1. Ratna Pelle zegt "wij hebben legitieme claims op het land".

2. Ratna Pelle zegt "wij hebben recht te doen wat we doen".

3. Ratna Pelle zegt "dat de naam 'Palestina' pas recent is ontstaan".

4. Ratna Pelle zegt "De Joden hebben een meer dan 3000 jaar oude band met het land, zowel in fysiek, cultureel als religieus opzicht".

5. Ratna Pelle zegt "wij hebben rechten" (daar een joodse staat te vormen; en daar voor te vechten)".

6. Ratna Pelle zegt "De Joden zijn niet slechts een religie, aangezien veel Joden niet religieus zijn".

7. Ratna Pelle zegt "wij worden bedreigt".

8. Ratna Pelle zegt "Israël is geen religieuze staat, maar een democratie".

9. Ratna Pelle zegt "Al in 1947 was door de VN besloten tot een aparte Arabische staat in Palestina. Die is er toen door eigen schuld niet gekomen".

10. Ratna Pelle zegt (aangaande het begrip joodse staat) "er zijn ook veel staten met een min of meer christelijke identiteit" (en er moslim-staten zijn)".

11. Ratna Pelle zegt dat "niemand buiten de Nazi's beweert dat Joden een ras zijn, dus letterlijk is de vergelijking zionisme is racisme onzinnig".

12. Ratna Pelle zegt dat "voor de J(j)oden het Z(z)ionisme een nationale bevrijdingsbeweging is tegen de onderdrukking waar ze elders als minderheid onder lijden".

13. Ratna Pelle zegt dat "het zionisme de verwezenlijking van de wens is weer een natie te vormen wat 'zij' ooit waren".

14. Ratna Pelle zegt: "De Arabische minderheid (ruim 1 miljoen mensen) in Israël heeft voor de wet gelijke rechten en geniet alle religieuze vrijheden".

15. Ratna Pelle zegt "de Arabieren in Palestina niet wilden leven in een door Joden gedomineerde staat".

16. Ratna Pelle zegt dat er "geen wet is die bepaalt dat er alleen maar Arabische staten in het Midden-Oosten kunnen zijn".

17. Ratna Pelle zegt "met uitzondering van Jordanië hebben de Arabische staten de vluchtelingen van de 1948 oorlog geen staatsrechten gegeven".

18. Ratna Pelle gebruikt als argument: "wij moesten wel, want hierdoor kregen 'wij' voor het eerst sinds tweeduizend jaar soevereiniteit kregen over voor hun heilige plaatsen".

19. Ratna Pelle zegt "dat de Britten tijdens het mandaat niet bereid of in staat waren om de Joodse gemeenschap te beschermen tegen Arabische agressie".

20. Ratna Pelle schrijft dat er wijdverbreide antisemitisme in de Arabische wereld is en dat dat voor een groot deel is ontleend aan Duits en Russische antisemitisme uit het begin van de vorige eeuw".

21. Ratna Pelle schrijft dat "het niet geheel onbegrijpelijk is dat sommige Israëli's zich omringd wanen door Nazi's".

22. Ratna Pelle schrijft dat "de Iraanse president Achmadinejad een Holocaust-ontkenner is".

23. Ratna Pelle schrijft "het is te simpel de armoede van de Palestijnen aan Israël te wijten".

24. Ratna Pelle schrijft "etnische zuivering betekent het systematisch verdrijven of vermoorden van een complete etnische of religieuze gemeenschap, zoals bijvoorbeeld in Joegoslavië gebeurde. Dat heeft Israel niet gedaan".

25. Ratna Pelle schrijft "er wordt beweerd dat de Israëli's van meet af aan de intentie hebben gehad om zoveel mogelijk Arabieren te verdrijven uit Palestina/Israël, en ze in 1948 hun kans daartoe grepen. De statistieken laten echter zien dat het niet Israël was dat etnisch werd gezuiverd van Arabieren, maar de Arabische landen van Joden".

26. Ratna Pelle schrijft "een afgebakend 'historisch Palestina' is er nooit geweest afgezien van het Britse mandaatgebied, en evenmin een land met die naam. Eeuwenlang maakte het omstreden gebied deel uit van enkele Ottomaanse districten, en de inwoners van diverse etnische en religieuze groepen, die eveneens in het huidige Jordanië, Libanon en Syrië leefden. 'Palestina' was doorgaans een aanduiding voor een landstreek, waartoe beide oevers van de Jordaan gerekend werden. Na de Eerste Wereldoorlog werd het Britse mandaatgebied genaamd Palestina gevormd, waarvan kort daarna het grootste deel weer werd afgesplitst om (Trans-)Jordanië te vormen".

27. Ratna Pelle schrijft dat "de Britten en later de Volkenbond hadden besloten dat het gebied een thuisland voor de Joden zou zijn".

28. Ratna Pelle schrijft "dat de PLO vanaf 1988 haar traditionele standpunt matigde dat 'geheel historisch Palestina bevrijd moest worden door middel van gewapende strijd', en sprak voor het eerst van een twee-statenoplossing en onderhandelingen op basis van VN Veiligheidsraad resolutie 242 (aangenomen kort na de Zesdaagse Oorlog, waarin Israël werd opgeroepen zich uit bezette gebied ter te trekken".

29. Ratna Pelle schrijft "volgens mij is terugkeer van de vluchtelingen per definitie strijdig met een twee-statenoplossing".

30. Ratna Pelle schrijft "dat de Palestijnen expliciet Israël als Joodse staat moeten erkennen".

31. Ratna Pelle schrijft "dat de Palestijnen denken dat de Joodse nederzettingen per definitie strijdig zijn met een twee-statenoplossing".

32. Ratna Pelle schrijft "dat Israël in de schijnwerpers staat". "Als een Israëlische soldaat een Palestijns kind doodt of als er een aanslag in Israël is gepleegd, haalt dit vaak het Acht Uur Journaal, terwijl in Soedan of Tsjetsjenië een veelvoud aan onschuldige burgers worden gedood".

33. Ratna Pelle schrijft dat "sommigen het recht op zelfbeschikking van de Joden ontkennen".

34. Ratna Pelle schrijft dat "Israel een Westerse democratie is".

35. Ratna Pelle schrijft dat "voor mensenrechten-organisaties het makkelijker is om aan gegevens te komen en gevangenen of Israëlische mensenrechtenactivisten te spreken dan in landen met een dictatoriaal regime".

36. Ratna Pelle schrijft dat "mensen die het voor de Palestijnen opnemen soms ver over de grens gaan, zoals wanneer Gretta Duisenberg beweert dat Joden de Zuid-Amsterdamse restaurants dreigen te bezetten zoals zij ook de Westoever bezetten".

37. Ratna Pelle schrijft dat "mensen te ver gaan als beweerd wordt dat Joden de media beheersen en teveel macht hebben".

38. Ratna Pelle schrijft dat "de Wereldconferentie Tegen Racisme van de VN in 2001 in Durban, en met name het gedeelte dat door NGO's (Non Governmental Organisations) werd georganiseerd, duidelijk over de grens ging".

39. Ratna Pelle schrijft dat "onder het mom van 'gerechtvaardigd verzet tegen de bezetting' het vermoorden van onschuldige burgers gerechtvaardigd wordt".

40. Ratna Pelle schrijft dat "met de bezetting volgens sommigen geheel Palestina wordt bedoelt".

41. Ratna Pelle schrijft dat "de grens tussen antisemitisme en anti-Zionisme niet altijd eenduidig te trekken is".

42. Ratna Pelle zegt "Wij zijn een volk".

43. Ratna Pelle zegt "Israel is de enige democratie" en "een democratie zoals wij die kennen".

44. Ratna Pelle zegt "De Palestijnen willen niet bij de joden in een land leven".

45. Ratna Pelle zegt denigrerend "Arabieren wonen eeuwenlang" (Ze bedoelt daarmee, ten opzichten van joden: pas.)

46. Ratna Pelle zegt "ze vielen ons aan en 'ze' vochten actief".

47. Ratna Pelle zegt "noopte 'ons' een eigen verdedigingsorganisatie (de Haganah) op te zetten".

48. Ratna Pelle zegt "dat is antisemitisme".

49. Ratna Pelle schrijft voordurend zionisme met een hoofdletter.

50. Ratna Pelle schrijft (voortdurend) in termen van goed-of-fout; zwart-wit-verhalen

De citaten zijn allen ontleend aan een artikel van Ratna Pelle over 'mythes en misconcepties over het Israëlisch-Palestijnse conflict' [Zie elders].

Deze lijst met claims van Ratna Pelle, moet nog worden omgewerkt tot een algemene lijst met claims die zionisten vaak gebruiken.

Eerste versie 2010; tweede versie 17 mei 2011; derde versie 18 okt. 2011; vierde versie 6 febr. 2012.