Beste xxxx,

 

de kwestie die ik aansneed is dat niet 'de euro' het probleem is maar 'de inflatie'. En dat is in mijn ogen - als kaderlid abvakabo en als kaderlid NCPN (en voor de interne discussie) - een groot verschil. Mensen zien nu pas eens een keer - met 16 miljoen tegelijkertijd - met eigen ogen en uit eigen ervaring welk enorm stuk koopkrachtverlies de laatste vijf jaar is geleden. Men heeft natuurlijk al die jaren de inflatiecijfers altijd al vervalst; en dus de (automatische) prijscompensatie niet uitgekeerd waar we gewoon recht op hebben.

    Maar goed, dankzij deze en dus ieders laatste goede echte indruk van het prijspeil in guldens, heeft iedereen - bij toeval - nu een prachtig soort vergelijking met vijf jaar gelden in zijn/haar geheugen zitten van het exacte prijspeil van 5 jaar geleden.

    Als men denk dat de euro nu ongeveer evenveel waard is als de gulden toen, heeft men, nu, voor het eerst in de geschiedenis een redelijk zuiver idee van dat prijspeil (van 5 jaar geleden). Daardoor heeft de bevolking voor het eerst in de geschiedenis bewust of onbewust ECHT kennis gemaakt met de echte inflatie in Nederland. Die inflatie is voor ieders gevoel 100 procent - in 5 jaar - geweest; dus pakweg 20% per jaar (of de eerste twee jaar 30% en daarna bijvoorbeeld 3 maal 5%). Het klopt wel degelijk met de stijging van prijs van bijvoorbeeld de woonlasten, de prijzen in de horeca, de belastingen, de gemeentelijke heffingen, etc.
   VOOR dat gedenkwaardig moment (van de invoering van de euro), nu 5 jaar terug, had men blijkbaar al domweg geen idee van de werkelijke inflatie. (Hooguit intuitief.) Men had er in ieder geval geen grip op. Alles ging ieder jaar omhoog, maar men besefte domweg niet met hoeveel procent we werden gepakt. Men werd als het ware - mede door de vakbond - automatisch in slaap gesukkeld.
   Velen in Nederland geloofde de veel te lage inflatie-cijfers van het CBS altijd maar. Vooral vakbondsbonzen. De inflatie-cijfers van het CBS, de regering en de SER, kloppen sowieso al 10, 20 tot 40 jaar niet. Sommigen weten dat. De meeste mensen denken er niet bij na.
   Voor het eerst in de geschiedenis hebben we nu bij toeval, collectief een wetenschappelijk verantwoord ijkpunt van het prijspeil van een aantal zeer gewone en een aantal zeer opmerkelijke hoge prijzen in Nederland, namelijk die van vijf jaar geleden; welliswaar in gulden, maar toch redelijk betrouwbaar.
   In de officiele inflatie-index en in de inflatie-correctie c.q. prijscompensatie zitten een groot aantal belangrijke prijzen NIET, zoals de hoogte van de prijzen van de huizen, de gemeentelijke lasten, de energie-kosten, de benzineprijzen, stookkosten, advocaat kosten, verzekeringskosten, OZB waarden, ziekenkosten, maar ook de huren en de huurstijgingen kloppen niet, etc..

 

Dat is feitelijk wat er aan de hand is.

 

Net als de inflatie-cijfers niet deugen, deugen de werkloosheid cijfers in Nederland niet. In die cijfers zitten namelijk heel veel gevallen van werkzoekenden niet inbegrepen. In mijn directe omgeving ken ik er sowieso al 10 personen die een baan zoeken en niet in de statistieken van het CBS en in de bakken van het CWI voorkomen.
  
Kortom, het geloof van mensen dat het in de euro zit is niet juist, het zit in de inflatie en de onjuiste inflatiecorrectie van de laatste 5, 10 of 20 jaar. De wens van velen om terug te willen keren 'naar vroeger' of 'naar de gulden' is niet het punt. Het punt is de inflatie die normale mensen en progressieve vakbondskaderleden enorme zorgen baart. Die inflatie wordt voor 10 tot 30 % domweg niet gecompenseerd. En DAT merken de mensen.
    Nog korter gezegd: het is de bestaansonzekerheid die momenteel knaagt aan vele mensen, vooral de mensen aan de onderkant van de samenleving wiens kinderen geen huis meer kunnen kopen, geen baan meer kunnen vinden en bijna ALLES om zich heen steeds maar duurder zien worden.

   

Mijn stelling over deze feitelijke inflatie, vanaf de invoering van de euro, (de ‘gevoelsinflatie’) is links en rechts opgepakt in de pers. (Mede doordat ik het o.a. in de bondsraad van de abvakabo en o.a. naar diverse kranten had gestuurd.)

 

Dat was de zaak waar het mij om ging.

 

M.vr.gr.

Rik Min

P.S. Recentelijk, dd. 12 febr. 2007, schreef iemand in de media - ik meen de Volkskrant - dat dat van 'die gevoelsinflatie' wel klopt, maar dat het fenomeen grotendeels verklaarbaar is uit het slechte onderhandelaars akkoord in Bonn, Brussel en/of Rome (Zalm !), in zake de toen gebruikte (ten onrechte) (vaste) wisselkoers van de gulden (t.o.v. de Duitse Mark) ...