=== WILLEN JULLIE DEZE MAIL OOK DOEN TOEKOMEN AAN ROB SCHOUTEN ===

met dank

 

Beste redactie, beste Rob Schouten,

 

Er wordt al heel lang heel veel onzin geschreven over de zestigerjaren. (Zie o.a. Rob Schouten over verbleekt idealisme in Trouw, 22 dec. 2007.) De babyboomers hebben het te druk gehad met hun carrière om op alle onzin over ‘de’ zestigerjaren en onze generatie, in te gaan. Nu wij binnenkort met pensioen gaan, hebben we wat meer tijd om enkele mythes te bestrijden. De mythe dat wij “geen idealen meer hebben”; (allemaal) een “dikke baan hebben”; een “beter pensioen dan anderen”; dat “piekeren over hypotheken” iets exclusiefs voor ons is, dat we (allemaal) “radikalinski’s” zijn geweest; dat we (allemaal) “hippies” zijn geweest, etc.

 

Achteraf terugkijkend kwam de werkloosheid in 1975 gigantisch op en hebben we noodgedwongen tegen de klippen op ‘hard moeten werken’. Anders ‘hard werken’ dan de generatie voor ons, onze ouders, die de Tweede Wereld-oorlog hebben meegemaakt en de wederopbouw van Nederland hebben moeten doen. Wij, de babyboomers, hebben een andere wederopbouw gedaan en een andere oorlog meegemaakt, de koude oorlog. Die duurde 60 jaar. Dat was een psychologische oorlog. Een oorlog die onze idealen voor een betere maatschappij een voor een belachelijk maakte en ons systematisch – niet via de kerk maar dit keer veel geraffineerder via de media - het perspectief ontnam. De leugens en het bedrog namen exponentieel toe. Juist ook in de zogenaamde linkse media. De top van Nederland, het kapitalistische systeem, wilden nooit meer zo’n vrijgevochten generatie en zo’n goed opgeleide generatie, zoals de onze, meer hebben. Dat is ze gelukt. Mede door de oude garde van voor de oorlog die nog steeds wel een beetje macht heeft, het systeem dat 100% dominant is, ‘Bestek 81’ en de akkoorden van Wassenaar, waar het de laatste dertig jaar tenslotte om gedraaid heeft. Onze generatie heeft weliswaar leuke banen gehad of een uitkering als we langdurig werkloos bleven, maar de macht heeft onze generatie NOOIT gehad. Ikzelf heb ‘de lange mars door de instituten’ gemaakt, om met Ton Regtien te spreken, maar nooit heb ik macht gehad; alleen mijn pen, mijn partij (NCPN) en mijn krant (Manifest) om een beetje terug te vechten. Ook mijn generatiegenoten hebben geen macht gehad; alleen maar om redenen dat de macht hier in Nederland niet zomaar ergens bij personen ligt; zelfs niet bij de gemiddelde aandeelhouder of rijke stinker. De macht in Nederland is met duizenden gouden of zilveren draden verbonden en verkocht aan het systeem; het systeem dat ons heeft weten te koppelen aan de Dollar. Niemand heeft daar grip op; Presidenten in de EU niet; premiers niet; tweede kamers niet; gemeenteraden niet; Balkeneinde niet; Lubbers niet; Duisenberg niet; Van Agt niet; de PvdA en de CDA niet; zelfs de VVD als zodanig niet.

 

Wij geloven nog wel degelijk in het socialisme en dat het kapitalisme aan de kant moet. (Alleen weten we vooralsnog niet hoe.) Wij waren geen hippies. Onze vrouwen liepen er wel leuk bij. Echte hippies had je trouwens niet veel; het was meer een puberale pose en op een gegeven moment in iemand leven was het ook weer over. Wat er wel was, dat was de communistische beweging, de CPN, de IPSO, de N-bombeweging en De Waarheid. Dat was – en bleek later ook wel - de echte kraamkamer van veel creatief talent. Hun volksvertegenwoordigers stonden ergens voor. De communistische beweging was groot en sterk. In elke buitenparlementaire aktie stonden zj hun mannetje. De communistische beweging is systematisch gedemoniseerd en ondermijnt. In Italie,in Spanje, in Portugal, in Nederland, in Belgie, in Frankrijk. Nu pas zien we hoe dat door radikalinski’’s en provocateurs werd gedaan. Anarchisten, eurocommunisten, Trotskisten, Maoisten, etc. etc. zaagden allemaal de stoelpoten onder je vandaan. Dat wordt nu langzamerhand ook bewezen [1]. Een CPNer is/was geen radikalinski en zeker geen hippie. CPNers waren degelijke mensen met banen en grote verantwoordelijkheden. Hippies waren gelegenheidsfiguren; hadden geen idee waar ze mee bezig waren en waren eigenlijk alleen maar met zich zelf bezig of met hun partner. Ze deden niet vaak mee met akties of demonstraties. Ze maakten links eerder belachelijk dan sterker. Drugs speelden hierbij een belangrijke rol. En achter de drugs speelde het grote geld zijn rol om de mensen kapot te maken. (Tot op de dag van vandaag.) PSPers, IKBers en SPers waren alleen maar bezig de echte socialisten / communisten voor de voeten te lopen of belachelijk te maken. Over de PvdA heb ik het maar even niet; dat zijn altijd al neoliberalen geweest [2]. Veel zogenaamde linksen begrepen niet waarom akties uberhaupt om moesten draaien. (Namelijk: stapje voor stapje parallelle machtsvorming opbouwen.) Het draait niet ‘om de politie’ de schuld te geven, niet ‘om het leger’ de schuld te geven; niet ‘om het koningshuis’ als de boosdoener te zien, niet om geld of hoge inkomens als boosdoener te zien, maar om de solidariteit, onderling, in de strijd tegen het wereldwijde kapitalistische systeem. Wij zijn niet tegen geld of kapitaal, of tegen investeringen, maar tegen het systeem van een arbeidsloos inkomen van een kleine toplaag, die alles met hun bezit, hun kapitaal bepalen. Omdat dat dat tegenstellingen oproept met de werkende mensen. Omdat dat tot oorlogen leidt, plundering van alle resources waar en wat dan ook; en tot armoede.

 

Voor die idealen strijdt onze generatie nog wel degelijk [3]. Alleen is het wat meer op de achtergrond. Wat meer weloverwogen. Wat meer theoretische uitzoekerij. Wat meer lezen en experimenteren (in Zuid Amerika, Congo, Angola, Mozambique, Zuid Afrika, Vietnam, China en in Cuba).

 

Dat wilde ik even kwijt.

Met vriendelijke groeten,

 

Rik Min

 

[1] Lees mijn boek op internet: 60 jaar leugens en bedrog; een analyse van de koude oorlog.

 

[2] Freek de Jonge (30 jaar lang al PvdA’er) is nooit opperstalmeester geweest van links; hooguit van de PvdA. Hij heeft – bijvoorbeeld - Markus Bakker een aantal malen op TV en voor de radio tot op het bot beledigd met zijn nietszeggende praatjes. Hij heeft willens en wetens de communisten, de CPN in zijn goede jaren, gedemoniseerd; notabene toen ze nog gewoon en terecht in de Tweede Kamer zaten; puur uit dommigheid en napraterij binnen en buiten het anti-communistische en pro-Washington-bolwerk, de PvdA en VPRO.

 

[3] De politiek bewuste generatie bestaat nog steeds. De goeien van onze generatie waren juist geen hippie, waren Maagdenhuisbezetters, waren niet aan de drugs, werkten hard, waren communist, deden veel akties, zitten nog steeds overal en overal in en hebben hun idealen nog steeds. (Zijn niet extreem rijk en hebben geen grote economische macht, maar weten wel nog steeds wie of wat hun vijanden zijn…)