==== WILT U DEZE MAIL OOK DOEN TOEKOMEN AAN GUUS VALK ====
Aan redactie NRC
Van Rik Min
Betreft: stukje van Guus Valk over ‘’Joodse zonen moeten terug’’.
In zijn stukje ‘Joodse zonen moeten terug’ van 16 juli jl., blijft Guus Valk volharden in een vreemdsoortig taalgebruik. Vooral zijn bijvoeglijke naamwoorden zijn vreemd en grotendeels misplaatst. Gelukkig zetten hij en de koppenmakers sommige van dit vreemdsoortig taalgebruik tussen quootjes. Het gaat misschien onbewust of het is een soort automatisme, maar toch zijn vele van zijn terloopse opmerkingen deze kwaliteitskrant onwaardig. Hij heeft het bijvoorbeeld over ‘het joodse volk’, terwijl hij de Israëliërs of de Israëlische strijdkrachten bedoelt. In het Israelische leger zitten ook Druzen; dat zijn geen joden. En vele joden willen niet dat Israël uit hun naam de inval in Libanon beargumenteerd. In Zuid Afrika spraken sommigen ook steeds over of namens de blanken. Wij, anti-aparheidsstrijders, wisten dat dat propaganda was, en dat journalisten daar racisten hoorden op te schrijven; geen blanken. Er waren namelijk goede blanken in Zuid Afrika en vele blanken zaten in de bevrijdingsbewegingen. Blanken zijn niet voor apartheid en vele joden zijn niet voor Israel of tegen de PLO.
Hij schrijft dat vele Joden nog steeds niet vrij zijn. Daar had hij moeten schrijven: vele soldaten van het Israëlische leger. Dat is wat ik onder kwaliteit en kwaliteitskrant versta. Trouwens zo veel Israëliërs zijn dat er niet. Er zijn veel meer Palestijnen en Arabieren die nog niet vrij zijn.
Guus Valk heeft het in zijn stuk over een ‘Joodse oorlogsregel’. Moet hij dat nu wel zo schrijven of citeren? Een dergelijke regel bestaat namelijk niet. Als hij iemand citeert (President Peres?) kan hij beter zeggen dat een dergelijke uitspraak onwaar is of dat iemand ten onrechte iets namens joden claimt. Niet opschrijven dus.
Dan het verhaal van Jeffrey Goldberg, dat Samir Qantar een “joods meisje haar hoofd tegen een rots verbrijzelde”. Het zou kunnen, MAAR heeft hij dat verhaal gechecked. (In mijn archief dat 40 jaar terug gaat, komt dit verhaal niet voor.) (Checken dus.) (Oude kranten nalopen dus.) Er zijn zo veel mensen in de laatste 60 jaar met “hun hoofd tegen een rots verbrijzeld”; Israëliërs zowel als Palestijnen. Het is oorlog. Een volkomen a-symetrische oorlog zelf. Een medialeugen-oorlog zelfs. Is een bombardement – bijvoorbeeld - dan geen verbrijzeling van botten en hoofden? (Mag dat dan wel?) (Als het verhaal uit 1979 waar is...) Ik hoor het de Israëlische leiders al 10, 20, 30 tot 60 jaar zeggen: de botten van onze tegenstanders moeten verbrijzeld worden; geen steen mag meer op de andere blijven staan. Waar halen dat soort leiders het recht vandaan?
Palestina, d.w.z. Israël, het Heilige Land, is van al haar ingezetenen, niet alleen van joden, ook van arabieren, druzen en christenen, etc. (en niet te vergeten: ook van Palestijnse vluchtelingen). (Zie bijlage.)
Hoogachtend
Dr. ir. Rik Min, hoofdredacteur
weekblad Manifest (1995 -1996)
Kantoor:
053 -
4.30.30.73
r.min@hetnet.nl
www.acone.nl
Prive:
053 -
4.763.881
r.min@worldmail.nl
home.hetnet.nl/~r.min
Postadres:
Schopmanlanden 22, 7542 CN
Enschede
BIJLAGE
(door Rik Min)
Hoe de staat Israel een wig dreef in de Arabische wereld; hoe de Arabische wereld het gelag moest betalen; hoe deze instabiliteit het imperialisme van pas kwam.
Wat is er fout met Israel? Wat klopt er niet met het zionisme? Zijn Palestijnen en Christenen tweede of derderangs burgers in Israel? Waarom speelt men in Israel discriminatie op basis van op godsdienst? Wie zijn er eigenlijk joden? Schrijf je joden met een kleine letter of met een hoofdletter? Wie is geïnteresseerd in hoofdletters of kleine letters of in het woordje de of het? Wie gebruikt er altijd grote woorden (zoals antisemitisme en holocaust) en waarom? Waarom neemt het antisemitisme toe? Neemt antisemitisme wel toe? Wie heeft ons in die val gelokt? Het Palestijnse drama kankert maar voort en wordt elk jaar dramatischer; niet allen voor de Palestijnen en de arabieren, maar ook voor de wereldvrede en de rust op straat in London (Metro), New York (9/11) en Madrid (metro).
Niets is na de Tweede Wereldoorlog zo'n foute beslissing van de wereldgemeenschap geweest als de oprichting van een staat voor joden, de staat Israel. Niet alleen werden er zeer grote aantallen oorspronkelijke bewoners van Palestina slachtoffer van deze koloniale oplossing, maar ook theoretisch en volkenrechtelijk deugde er niet veel van. Het was een oplossing vanuit het koloniale denken van eeuwen geleden. Toen men nog Noord-Amerika, Australie en Zuidelijk Afrika kon 'innemen' en de oorspronkelijke bevolkingsgroepen volledig kon negeren. In 1948 kon dat niet meer. De zionisten deden het toch. Linkse zionisten gaven er een sociaal tintje aan. Israel is (naar zionisten zeggen) een 'democratie'; maar wel "slegts vir joden". Dat heeft met democratie (d.w.z. gelijke rechten) niks te maken. Zionisme is (was) een oplossing die niks oplost(e) en alleen maar andere problemen creeerden. Dit soort oplossingen is niet stabiel en is ook niet stabiel gebleken. Er is 50 jaar ellende uit voortgekomen. Voor beide partijen. Wat meespeelde was de hevige druk van mensen die de joden uit Europa weg wilde hebben. De zionistische beweging kwam met een gebied aanzetten buiten Europa. Een gebied wat zogenaamd leeg was. De Europese staten hebben toen, samen met anderen, iets af willen kopen (om slachtoffers van Hitler iets te geven) dat niet van Europa en de VN was. Men deed dit niet door een stukje grond in Europa (bijvoorbeeld in Duitsland) vrij te maken, maar een bevolkt land, buiten Europa, te kiezen, namelijk grondgebied waar meer dan drieduizend jaar Palestijnen woonden (incl orthodoxen joden). Palestina werd in een klap een joodse staat; een staat alleen voor joden. Alle wetten spreken van joden en niet-joden. Een internationaal unicum. Zuid Afrika en Rodesie waren de laatsten waarin afzonderlijke groepen in de grondwet(ten) zijn opgenomen. De wet op het land; de wet op de terugkeer, etc. De oorspronkelijke inwoners, de Palestijnen of Palestijnse arabieren, incl de vluchtelingen, bestonden er vanaf die dag gewoon niet meer. Lekker goedkoop; het geweten aangaande antisemitisme was gesust en het imperialisme had - vanwege de westerse belangen rondom olie en om de olieprijzen te kunnen manipuleren - een waakhond en een vazal in de Arabische wereld: de joodse staat Israel. Maar goedkoop bleek duurkoop. De volkeren in die regio's hebben daardoor wel - tot aan de dag van vandaag - oorlog met elkaar. Het kost de wereldgemeenschap in ieder geval al 60 jaar geld als water.
De wereldgemeenschap heeft in 1948
iets laten passeren waar de Arabische landen niet in gekend en fel tegen waren.
Maar omdat die landen nogal rechtse regimes hadden, werden zijn niet serieus
genomen. Rechtse, maar ook de linkse Palestijnen werden toen - en ook later nog
- door velen in de steek gelaten. Omdat rechtse Arabische leiders eerder hun
afkeer over dit onrecht uitspraken, dachten de meeste linkse mensen dat het de
moeite niet waard was achter de Palestijnse zaak te gaan staan. Vele linkse
mensen, de sociaal-democratie voorop, hebben toen niet gezien dat de Palestijnen
enorm groot onrecht werd aangedaan. Veel linkse mensen kwamen er tientallen
jaren later pas achter dat ze een verkeerde ontwikkeling hadden helpen
bevorderen. Eindelijk zien links-zionistische kringen ook dat ze een racistische
ontwikkeling hebben gesteund, namelijk mensen op grond van afstamming
voorrechten en staatsrechten geven. Israel is immers een staat alleen voor
joden; een joodse staat. Dat is racisme. Iemand die niet-jood is heeft daar geen
leven, met name de daar geboren niet-joden en personen met een ander godsdienst:
de Palestijnen, maar dus ook Israëlische Christenen. Het zionisme treedt op voor
joden, conform de definitie van jood-zijn, zoals Hitler die feitelijk
introduceerde (een 'ras' of een 'volk', i.p.v. een godsdienst). De religieuze
joden (door zionisten kwaadsprekend 'orthodoxen' genoemd) passen echter de
juiste definitie toe: jood-zijn is op de eerste plaats een godsdienst.
Joden
moeten overal kunnen wonen; zoals iedereen. Er hoeft helemaal geen zuiver joodse
staat te zijn. Dat is aards. De echte joden (de zogenaamde orthodoxen) zeggen al
50 jaar: "Mosje Dayan zal ons geen beloofde land geven maar de Messias zal dat
doen". Het zionisme is daarom momenteel haast ook onvermijdelijk in staat van
oorlog gekomen tegen de religieuze joden.
De zionistische journalist Salomon
Bouman heeft een, voor zijn doen, vrij correct boek geschreven, over de enorme
tweespalt tussen orthodoxe joden en 'gewone' joden in Israel. Dat is vrij
opmerkelijk voor hem. Dat boek heet 'Israel contra Zion'. Zijn analyse - hierin
- ondersteunt feitelijk mijn zienswijze, hoewel hij blijft zeggen dat de joden
een volk zijn. Maar dat is een andere discussie. Juist over die benadering is
het laatste woord nog niet gezegd is. Dat joden een volk zijn en 2000 jaar
geleden "uit Palestina zijn gekomen", in plaats van een gewone godsdienst, net
als het Christendom en de Islam, die ook vanuit Palestina zijn gekomen, geeft
een groot breukvlak met de linkse visie op godsdiensten. Hitler is begonnen de
joden als volk of ras te bestempelen en kwam met de betiteling: 'jood', 'halve
jood' en 'kwart jood'; ook als je geen jood meer was. De zioniste Annet Bleich
schreef daarna, in de Volkskrant, een vrij zuur stuk over dat boek van Salomon
Bouman.
Dit
soort aannames van "2000 jaar oude rechten" en " wij zijn een volk'' zijn een
bewijs dat het zionisme een grote ramp is. Ook hun gescheld op 'echte joden' dat
ze doen, is een ultieme bewijs van de misconceptie van het zionisme.
Leonard
Ornstein en Arthur van Amerongen kunnen publiekelijk ook niet met het boek van
Salomon Bouman omgaan. Ook deze twee pro-Israel publicisten blijven met de
definitie van wie of wat is 'jood', wat is een 'gelovige jood' en wie zijn 'niet
gelovige joden', hinken op twee gedachten. Dat spel van de zionisten, om daar al
60 tot 100 jaar geen onderscheid en geen keuze te maken, zal waarschijnlijk mede
de uiteindelijke ondergang van de zionistische ideologie (en dus Israel als
joods staat) tot gevolg hebben.
Marx en Trotski - bijvoorbeeld - kwamen (gewoon) uit een joodse familie. Maar hebben beiden - en velen met hen toentertijd - hun geloof (gewoon) verlaten en wensten (gewoon) niet meer als jood betiteld te worden. Terecht ben je dan (gewoon) geen jood meer; zo is het, en zo horen anderen (bijvoorbeeld wetenschappers) dat ook te zien. Dat is de vooruitgang; tegen de achterlijkheid. Als je niet meer gelovig bent, ben je geen jood, katholiek of moslim meer. Hitler dacht er in de periode, 1930-1945, anders over; zionisten, na 1945, helaas ook. Racisten praten in termen van 1/4-, 1/8- of 1/16-jood. Gelovige joden zijn het met mij eens dat niet-gelovige joden geen joden zijn. Zionisten vinden zelfs Ethiopiers, Nederlanders en Russen joden als het in hun kraam te pas komt. Walgelijk. Wie is er nu eigenlijk jood?
Het socialisme en het communisme komen voort uit de traditie van de verlichting, de scheiding van kerk en staat, de Franse revolutie, etc. Die allemaal, net als de Russische revolutie, gebaseerd zijn geweest op bepaalde zaken als menselijkheid en gerechtigheid uit de joods-christelijke traditie; zoals velen zeggen. Dat klopt in zekere zin. In de geschiedenis staat een gebeurtenis nu eenmaal altijd op de schouders van de voorgaande gebeurtenissen.
Het zijn de racistisch denkende joden die er elke keer weer zo'n heisa van maken dat Einstein, Marx en Troski een jood was e.d. Er wordt zelfs geturfd: meer joden dan katholieken. Het is de mythe van de jood als ubermensch. Alleen de zionisten durven dat keer op keer te zeggen. Redelijk denkende mensen beschouwen die discussie als not-done of irrelevant. Om die mythe in stand te houden, wordt vaak geen onzin-artikel en geen hersenspinsel geschuwd. Zionisten rekenen erop dat hoofdredacteuren hun (onjuiste) berichten of visies toch wel plaatsen en anders worden ze wel psychologisch of via morele chantage onder druk gezet.
Wat miljoenen wel zien, maar Nederlanders over het algemeen niet, is dat er al 60 jaar een vast patroon in de pro-Israel-lobby zit. Niet alleen de discussie verzieken wie jood is of wie zionist. Men wil het verschil niet erkennen. De inval in Irak en de jacht op Saddam, maar voornamelijk de argumentatie erom heen, deed voor velen de deur naar Israel en het zionisme dicht. Was de Golf-oorlog al imperialisme van de bovenste plank, de tweede oorlog in deze regio was de opmaat naar een compleet nieuwe vorm van fascisme. Israel heeft de westerse wereld in de val gelokt om Saddam weg te krijgen en de USA te behagen. Nu is daar een en al ellende. Deze zaken draaien dus allemaal om de leugen van het toegenomen antisemitisme. Robert Fisk noemt in zijn boek dit fenomeen van morale chantage op hoofdredacteuren en het toch vervelens toe gebruik maken van de stempel 'anti-semiet', ook. Hij weidt er in zijn boek 'de grote beschavingsoorlog' zelfs een heel hoofdstuk aan.
Joden behoren - net zoals communisten - te vechten voor gelijke rechten in het land waar men woont. Dat doet elke gediscrimineerde of onderdrukte groep. Vluchten voor discriminatie is zinloos. Dat lost een probleem voor een groep niet op. De palestijnen binnen Israel zullen ook nooit hun rechten binnen Israel opgeven door te vluchten naar een ander land. De Palestijnen nemen geen genoegen met het verhuizen naar een bantoestan. Joden horen dat ook niet te doen. Israel is nu een soort een (zelfgekozen en voor de Russische en Ethiopische Joden zelfs opgelegd) getto; een soort museum voor joden. Belachelijk gewoon. Het bewijs wordt daarmee als het ware geleverd dat het zionisme volledig fout zit. Ook het linkse zionisme dat de sociaal-democratie er op na houdt. Zionisme is een ramp voor het jodendom; en dus ook een ramp voor iedereen die zich jood noemt.
De Palestijnen werden in 1948 aanvankelijk alleen door de (toen ook al meestal reactionaire) Arabische regimes gesteund. Links in West Europa greep dat gegeven aan en durfde zodoende niet veel kwaads te zeggen over de vorming van een joodse staat. De Palestijnen konden uiteraard geen enkel begrip opbrengen voor het opdelen van hun land in een joods en een Arabisch deel. De Palestijnen waren voor (vrijwillige) integratie en (vrijwillige, natuurlijke) assimilatie van Joden, Christenen en Moslims in het Midden Oosten en met name in Palestina. Men begon er voor te vechten, en de Arabische leiders er op aan te spreken. Het gevolg is geweest dat de gevluchte Palestijnse bevolking in het kamp van de rechtse, reactionaire Arabische regimes en het moslim fundamentalisme geduwd werd. En zo was het kringetje rond. Dan krijg je wat in de sociale wetenschappen een "zichzelf voorspellende uitspraak" wordt genoemd: "Palestijnen zijn niet links, want ze worden gesteund door rechts" (de rechtse Arabische leiders). De verdrevenen lopen dan uiteindelijk inderdaad een grote kans te kiezen voor een bepaald soort (conservatief) nationalisme of de islam. Links in Europa had uiteindelijk een reden om de Palestijnse argumenten verder te negeren. De PLO is een echte bevrijdingsbeweging. Deze beweging heeft tot doel om Israel een land voor alle bevolkingsgroepen te laten zijn. Dus niet alleen voor Joden, maar ook voor Arabieren en Christenen, dus voor al haar inwoners. Zo hoort dat. Dat is zeer progressief. Het zionisme had en heeft die doelstelling nadrukkelijk niet. De PLO neemt momenteel - vanwege de krachtsverhoudingen - alleen tijdelijk genoegen met twee kleine bantoestans: op de Westbank en de Gazastrook. Dat heeft Mandela helaas ook twintig jaar moeten accepteren.)
Het zionisme is een gevaarlijke dwaling. Rechten van 2000 jaar bestaan nu eenmaal niet. Joden in Nederland zijn Nederlander. Je kunt geen twee paspoorten hebben. Nederlanders in de USA zijn Amerikanen. Nederlanders in Israel zijn Nederlanders. Je kunt niet én in het Israelische leger vechten en daarna weer gewoon in het Nederlandse leger. Stel je voor dat de Batavieren ergens bij Munchen (langs de Rijn waarlangs zij afzakten) een stuk land gaan opeisen? Dan is het ononderbroken opeisen van Israelisch land door aantoonbaar gevluchte Palestijnse vluchtelingen duizenden malen logischer. Natuurlijk mag een Amerikaan van Nederlandse afkomst, of van niet-Nederlandse afkomst, een huis kopen of huren in Nederland (of in Israel of Palestina) om er zijn dagen in te slijten, maar hij mag nooit in een bestaand land met bestaande structuren een staat creeren voor alleen een bepaalde groep. Dat is racisme. Dat is algemeen erkend (aangenomen 'zionisme is racisme'-resolutie in de VN, 1975).
Het twee-statenmodel - een joodse staat en een Palestijnse staat - waar Nederland, West-Europa en Noord-Amerika zo achteraan lopen, klopt niet. Dat is juist de bevestiging van apartheid; en dus racisme. Voor dat model moet de wereldgemeenschap zich dan ook niet voor lenen.
Waarom klopt de twee staten-oplossing in Palestina niet? Die twee staten-oplossing worden bantoestans voor de Palestijnen en een museum voor Joden. Met het twee statenmodel wordt ook het probleem van racisme en dat arabieren tweederangs burgers binnen Israel zijn en blijven, niet opgelost. Ook de Christenen en andere niet-joden, zullen van hun algemene rechten binnen de joodse staat Israel, verstoken blijven. Het probleem blijft voortkankeren. Allemaal omdat de westerse wereld niet meer wil toegeven dat het zionisme, de ideologie die dit op zijn geweten heeft, zal moeten verdwijnen. Het probleem van Israel en de Palestijnen bestaat nu al meer dan 60 jaar. Het blijft maar problemen opleveren; en terecht lopen de moslims te hoop. Er klopt dus iets niet met het idee van een joodse staat zoals het zionisme die voorstaat. Volkeren-scheiding is antiek. Het twee-staten model is de Palestijnen door West-Europa, de EU en de USA 'opgedrongen'. Sharon tekent er inmiddels voor; de orthodoxe christen in de USA ook; net als Pik Botha e.d. toentertijd met hun bantoestans voor zwarten (en de Zulu's die daar achter stonden). Safe havens - op grondgebied van een ander - werken natuurlijk niet. Meerdere bevolkingsgroepen of geloven kunnen gemakkelijk het heilige land blijven wonen. Het zionisme moet gewoon worden afgeschaft. Dat is onontkoombaar. De moslims willen dat al 100 tot 200 jaar. Samenwonen van volkeren en religies in het heilige land is al 2000 tot 3000 jaar mogelijk gebleken. De oplossing uit het handvest van de PLO is de enige echte oplossing voor iedereen: joden, arabieren, moslims, christenen en niet-gelovigen in een land. Dan kunnen de meeste joden zelfs op de Westbank en in Gaza blijven wonen. Geen punt.
Juist het idee van safe havens werkt al 60 jaar niet. Het is een weeffout c.q. denkfout van Verenigde Naties gebleken. In 1948 werd Israel opgericht als een safe haven voor joden; later Sebrenica als safe haven. Het werkte niet omdat het land wat de VN gaf, van een ander was. Dat is de denkfout van alle separatisten. Gestolen goed gedijt nu eenmaal niet. Israel is en blijft - als staat - gestolen van de arabieren; en voor zover de grond is gekocht; prima; wonen mag men daar natuurlijk als jood als iedereen. Geen punt. Het land is juist van al haar ingezetenen, incl. haar vluchtelingen, maar er mag geen apartheid ontstaan. Hollanders moeten daar driedubbel op letten. Wij moeten geen tweede apartheid mede op ons geweten krijgen.
Het Heilige land - zoals we dat in navolging van de PLO maar het beste kunnen noemen - is voor al haar ingezetenen. Dus ook voor Palestijnen, Arabieren, Christen, etc. De wereldgemeenschap kan het niet toestaan dat principe om daar te mogen wonen - en zeker niet voor de daar nu nog steeds wonende miljoenen Arabische inwoners en de miljoenen vluchtelingen elders - op te geven. De Palestijnse bevrijdingsbewegingen nemen vooralsnog - in deze fase van twee in slaap gesuste grootmachten en wereldopinie - genoegen met twee Bantoestans: de Gaza-strook en de Westbank, maar zullen nooit hun volkeren-recht, hun democratisch recht, hun bezitsrecht, hun grondrecht en hun staatsrecht opgeven om nu, samen met de joodse en de christelijke bewoners in het huidige Israel te wonen, en binnen Israel tegen het zionisme te vechten voor behoud en uitbreiding van al hun democratische rechten.
Het opdelen van het Heilige land is geen optie voor de lange termijn. Het zionisme en hun Nederlandse adepten hebben geen gelijk en mogen ook geen gelijk krijgen. Een Palestijnse staat is net zo racistisch ("eigen volk eerst") als een joodse staat. "Joodse volk eerst"? Walgelijk. Dat men dat al 60 jaar goed vindt is een schande. Het zionisme is een complete misconceptie. Enkelen zagen dat; velen zien het nu ook. Een ramp voor het jodendom. Gebaseerd op 19e eeuws denken. Asociaal. Want het is en blijft gewoon Apartheid. Apartheid ten top.
Een Palestijnse staat zal wederom een volksverhuizing met zich mee brengen. Joden zullen de Westbank (moeten) verlaten en Palestijnen Israel. Dat is in - mijn optie, en die van de PLO, Fatah en PFLP - nergens voor nodig.
Een linkse partij, zoals de SP, PvdA en GL zich nog steeds noemen, mag gewoon niet in de val trappen van het zionisme. GroenLinks, de IS, de SP en ook de NCPN kunnen zich dat niet permitteren. De PvdA zal haar mening over het zionisme vroeg of laat moeten herzien; hoe erg ze het ook zullen vinden. Een beweging die - hoe je het ook wendt of keert - een joodse staat wil en daarmee vindt en impliciet stelt dat andere ingezetenen van een land tweede rangsburgers zijn en - feitelijk - geen gelijke rechten (hoeven te) hebben, verdient geen steun; en zeker nu niet meer.
Israel is voor al haar ingezetenen, Joden, Palestijnen, Christenen, etc. (en voor al haar vluchtelingen). Het zionisme dient door links afgewezen te worden.
De zaak loopt in het Midden Oosten meer en meer uit de klauwen. Eigenlijk is dat al jaren zo. We moeten daar als links, standpunten over innemen of op zijn minst eerlijk, in alle openheid, over de dingen praten of schrijven die niet kloppen. Bijvoorbeeld het toenemende antisemitisme. Het antisemitisme wordt namelijk niet door Sharon bestreden of verminderd, maar gecultiveerd, uitvergroot en misbruikt; voor een pervers doeleinde: een joodse staat handhaven zonder rechten voor niet-joden. Er ontstaan zelfs hypes, of zich zelf versterkende voorspellingen, over "het toenemen van antisemitisme". Opgeklopte verhalen - bijvoorbeeld - over een "joods", Frans meisje dat zogenaamd was "aangerand door moslim jongeren". "Brandstichtingen in synagoges" in Frankrijk. De bekendste leugen is nog die van Jules Croisset, die op zijn eigen manier het anti-semitisme heeft laten toenemen... Israelische regeringen doen niets om het antisemitisme in Europa en elders, de kop in te drukken; integendeel. Zij, en de zionistische beweging zelf, zijn er de motor van.
Dat "het antisemitisme toeneemt" is in strijd met de feiten en vooral een onaanvaardbare voorstelling van zaken. Het antisemitisme neemt niet toe; de haat tegen Israel en tegen de ontkenners van de problemen, neemt toe. Nederlandse politici, en vooral prominenten van de PvdA, zoals Ed van Tijn, Max van Weezel, Job Cohen, Judith Herzberg en de Anne Frankstichting tamboerijnen daar door en door. Niets willen ze weten dat antisemitisme momenteel toch heel anders ligt; anders dan dat dag in dag uit in de media wordt rondgebazuind.
Het is voor verstandige mensen niet te verteren dat premier Sharon - in zijn periode van premierschap - alle Franse joden opriep naar Israel te emigreren [1]. Dat betekent namelijk dat er zowel op de lange termijn; de middellange termijn als de korte termijn iets heel erg mis is met het beleid van de staat Israel op het vlak van het bestrijden van racisme. Vele weten dat al, maar nu kunnen velen dat zelf ook wel zien. De Israelische regering speelt spelletjes. Een spelletje met het zogenaamd toenemen van anti-semitisme; een spelletje met oorlogsdreiging van (eerste) Irak en (nu) Iran; een spelletje met de zogenaamde radicale islam (welke ze zelf heeft gestookt en aangewakkerd); en een spelletje met Amerika en de publieke opinie.
Miljoenen mensen hebben, door de film van Moore over de oliesjeiks in Saoedie Arabie, door dat de moslims bewust zijn uit de tent zijn gelokt om ze te kunnen demoniseren.
Er zijn op dit moment miljoenen mensen die weten dat Israel de USA bewust in de Irakese val gelokt heeft. De Amerikanen konden de druk van Israel niet weerstaan. De Amerikanen werden als het ware de oorlog in gefrommeld. Het ging Israel er alleen maar om om Saddam Hoessein uit te schakelen. Saddam was immers nog zo'n beetje de enige leider die (openlijk) geld gaf aan de Palestijnse bevrijdingsbewegingen. Die geldstroom, richting PLO, was de zionistisch kliek al 11 jaar, sinds de laatste Golf Oorlog, een doorn in het oog.
Het beleid van de Israëlische regering en de Israel-lobby is dus niet alleen een ramp voor de Palestijnen en de Arabische Israëliërs, maar ook voor joden en het jodendom zelf [3] [4].
Enschede, eerste versie 2005; geupdated: sept. 2007
[xxx] De Marokkanen in Amsterdam hebben gewoon gelijk dat ze Nederlanders minachten of achterlijk vinden; dit omdat het overgrote deel van de Nederlander domweg achter de pro-Israel-lobby aanloopt en volledig door haar mooie praatjes en leugens wordt ingepakt.
[1] Men wil hierdoor een numeriek overwicht over de Palestijnse ingezetenen binnen en buiten Israel zien te bereiken. Elk "nadeel" (anti-semitisme) "heeft zijn voordeel" (meer aanwas); meer mensen voor in het leger (kanonnenvlees). Dat is inmiddels bewezen en als bewust beleid - door sommige zionisten - toegegeven.
[2] Dat is bewezen en gebeurd in Argentinië (rond 1980), Syrie, Marokko, Libanon, Irak, Iran, Antwerpen, Marseille en elders.
[3] Dat is inmiddels ook wel bewezen. Daarbij speelt ook nog het trieste fenomeen dat niet goed voorgelichte massa's het onderscheid moeilijk kunnen maken en sommigen gooien daarom het walgelijke beleid van de staat Israel wel eens op een hoop met kritiek op 'de' joden. Sharon en de zionistische beweging hebben er belang bij dit onderscheid niet te maken.
[4] Daarom zijn zo vele orthodoxen Joden tegen het zionisme. Vooral orthodoxen joden buiten Israel (bijvoorbeeld in New York, Jeruzalem zelf maar ook in Antwerpen. (Zie boek de achterkant van de ster.) Israel noemt sommigen van hen ook systematisch verraders; dat is helemaal een gospe. Binnen Israel is er een zeer ongezonde haat tegen orthodoxen joden aan het ontstaan. (Zie boek van een ander joods geluid.) Waarvoor hebben we Israel dan nog zou je haast zeggen? Zionisme leidt dan tot niks; sterker nog tot rampen. Tot haat tussen volkeren en tussen godsdiensten.
[5] Uit: Metro, 15 juli 2004
[6] Angst voor de islam is ongegrond. Angst voor het aanwakkeren en gebruiken van mensen voor terrorisme door kapitalisme is juist wel gegrond.
[7] De discussie die Hirshi Ali over geloof voert is niet een probleem - die discussie moet ook veel meer binnen links gevoerd worden - maar dat zij pro-Israel is, dat is een probleem