From: Rik Min [r.min@hetnet.nl]
Sent: vrijdag 9 juli 2010 15:57
To: 'nrc@nrc.nl'; 'opinie@nrc.nl'
Subject: Ingezonden brief over ongewapende of gewapende moslimmannen die de bossen invluchtten? (xxxx)


Betreft
: waren er nu 8000 onschuldige ongewapende of 15.000 gewapende wegvluchtende moslimmannen?

 

 

 

==== WILLEN JULLIE DEZE MAIL OOK DOORMAILEN NAAR CEES BANNING ====

 

==== MET DANK EN VR. GR. RIK MIN ===

 

 

 

Gachte redactie,

 

Jullie man, Cees Banning, schreef op 6 juli jl. op de voorpagina van de NRC: Aangifte genocide tegen Karremans.

 

Waarom gaan jullie voor het tiende achtereenvolgende jaar mee met de verhalen en de visie van de tolk van Dutchbat? Deze man liegt. De vader van deze tolk was ook nog eens de leider van de gewapende moslimsstrijders die zich verscholen achter de rug van Karremans. Deze man heeft heel veel misdaden op zijn geweten. Wellicht zelfs meer dan Mladic. Zijn mensen hebben zelfs op Dutchbat soldaten geschoten. Waarom checken jullie die informatie die deze tolk keer op keer aandraagt niet bij andere persbureaus of bij mij/ons.

 

Waarom weten de Nederlandse journalisten/reporters, de Nederlandse media en Nederland, nog steeds niet dat die 8000, 12000 tot 15.000 mannen die avond in pikkedonker allemaal met hun wapens, dus gewapend, massaal uit de enclave gevlucht waren, bang voor o.a. de volkswoede van de omringende bevolking? En die volkswoede bleek. Het volk was jarenlang getergt;  de volkswoede was op dat moment enorm. Vooral toen de vluchtelingen zich niet gewoon bij de poort, net als de anderen, melden en/of zich gewoon overgaven.

   Blijkbaar weet nog steeds niemand (in het westen) wat daar allemaal gebeurd is? Ik wel. (Zie mijn bronnen.) Dan moet je ook maar niet vluchten en zeker niet (zwaar) bewapend door de bossen, NADAT je DRIE JAAR lang en zelfs meer, door dag en nacht uitvallen door die bossen te doen, de omringende dorpen en bewoners hebt gebrandsticht, verkracht, gemarteld en duizenden rondom deze enclave beestachtig vermoord. Met rugdekking van de VN en VN/NATO-troepen nota bene. Karremans wist dat; schaamde zich diep. Schreef daarover. Was wanhopig. Zijn manschappen met hem. (90% van zijn maanschappen werd later pychisch wrak. Ik ken er inmiddels 8 persoonlijk.) Voorhoeve schaamde zich niet voor alle leugens over de enclave: "er zijn geen wapens"; "ze doen 's nachts niets". “De formule van safe havens onder VN toezicht staat wapens niet toe”.) Voorhoeve zweeg in de media. Met alle gevolgen van dien. Chantage tot op de dag van vandaag, door een Dutchbat-tolk en dreigen met een proces tegen de staat.

   De media verkochten medialeugens. En blijkbaar nog. Een gospe. De grootste smeerlapperij kwam in Bosnië, van de Bosnische moslims. Zij waanden zich sterk achter de rug van de NATO; in safe havens op nota bene Servisch grondgebied! Zij draaiden uiteindelijk de feiten om. Prominante moslims konden niet verkroppen dat al deze mannen - bij overgave - nog hadden kunnen leven. Immers alle vrouwen en die 600 mannen, die dat wel deden, leven nu nog. Q.e.d. Zijn ook allemaal goed behandeld.

 

De moslim-officieren die het nachtelijke bevel gaven om massaal gewapenderhand de enclave te ontvluchten zijn de echte oorlogsmisdaden. Zij wisten dat ze die mannen de dood injoegen. De enclave was voor 100% omsingeld. Ze hadden moeten adviseren zich over te geven. Deze gewetenloze moslim-officieren wisten, dat als er dan eventueel toch 500, 1000, 3000 of 7000 mannen zouden omkomen in deze volkswoede, de aandacht 'voor de bruutheid van de serven' in de westerse media, gewoon goed zou worden gekanaliseerd en ze absoluut in alle gevallen goed uit zou komen. Zo hadden deze moslim-officieren immers al 10 jaar lang in die regio gewerkt. Later in Kosovo deden ze het nota bene weer. Weten u en Henny de Lange dat niet?

 

Lees het boek van Karremans er maar op na of de boeken van Milo Anstadt, Pamela Hemelrijk, mijzelf of Michel Collon.

 

Hoogachtend

 

Rik Min

(Schrijver van het boek '60 jaar lang leugens en bedrog')

(spreker op het alternatieve Joegoslavie-tribunal, Amsterdam, IIS, 1994)