Beste mensen van de Volkskrant
==== WILLEN JULLIE DEZE MAIL DOEN TOEKOMEN AAN DEEDEE DERKSEN ====
Met dank en vriendelijke groeten
Rik Min
Betreft: het stukje over ‘Einde aan Afghaans paradijs’ en 28 april 1978, Volkskrant, in mei 2008
Beste Deedee Derksen,
Uw stukje ‘30 jaar geleden’ over ‘coup maakte einde aan Afghaans paradijs’ en dat wat er aan de hand was rond 28 april 1978, is volledig buiten de werkelijkheid en daarmee ook bezijden de waarheid.
Hadden de Afghaanse communisten geen recht en niet de plicht Daoud Khan af te zettten?
Ik dacht het wel.
De Amerikanen hadden in ieder geval geen enkel recht om in het geheim - ondemocratisch - moehadihiens te rekruteren, het moslimfundamentalisme op te tuigen, miljarden dollars te mobiliseren en Stingerraketten daarvoor in te zetten.
De communisten wel. Dat was 100% democratisch wat ze deden. De regering had zelfs het recht vriendschapsverdragen te tekenen met de Sovjet Unie. De Sovjet Unie had (dus) het recht het Afghaanse volk te steunen in hun afschaffen van het feodale systeem en de bevrijding uit de middeleeuwen.
De Koude Oorlog – die toen woede en nu nog steeds niet over is - is de meest gemene oorlog geweest die er is. Duizenden legale regeringen, bevrijdingsbewegingen en progressieve leiders zijn om zeep geholpen. Het ergste van deze oorlog is dat ze met 'medeweten' van de burgerij in West Europa en de Verenigde Staten wordt gevoerd. De burgerij wordt dag in dag uit misleid. Daarbij spelen de media bewust en soms onbewust een grote rol. Media en speciaal opgeleide journalisten liegen het grote publiek massaal voor [3]. De politici in het Pentagon creeren 'de waarheid', die de media dan moeten zien te verkopen. Vooral de rol van de zogenaamde 'linkse' media vind ik daarin het meest kwalijke. En deze koude oorlog gaat maar door, ook na het vallen van de muur.
Sinds kort weten we de grote lijnen waarlangs onze tegenstanders de Eerste Koude Oorlog hebben gespeeld; van de Tweede Koude Oorlog ook. Niet alleen komen er steeds meer details boven tafel, maar vele pionnen uit het verleden publiceren met veel trots ook hun memoires. Doordat ze vaak dom of kortzichtig zijn, beseffen deze rechtse mensen niet dat hun linkse tegenstanders nog niet allemaal dood of vermoord zijn en dat hun idealen en hun aanhangers nog overal in de wereld levend zijn.
De laatste fase van de Koude oorlog begon - om precies te zijn - in 1979, toen Brzezinski een val opstelde voor de Sovjet Unie en deze ten uitvoer bracht [1]. Brzezinski was minister in het kabinet van Jimmy Carter. In deze periode waren de socialistische landen en communistische partijen internationaal zeer sterk; even zo zeer de internationale vredesbeweging. Er werden in Moskou en elders in de wereld indrukwekkende internationale congressen gehouden met communistische partijen uit bijna alle landen van de wereld. Deze wereldwijde politieke macht was een doorn in het oog van het leiders van het kapitalisme en het USA-imperialisme, allemaal zetelend in het Pentagon. Tussen de Republikeinen en Democraten was geen feitelijk verschil. Het anti-communisme in beide partijen is de laatste 90 jaar nooit verstomd. Men rook nu opnieuw een mooie kans [2]. Dat deze kans lukte was niet helemaal verwacht, maar als je analyseert hoe men het aanpakte was het logisch dat de Sovjet Unie weinig kans maakte. Het operationele doel van het Pentagon was de slag om de publieke opinie. Demonisering was het middel. Men wist al geruime tijd dat liegen, leugens en demonisering ongeevenaarde krachten zijn waar links geen antwoord op had. Met dit middel had men het imago van Stalin en de Sovjet Unie al danig weten te ondermijnen. Je moest sterk in je schoenen staan om het op te nemen voor de in principe goede bedoelingen van Stalin en de Sovjet Unie. Maar leg in dit leugenachtige klimaat maar eens uit aan mensen die dag en nacht worden misleid, welke politiek van goede bedoelingen er achter zit.
Afganistan was nog een gewoon beschaafd land. Vrouwen liepen ongesluierd door de straten en velen gingen gewoon naar de universiteit. Ook arbeidersvrouwen. Kaboul was een gewone stad waar je alles kon kopen; ook westerse goederen. De progressieve regering van Taraki en later de regering van Kamel, was door een volksbevrijdingsbeweging aan de macht gekomen. Deze regering sloot een vriendschapsverdrag en een verdrag van wederzijdse bijstand met de Sovjet Unie. Breznjev was toen aan de macht. Deze progressieve ontwikkeling werd - zoals gebruikelijk sinds 1945 - door moord en op extreem listige wijze door het Pentagon in de kiem gesmoord.
Op het hoogtepunt van de macht van het communisme begon tevens de laatste fase van de Koude oorlog, in 1979 om precies te zijn, toen de communistische partij van de SU in de val terecht kwam, die voor ze was opengezet door Brzezinski, Jimmy Carter en het Pentagon: Afganistan. Op het hoogtepunt van de communistische beweging, rond 1975, was de economische en politieke roem van de Sovjet Unie - zoals bekend - heel sterk; en rond 1979 idem dito de vredesbeweging tegen de atoombewapening van West Europa. Er werden in Moskou indrukwekkende internationale congressen gehouden met communistische partijen uit 160 landen [4]; er was een onvoorstelbare technische en wetenschappelijke vooruitgang te melden; en de politieke successen van de SU en China, en de bevrijding van Vietnam en delen van Afrika spraken ook velen in Europa aan. In deze periode was de woede van het grootkapitaal en hun leiders, het USA-imperialisme, zetelend in het Pentagon, navenant enorm.
Het Pentagon besloot in het vuile spel van de koude, heimelijke oorlog tegen de socialistische landen en tegen de bevrijdingsbewegingen, er een schepje bovenop te doen. Rond 1979 werd door kringen uit het Pentagon een concreet plan gesmeed om de Sovjet Unie in een val te laten lopen [2]. Als de Sovjet Unie in deze val zou trappen, konden de media het communisme in de media gemakkelijk zwart maken, zoals ze dat in 1956, met betrekking tot Budapest, en 1997, met betrekking tot Praag, ook lukten. Dit keer lukte het zelfs beter, en met meer gevolgen dan ooit verwacht. De uitvinder van dit sluwe spel was Zbigniew Brzezinski [6] [2]. Hij was notabene lid van de regering van Jimmy Carter; beiden prominente leden van de democratische partij. De val die werd opgezet was Kaboel, Afganistan. In Afganistan hadden enige tijd daarvoor de communisten op een democratische manier, de macht weten te krijgen. Dat stak. Men begon - als vanouds maar nu nog smeriger - snode plannen te smeden om de publieke opinie om de tuin te leiden en ook dit keer kreeg men die weer mee. Dit keer begon ook links in Nederland bijna in zijn geheel mee te schuiven; met het inmiddels bekende gevolg: het euro-communisme, het opheffen van de CPN en uiteindelijk het vallen van de muur [7].
Dit keer werd het spel gespeeld met slimme psychologische wapens en werd er een monsterverbond gesloten met groepen moslimfundamentalisten uit binnen en buitenland [8]. Men wist van te voren dat de leider van de SU, Brezjnev, de regering van communisten in Kaboel te hulp zou schieten. Er waren immers verdragen; verdragen van bijstand tussen Kaboel en Moskou. De progressieve communistische regering in Kaboel werd vanwege deze plannen van Brzezinski en Charter vanaf dat moment systematisch ondermijnt en haar leven werd onmogelijk gemaakt; daar ter plaatse, fysiek, maar vooral ook in het westen, bij intellectuelen, via de gelijkgeschakelde pers. Moskou kon niet anders dan deze progressieve regering met militairen vanuit de SU te steunen. Men stuurde militairen, die daar hun leven niet meer zeker waren. Daarna wist het Pentagon precies wat haar te doen stond. Vliegtuigladingen Stingerraketten werden aangevoerd. Zelfs de NATO-troepen in West-Europa hadden deze unieke wapens toen nog niet. Het Sovjet leger en haar luchtmacht stond er kansloos tegenover en derhalve konden de grondtroepen geen stand houden. Om te kunnen overwinnen of zich alleen maar daar te kunnen handhaven, braken er bloederige gevechten uit, waarbij de westerse media niet nalieten de Sovjet Unie als een soort bloedhonden af te schilderen. De moehadjien waren onvoorstelbaar bloeddorstig. (Zie de heden daagse videoos hierover met het doorsnijden van kelen en het domweg afsnijden van geslagsorganen.) Het Sovjet leger werd daardoor bijzonder opgefokt door. Door hun reactie werd het mogelijk ze in de internationale pers als geweldadige Russen neer te zetten. Terwijl het 100% was uitgelokt. Deze demonisering van 'de Russen' werd in West Europa - in burgelijke pers - helaas een groot succes. Grote delen van links Nederland en ook de toenmalige jonge leiding van de CPN trapten er tenslotte in [7].
Internationaal waren nu alle kaarten op het moslimfundamentalisme gezet. Die moslimfundamentalisten waren helaas makkelijk te winnen. Het was een een-tweetje tussen het kapitaal en het moslimfundamentalisme. Links had dat toen volstrekt niet door. Soedi Arabie - naar pas veel later bleek – leverde mankracht, de ideologie en naar later bleek zelfs het kapitaal. Bin Laden was in dit sluwe spel de joker. Het technisch wondermiddel, was de pas uitgevonden Stingerraket, waarmee elke schaapsherder, ten alle tijden, elk vliegtuig de lucht uit kon schieten [8].
Deze Afghaanse periode van de Koude Oorlog en met name de ontstaansgeschiedenis, is nauwelijks ergens beschreven. De smerigste rollen waren hier in Nederland voor het ICTO, maar toen ook al voor het IKV, Mient Jan Faber en co. Alleen Target (2000), Solidair (2003), Manifest (19xx) en EPO (19xx) hebben hier druppelsgewijs in hun blad of publicaties melding van gemaakt [6]. Het boek van Unger en de film van A. Moore ('Fahrenheit') maakten er voor het grote publiek pas in 2004 melding van [8].
Het
was - naar later bleek - een klassiek 'een-tweetje' van het Pentagon met Saoedi
Arabie geweest om de Sovjet Unie 'te passeren', te kunnen demoniseren en
publicitair - als smeerlappen - in de westerse pers te kunnen neerzetten. Het
begon met Stingerraketten in Afghanistan; het eindigde met de eliminatie van
'rood' links en de opkomst van 'groen' links.
Een-tweetjes zijn in de
politiek hetzelfde als gewone een-tweetjes op het voetbalveld. Je passeert je
tegenstander door tijdelijk een medestander de bal toe te spelen om daarna, als
je de tegenpartij dus op het verkeerde been hebt gezet, de bal weer terug te
krijgen. De USA hebben dat gedaan door Bin Laden, een tijdelijke bondgenoot, de
bal toe te spelen. De Sovjet Unie stond machteloos tegen dit tijdelijke
bondgenoodschap. Links in West Europa en de SU werden hier door volkomen
verrast. De oorlog verhardde zich en werd door Bin Laden medogenloos gevoerd. De
reputatie van de Sovjet Unie als vredebrenger werd verziekt. Dat had een enorm
imago-probleem tot gevolg, zowel voor de Sovjet Unie als voor de communistische
partijen in West-Europa.
Veel mensen konden schaapsherders en moslims maar
moeilijk afvallen. De media konden van deze zielige groepen makkelijk martelaren
voor de 'goede zaak' maken. De communisten hadden hier geen antwoord op.
De USA heeft door dit korte-termijn-denken echter twee problemen op de lange termijn erbij gekregen: ten eerste het probleem om als het ware de bal van Bin Laden weer terug te krijgen en ten tweede het probleem dat links weer samen zal gaan werken met de moslim-wereld. Bin Laden heeft namelijk een net zo'n grote afkeer voor de spelletjes van de USA gekregen als links al had, en keert zich meer en meer tegen haar oprichter. Carter, Reagen, Clinton en Bush hebben hun hand voor iedereen duidelijk overspeelt. Links in de wereld moet nu zorgen dat zij een een tweetje met de moslimwereld' aangaat. Dan kan links het Pentagon klem zetten en de bevolking weer voor zich winnen; ook de bevolking in de moslim-wereld.
Deze mail geeft een beschrijving van (wat ik hier noem) de uitlokkingstheorie en een beschrijving geven van hoe dat verder in zijn werk gaat en uitwerkt in (wat ik hier noem) de demoniseringstheorie. Vanaf 1946, maar eigenlijk al vanaf 1918 en zeker vanaf 1979 heeft men de Sovjet Unie in een - steeds weer opnieuw gegraven - valkuil willen laten lopen (1956?, 1972?, 1979!, 19xx, 20xx, etc). Met China willen ze dat kunstje rond de olympische spelen in Peking ook weer uithalen. Het is dan namelijk niet moeilijk om de voorspelbare reactie (jezelf of je vrienden te verdedigen), als demonisch neer te zetten in de pers. Men deed dat met disssidenten en men doet dat nog steeds met dissidenten. De demoniseringstheorie is het mechanisme om reeel bestaande oplossingen in landen uit de hoofden en de harten van de massa 'aus' te 'radieren'. Fascisme dus. Het eerste stadium van fascisme is sowieso: leugens verkopen als waarheid. Vooral grote leugens. Grote leugens over de doelstellingen van progressieve mensen, progressieve leiders, socialisten, communisten en socialistische landen zoals de Sovert Unie (toen), Cuba, Congo, Venezuela en China (nu).
De Koude Oorlog is niet door Chrurchil in Fulda in 1946 begonnen, maar in Mei 1945, toen president Truman van de USA de gehele, grotendeels nog intacte geheime dienst van Hitler overnam en meer dan 1000 man in het geheim naar Washington overbracht [9]. Deze geheime dienst was van Generaal Gehlen en was gespecialiseerd in oost Europa en het observeren en infiltreren van progressieve, socialistische en vooral communistische organisaties [10]. Zijn manschappen wisten alles van de organisatie van communisten en waren getraind communistische voormannen op te sporen en uit te schakelen. Gelukkig waren de communisten in de Sovjet Unie al vanaf 1918, en zeker sinds de burgeroorlog van 1920 - 1923, op hun hoede voor verklaarde vijanden van de Sovjet staat. Dat uitschakelen van communisten werd vanaf 1933 - 1941 en daarna fysiek en ter plaatse in de Sovjet Unie gedaan, maar vooral ook door onzinverhalen over communisten en hun werkwijzen rond te strooien. Demonisering van communisten en van communistische leiders, met name van Stalin immers was iets waar de fascisten meester in waren. Al vanaf 1933, bij het aan de macht komen - en al ver daarvoor - wisten Hitler en Gubbels al dat het vertellen en rondbazuinen van grote leugens - in een democratie - beter helpt om de macht te krijgen en te houden, dan kleine leugens. De toestanden rondom het niet-aanvalsverdrag dat Stalin met Hitler sloot werden zowel door bijna alle west Europese leiders alsmede ook door Hitlers geheime diensten gecreeerd [11]. De demonisering was in die periode net zo hevig als later in koudste dagen van de Koude Oorlog.
Deze nazi's hebben in de periode 1945 - 1960 in Washington in het Witte Huis en met name in het Pentagon de kiem gelegd voor het anticommunistische klimaat dat tot het vallen van de muur, een klimaat dat, zoals iedereen inmiddels ook kan zien en weten, tot op de dag van vandaag onverminderd vruchtbaar is voor verdergaand anti-communisme. (Kijk maar naar Cuba, Noord Korea, en hoe ze met China allerlei handelsoorlogen voeren en producten boycotten). Aangezien het kapitalisme de verklaarde doodsvijand van het communisme en van socialistische maatschappijen is, waren deze nazi's zeer gewilde aangevers over alles waar de Amerikaanse kapitalisten ňňk in geinteresseerd waren. Gedurende al die jaren na de Tweede Wereldoorlog hebben zij het Pentagon geholpen in hun strijd tegen het communisme en het ondermijnen van de communistische partijen in oost Europa. De methoden die ze hanteerden was nieuw: niet met wapens maar met psychologie. Er ontstond een nieuw soort oorlogsvoering: een psychologische oorlogsvoering om de harten en hoofden van de bevolking op hol te laten slaan en de bevolking proberen zich te laten afkeren van het socialisme.
Achteraf gezien waren Boepapest en
Praag ook opgezette valkuilen voor de SU. (Uitlokking.) De bewijsvoering hiervan
is moeilijk. Die valkuilen werkten toen grotendeels wel en mistte in ieder geval
zijn uitwerking op de publieke opinie niet, maar had nog niet echt effect op de
westerse communistische partijen. Hoewel Paul de Groot (CPN) rond 1967 gedwongen
werd zijn mening over de SU aan te passen.
Achteraf heeft hij daar veel
spijt van gekregen. In ieder geval begon toen de glijpartij van de CPN al. Het
gevolg is tot op de dag van vandaag te merken: er is in Nederland bijna geen
goede oppositie meer.
Het grootste deel van alle heimelijke akties in de Koude Oorlog, zoals infiltraties, sabotage en demoniseringscampagnes om communistische leiders in een kwaad daglicht te stellen, is nog niet beschreven; is onbekend en/of geheim. (Uitlokking?) De waarheid over de oorzaken en het aanstichten door uit het westen aangestuurde anti-communisten, aangaande de opstand in Hongagarije, Budapest, 1956 en Tsjechoslowakije, Praag, 1967 komt maar mondjesmaat boven tafel [11].
Het overnemen van een groot deel van Hitlers geheime dienst en de onvoorstelbare smerige verwikkelingen in de vijftiger, zestiger en zeventigere jaren zijn toch vrij onbekend bij het grote publiek [10]. Deze groep mensen van generaal Ghelen zaten in de jaren vijftig al vanuit het Pentagon richting oost Europa te wroeten en te stoken. Uit hun koker kwamen de politieke en psychologische manipulaties die in Boedapest 1956 en in Praag 1967 dan ook redelijk voorspelbaar tot uitbarsting kwamen. Ik ga er - met terugwerkende kracht van uit dat, wat we nu weten over Kaboel en het demoniseren van communistische en socialistische leiders, de Russen toen ook al geprovoceerd werden en in de valkuil werden gelokt; de valkuil van het binnenvallen van een land en daarbij onschuldige burgers doden. In Bosnie en Tsjetjenie vinden dezelfde soort provocaties plaats. De voorspelbare reactie zijn zodanig dat je leiders als Poetin en Milosevic er in de westerse media heerlijk zwart mee kunt maken. De westerse publieke opinie - zo denken deze aanstichters - denkt toch niet verder dan hun neus lang is. Tot op heden is/was dat zo.
Er waren in 1956 en 1967, toen net als in Kaboel, ook verdragen met resp. Budapest en Praag, om de linkse regering te steunen in geval van een aanval van uit het westen of in geval een contrarevolutie. Aangaande Hongarije en Tsjechoslowakije waren er op Jalta en in Potsdam rond 1944 en 1945 afspraken gemaakt. Stalin heeft zich altijd aan deze internationaal overeengekomen afspraken, met Roosevelt, Truman en Churchill, gehouden, en bijvoorbeeld nooit Griekenland opgeeist. De USA deed dat wel. De ene staatsgreep volgde op de anderen. De USA pleegde haast elke jaar wel ergens een staatsgreep. Stalin heeft om zijn goede wil te tonen drievierde van Berlijn zelfs teruggegeven. Het bleek alleen maar contra-productief te zijn. Het westen en de anti-communistische kliek werden er alleen maar brutaler door. Deze regels en de verdragen die de SU heeft gesloten, gelden plotseling niet als de USA ergens ter wereld, zich met soort gelijke zaken bemoeit, zoals bijvoorbeeld in Chili met Pinochet; Indonesie met Soeharto, etc. Dat maakt de positie van de SU en de communistische beweging nu met terugwerkende kracht ook zo sterk. Zeker achteraf nu de USA, zonder mandaat en verdrag, Saddam Hoessein met allerlei leugens en verdachtmakingen, uit Irak heeft weten te verdrijven en Irak heeft vertrapt. Ongelooflijk, want met terugwerkende kracht heeft hierdoor de Sovjet Unie eigenijk (ook) het recht gekregen om de progressieve Hongaren, de progressieve Afganen en de progressieve Tsjechen te helpen bij het voorkomen van een toen dreigende terugval naar het kapitalisme; er waren immers officiele vriendschapsverdragen en democratisch gesloten verdragen voor wederzijdse bijstand tussen vele Oost-Europese landen en de Sovjet Unie. Met terugwerkende kracht hoeft de Sovjet Unie op het punt, van volkerenrecht en staatsrecht zich dus niet te verantwoorden.
[1] De 'Eerste Koude Oorlog' strekt zich uit van 1946 tot 1991; de 'Tweede Koude Oorlog' - zoals ik die nu noem - begon in 1991 en loopt tot op heden. Deze nieuwe, tweede Koude Oorlog kenmerkt zich door een moeilijk bevechtbare, slimme, heimelijke, steeds maar doorlopende demoniserings-campagne tegen communisten, hun bewegingen, hun partij, hun ideologisch wereldbeeld, tegen bevrijdingsbewegingen en tegen progressieve personen overal ter wereld, ondanks dat de Sovjet Unie - voor hen - als tegenstander is weggevallen. Bang dat er maar een communist over blijft die t.z.t. de zaak weer op kan starten. Voor ons, communisten, is de 'koude oorlog' dus nog steeds niet afgelopen, hoewel de officiele Koude Oorlog, de Eerste dus, in 1991 afgelopen is.
[2] Zie: Zbigniew Brzezinski: "How I and Jimmy Carter Started the Mujahideen". Interview in Le Nouvel Observateur, 15-21 januari 2003, p76. Deze truc van uitlokking is vaker toegepast. We weten al geruime tijd dat ook de Eerste Golf oorlog door een bewust opgezette val voor Saddam Hoessein, is uitgelokt. Saddam Hoessein heeft niet doorgehad dat hij daarna in de westerse media voor de westerse burgerij publicitair kon worden afgemaakt en afgeserveerd.
[3] De demonisering van het communisme kent - in dit betoog - vier periodes. Demonisering van voor de WO II, incl. de hysterie rondom het niet-aanvalsverdrag met Hitler. De periode van Stalin na de WO II, de periode na 1953 met Boedapest 1956, Praag 1967, etc.. en ten slotte vanaf 1979 Kaboul. Deze demonisering van Stalin, die tot op de dag van vandaag doorgaat, dag in dag uit, in de media en m.n. in de Volkskrant en op VPRO, is de belangrijkste succes geweest van het kapitalisme en een apart verhaal. Later hierover meer.
[4] 1975; communistische landen uit meer dan 160 landen kwamen toen regelmatig bijeen (congresboeken in mijn bezit).
[5] Zie: Ludo Martens. Een andere kijk op Stalin. EPO.
[6] Bronnen: Target (1999-2002), Solidair (2000-2003) en vanaf het begin: Manifest.
[7] Deze jonge nieuwe leiding van de CPN was m.n. Gijs Schreuder en Elsbeth Etty, plus wat meelopers.
[8]
Bin Laden en Saoedi Arabie. Zie ook de film van Moore 11/9 Fahrenheit. De filmer
Moore en de schrijver Unger proberen via film en boek de herverkiezing van Bush
te torpederen. Ze krijgen vreemd genoeg volop steun om een mediacampagne op te
zetten. Dat moet te denken geven. Ik ben bang dat ze met deze aanval op Bush een
dubbele agenda hebben: De Israel-lobby en de zionistische beweging willen - na
gedane zaken met Bush - inmiddels best graag een democratische president. Bush
is in hun ogen toch te slap en begint (voorzichtige) kritiek op Israel te
uitten. Dat gaat Israel al te ver. De democraten in de USA zijn - net als de
sociaal democraten in Europa - soms zelfs beter te manipuleren, richting een
joodse staat (zionisme; "slegts vir joden") en een palestijnse staat bestaande
uit 2 absurde bantoestans ("slegts vir Palestijnen"). Daarom beginnen ze hun
kaarten (maar) op Kerry te zetten. Overigens won Bush jr. toen wel de
verkiezingen.
Recent moest Hollywood zelfs een film maken om de waarheid dan
maar te onthullen om tegelijkertijd veel dingen te kunnen verdraaien in
'Charlie's Wilson's war' met Tom Hanks & Julia Roberts (jan. 2008). Ze geven
in ieder geval het belangrijkste toe, dat de CIA - rond 1979 in Afghanistan - de
motor was achter al de ondemocratische anti-communistische smeerlapperij om de
Sovjet Unie te demoniseren. Jim Woolsey, de voormalige directeur van de CIA, zei
rond deze film zelfs zonder 'deze democraat' en deze akties zou de geschiedenis
er vreselijk anders uit hebben gezien" en "was de muur waarschijnlijk niet
gevallen. (Precies de strekking van mijn boek ‘’60 jaar leugens en bedrog’’.)
Dat de film meer verhult dan openbaart, blijkt uit het slot waar de
hoofdrolspelers zegt dat de USA zelfs nog "te weinig voor de opstandelingen - de
moedjahadien - heeft gedaan".
[9] Churchill in Fulda, USA, 1946. Zie o.a. het boek Ludo Martens. Zie ook het boek "De grote samenzwering" door Michael Sayers & Albert E. Kahn, met voorwoord van Mr. G.J. van Heuven Goedhart, oud minister van justitie en hoofdredacteur van Het Parool; uitgave Republiek Der Letteren, Amsterdam, 1946.
[10] Tussen de 1000 tot 5000 kaderleden van m.n. Duitse spionagediensten van Luitenant generaal Reinhard Gehlen werden er eind 1945, begin 1946, in het geheim naar de USA overgebracht; wordt er geschat. Zie L. Martens; een andere kijk op Stalin. p.195 en p.293.
[11] Het verraad van Croetsjow aan Stalin in 1953 en dat van Gorbatsjov aan de Communistische partij, in 1991, moeten we hier los van zien. Dat is de binnenlandse dimensie van het hier betoogde. Dit artikel gaat voornamelijk over de buitenlandse dimensie en de druk die leidde tot binnenlandse destabilisatie. First things first. Oorzaak van het verval blijft de bewuste demonisering vanuit het Pentagon, waardoor niemand meer voor het communisme en een socialistische maatschappij durfde op te komen; ook - tenslotte - niet meer voluit binnen in de Sovjet Unie.
[12] Het woord demonisering is door de massa van de Nederlanders als breed begrepen begrip pas (her-)ontdekt tijdens de opkomst van Pim Fortuyn. Daarvoor was het begrip al van toepassing op Soekarno, Lumumba, Mandela en Arafat. Fortuyn vond dat hij 'door links' en 'de linkse media' - notabene - 'gedemoniseerd werd'. Niets bleek achteraf minder waar. 'Demon' betekent duivel. Demoniseren is dus iemand als de duivel zelf voorstellen; zoals communisten en socialistische landen door sommigen als het ultieme kwaad worden gezien.
Rik
Min
Kantoor:
053 -
r.min@hetnet.nl
www.acone.nl
Prive:
053 -
r.min@worldmail.nl
home.hetnet.nl/~r.min
Postadres:
Enschede