Kritiek op godsdienst komt tegenwoordig steeds meer uit
de rechtse hoek, de liberale hoek en zelfs pontificaal
uit de PVV. (Hoewel enorm selectief.) Kritiek op
godsdiensten kwam in de 19e en 20ste eeuw juist altijd
uit de linkse hoek. Linkse partijen houden hun mond. Dat
is heel vreemd. Waar blijven nu de oude PSPers; en
vooral waar blijft een partij als GroenLinks?
Eeuwenlang heeft de linkse beweging gevochten voor een
vrije wetenschap en tegen de almacht van de kerk en 'de
achterlijkheid van godsdiensten'. De linkse beweging heeft
honderden jaren geweldige prestaties op dat vlak geleverd.
De Franse revolutie heeft de scheiding 'van
kerk en staat' opgeleverd en de Russische revolutie
deels de bevrijding van de 'dictatuur van het
kapitaal'.
Doordat GroenLinks in de jaren tachtig - vanwege allerlei
onduidelijke politieke redenen - niet meer tegen geloven,
religies en kerken op wilde treden, trad ze ook niet meer
op tegen kwakzalverij, homeopathie, de 'Evangelische
Omroep', de 'evangelians', allerlei sektes, Sientology en
de 'New Age'-bewegingen. Met alle gevolgen van dien zoals
we die vandaag de dag zien. Kwakzalverij en zelfs
onterechte kritiek op de wetenschap neemt toe. De kosten
van de zorg stijgen door onbewezen geneesmiddelen,
alternatieve genezers en Chinese middeltjes in
verzekeringspakketten op te nemen. Waardoor de kosten en
dus de premies van onze geneesmiddelenverzekeringen
toenemen.
De wereldbeschouwing van links hoort gebaseerd te zijn op
het materialisme en niet op het (filosofisch) idealisme of
metafysica [1]. Onze wereldbeschouwing hoort gebaseerd te
zijn op het (filosofisch) materialisme. Het (filosofisch)
materialisme staat haaks op de metafysica, godsdienst en
kwakzalverij. Vandaag meer dan ooit belangrijk. Het
filosofisch 'idealisme' is de verkeerde insteek voor
links; en zeker ook voor GroenLinks als ze de ideologische
crisis en de crisis in de wetenschap in de westerse wereld
wil oplossen. Heel veel historici, economen, sociologen en
psychologen zijn het roer volkomen kwijt. Door de
verkeerde insteek van linkse mensen, partijen en
wetenschappers belemmert ze - bij zichzelf - het inzicht
bij het vinden van oplossingen voor de maatschappelijke,
politieke en financieel-economische crises. Het
GroenLinks-kaderlid Ab Harrewijn - pastor en idealist -
speelde rond 1990 toen deze ideologische paradigma-shift
min of meer stilzwijgend werd doorgevoerd, een grote rol.
Hegel en Feuerbach: "Het idealisme
kan greep op de mensen krijgen doordat er een kern van
waarheid in zit, hoewel het in zijn geheel onjuist is.
Wanneer de ideeën verzelfstandigd worden, losgemaakt
van hun materiële basis, belanden we bij het idealisme
en is er geen zicht op een goede analyse meer"
[Hegel en Feuerbach: "Het 'zijn' bepaalt het
bewustzijn"].
Doordat links haar leidende rol in dit debat over
godsdienst en de bijbehorende metafysica heeft weggegeven,
heeft rechts (de liberalen) vanaf die tijd, die rol kunnen
overnemen. Dat zie je nu het er op aankomt ook in het
islam-debat. Daarmee kon de PVV enorm scoren [3].
Dat is ook in Turkije ook gebeurd. Daar -
in Turkije - is links vanaf het begin van de tachtiger
jaren - tot op heden - volkomen weggevaagd en lopen de
moskeeën weer vol. In Turkije heeft rechts de
scheiding van kerk en staat kunnen claimen. Links
staat daar nu met lege handen tegen de toegenomen
islamisering.
Mede door het GroenLinks-kaderlid Ab Harrewijn, die
praktiserend pastor was - heeft naar mijn mening - de PVV
in Nederland kunnen oprukken. GroenLinks en Ab Harrewijn
zijn welliswaar niet één op één verantwoordlijk, maar
links staat nu in Nederland in veel debatten over deze
kwesties met lege handen. Ook zelfs in het
socialisme-debat. Dat is ook merkbaar bij de PvdA en de
SP. Ideologische armoe is troef in het linkse kamp.
Het socialisme en het liberalisme zijn beiden de
erfgenamen van de Franse revolutie. De kerk en de
christelijke partijen niet. Tegen de achterlijkheid, het
godsbegrip, de religies, en voornamelijk het christendom,
hebben we in dit deel van Europa 3000 jaar op moeten
boksen. In de zestiger jaren hebben we in Nederland het
katholicisme zelfs een vernietigende slag toegebracht. Het
is hier nu geen schim meer van wat ze ooit geweest is. Dan
verwacht je vandaag de dag - mede door de crisis van het
kapitalisme (en dus van het liberalisme) (van de VVD) -
dat wij, als links, een voorsprong zouden moeten hebben op
de liberalen. Nee dus. De socialistische beweging heeft
deze erfenis uit handen gegeven aan rechts, aan het
liberalisme, aan extreem-rechts. Zelfs aangaande het
verval van de wetenschap heeft links geen goed verhaal.
Dat hangt nu eenmaal een op een samen met of je 'gelooft'
of niet 'gelooft'. Het verval der universiteiten is
inmiddels in veel sectoren voor iedereen zichtbaar. De
status van wetenschappers is afgenomen. Er zijn veel
gelovige wetenschappers bij gekomen en benoemd. Absurd.
Weinigen hebben geprotesteerd. In de burgerlijke
filosofie, in de politicologie, in de sociologie, in de
psychologie, maar ook in de medische wetenschappen is de
discussie de verkeerde richting in geslagen: rechts
denkend, i.p.v. links denkend.
Ik neem het GroenLinks en met name toch haar bekende
'voorganger' op dit punt, Ab Harrewijn, dan ook zeer
kwalijk 'de godsdienst-kritiek' aan rechts verkwanseld te
hebben [2]. Kritiek op christendom, islam, Boudisme of
New Age komt niet meer uit hun hoek. Levensgevaarlijk; ook
voor de wetenschap. Sinds de opkomst van Fortuyn en
Wilders weet ik het zeker: GroenLinks en Ab Harrewijn
gaven door hun idealistische opstelling de kans aan
rechts om het debat over hoe nu verder met het verbeteren
van de materiële positie van de bevolking op een absurde
wijze te domineren [3].
Rik Min
VOETNOTEN:
[1] Zie mijn vorig artikel in de Vrijdenker: 'het
ongelukkige van idealisme' [febr. 2013].
[2] Toen Ab Harrewijn nog leefde, zag ik dat aankomen en
heb hem er zelf (ik kende hem uit de CPN) een of twee keer
op aangesproken; ook nog vlak voor zijn dood, in Almelo,
bij het pamfletten uitdelen voor de deur van de zaal waar
hij een lezing hield.
[3] Fortuyn en Wilders waren en zijn katholiek; en dus
huichelaars in het islam-debat als ze hun god niet
veroordelen en andermans god wel.