Beste heer Max van Weezel,

Over uw column met Gretta Duisenberg moet me na lezing, herhaald lezen en nog eens lezen een ding van het hart: hoe had Gretta Duisenberg dan moeten zeggen wat ze wilde zeggen? Welke woorden had ze moeten gebruiken? “Sommige joodse buurtbewoners”? “Sommige zionistische joden bij mij in de buurt”? ‘”Zionisten”? “Bepaalde zionisten bij mij in de buurt”?

Ik zou het graag willen weten; en velen met mij. Was men met een beetje ander woordgebruik ook over haar gevallen?

Tegenwoordig mag je het woord wij en zij in de politiek niet zo maar meer gebruiken. Dat weet ik. Maar soms moet het wel; je kan in spreektaal en in de politiek niet altijd met geconditioneerde zinnen werken (“als-dit-dan-dat” of alleen ‘dit-type-joden’ of alleen ‘dit-type-zionisten’). Ik probeer er scherp op te letten. Moslim, arabier, gelovige, etc. Je mag haast niet meer iets algemeens zeggen; CDAer, PvdAer of je krijgt op je kop. Iedere politicus vermijt ‘wij’ of ‘zij’, maar je past het vaak toch automatisch toe. Niemand die er over valt. Ieder die zonder zonde is werpt/werpe maar eens de eerste steen. Ook het woord jood mag je blijkbaar niet meer gebruiken. Ik probeer het zelf ook altijd te vermijden; ik gebruik het woord zionist of zionisme. Het woord zionist mag van de media en de pro-Israel-lobby eigenlijk niet; die – en nu generaliseer ik - maken er haast allemaal automatisch jood van ook al heb je het netjes gezegd (net zoals men indertijd in Zuid Afrika bewust of onbewust ‘blanken’ ipv. ‘rascisten’ zei en in ipv. ‘nazi’s’ – bij de klippen op en tegen beter weten in - ‘Duitser’ bleef zeggen).

M.vr.gr.