Naar anleiding van mensen die zeurwen over ouderen en jongeren...
1. é ons belang één
bond te hebben. Het is het belang van onze klassenvijand om een bond
te hebben. Eén aanspreekpunt. Eén punt om
te belazeren, te bedonderen of om de top in te kunnen pakken. (We
hebbn dat de afgelopen 60 jaar gezien.) We moeten beseffen dat de
vakbeweging al 60 jaar 'verdeeld' is. In o.a. FNV en CNV. Dus dat is
het probleem niet. Natuurlijk streven we naar een ongedeelde
vakbond, maar niet ten koste van alles of ten koste van een
gigantische onoverzichtelijke kluwen van deelbelangen, waardoor we
elke strijd bijvoorbaat verliezen. Daar mag best een beetje iets
verschuiven; wat mij betreft. Daar worden we niet persé
zwakker en niet sterker van. Het probleem is sterke eisen te stellen
voor - ten eerste - een rechtvaardig inkomen. En - ten tweede -
goede arbeidsvoorwaarden.
2. PRIVATE KAPITAAL SECTOR. . In de sectoren met aandeelhouders
moeten zware looneisen worden gesteld. Dit geld voor de bouw,
bondgenoten, groot metaal, klein metaal, etc. Want in die sectoren
wordt geld verdient over de ruggen van de daar werkenden. Daar
vloeien de winsten, de meerwaarde, naar het kapitaal, de bezittende
klasse, die al stinkend rijk is en wordt. Dat geld hoort door de
werkenden daar te worden afgeroomd. De werkers in een sector horen
hun tegenstander te kennen. (En dat is niet perse de overheid.)
3. OVERHEIDS SECTOR. In de sector overheid ligt dat ietsje pietsje
anders. Daar vechten ze tegen een verdeling van de algemene
middelen. Leraren, politie, onderzoekers, docenten en militairen
ook. Maar in al die sectoren daar liggen de dingen anders. Politie,
gevangenispersoneel en militairen behoren tot het
repressie-apparaat. Leraren, onderzoekers, verzorgenden en docenten
niet. Die moeten ieder hun eigen strijd kunnen voeren. (Die strijd
is vaak politiek.)
4. BEROEPSGROEPEN. Bonden die zich alleen maar zien als
beroepsgroepsbemiddeling zoals de AOB, maar ook politie en
militairen moeten dat zelf maar uitmaken. Maar moeten zich niet
bemoeien met een - in hun ogen - te hoge looneis in andere sectoren.
5. ZELFSTANDIGEN: EENPITTERS/FREELANCERS. ZZPers moeten zich
verenigen. Prima. Zeer nodig. Maar moeten beseffen dat ze in een
geheel andere positie zitten dan loonafhankelijken. Ze eisen nu
eenmaal een klus. Geen loon. (Die strijd is survival of the fittest.
Net als boeren, tuinders en MKBers zich verenigen. Maar niet perse
in FNV-verband. Meer in ANWB-achtig-verband)
6. DE ARBEIDERSKLASSE IS ONGEDEELD. Jongeren, ouderen en
uitkeringsgerechtigden zijn geen aparte sectoren. Levensgevaarlijk.
Iedere sector heeft jongeren (die nog niks hebben op kunnen bouwen)
en ouderen (die hun 'uitgesteld loon', hun pensioen, beschermen
willen) en uitgestotenen uit het arbeidsproces. (Die strijd is
grotendeels politiek.)
7. CENTEN. Alle loonsverhogingen liefst in centen, i.p.v. procenten.
....
Rik Min