dit moment zeggen zij dat ze met links samen willen werken. Dit zou een geweldige ommezwaai zijn in hun beleid. Maar, is dit wel zo? Zij zijn vandaag uitgenodigd. Gelukkig zijn er leden van deze partijen aanwezig, maar de partijen zelf zijn niet vertegenwoordigd…

Hiernaast zien we dat ook de vakbonden de achterbox aantrekken en vooral opkomen voor behoud van rechten van de zittende werknemers, voorzover als dit lukt, want bij TNT gaan er toch weer ontslagen vallen. Heel veel werkzoekenden, heel veel uitkeringsgerechtigden, heel veel zelfstandig werkenden, heel veel jongeren, heel veel geheel en gedeeltelijke arbeidsongeschikten staan op deze manier in de kou. Met de bezuinigingen op onze salarissen en uitkeringen, met onze pensioenen, met onze spaarcenten wordt er heel bewust meegewerkt aan de instandhouding van dit kapitalistische, verrotte systeem dat alleen maar gericht is op winst.

De NCPN wil hier perse niet aan meedoen.

De NCPN vindt dat werkenden recht hebben op een rechtvaardig deel van de winst,

De NCPN vindt dat alle mensen recht hebben op een menswaardig leven.

De NCPN roept op om verzet tegen de neoliberalistische politiek te organiseren en te steunen. Onze kracht, onze macht ligt zoals Lenin al zei, in de manier waarop wij ons organiseren.

Ik geef nu het woord aan Mark Jan.