Bericht

Het antwoord is simpel: sinds de CPN en Marcus Bakker et al. uit de Tweede Kamer en het politieke krachtenveld werd verdreven. Dit door toedoen van een massieve mondiale leugencampagne die al rond 1937 - maar eigenlijk al in 1918 - door Engeland, Vaticaanstad en het Pentagon was begonnen en nooit meer door iemand en iets is gestopt.

De toenmalige jonge leiding - van Ina Brouwer, Gijs Schreuder en Elsbeth Etty - kon het "voor zichzelf niet meer verkopen" om nog langer te streven naar 'het verbeteren van de wereld', van het economische systeem, en om dat te transformeren naar een socialistische systeem [1]. (Dat heet overal ter wereld: verraad.)

(Kortom datgene wat de huidige grondwet gelukkig nog steeds toestaat: een ander economisch systeem.) (De CPN had dus sowieso het grondwettelijke democratische recht om met meerderheid van stemmen, Nederland om te transformeren tot een socialistische maatschappij...) (Dat recht werd hen - door het absurde anti-communisme en de bijbehorende demoniseringscampagnes - door de bezittende klasse en zijn handlangers, de hoofdredacties van Telegraaf, Volkskrant, vara, vpro en het Parool, niet gegund.)

Vanaf dat moment van capitulatie, ongeveer gelijktijdig met het moment van verraad dat Gorbatsjov, pleegde, die de communistische partij van de Sovjet Unie verbod (en niet Jelsin, die dat deed), is het politieke debat in de Tweede Kamer OVER VRAAGSTUKKEN DIE ER ECHT TOE DOEN verdwenen uit Nederland; gelijktijdig ook in heel Europa.

(Omdat de macht in Italie, Frankrijk en Spanje in handen van 'de' euro-communisten - zoals dat heette - kwam, die toen ook opeens massaal het hoofd in de schoot worpen.) (De grootste hype van de moderne geschiedenis.) (Maar ja de druppel - de massale anti-communistische leugenfabriek - die de steen inderdaad uitholde, is hier ook van toepassing.)

Dat zijn de zaken die we niet mogen vergeten en die bepalend zijn geweest voor het verlies van het laatste restje politiek benul in de hoofden van Tweede Kamerleden ter linker zijde. (Bij rechts bleef het politieke benul er nog wel inzitten; zij legde zich massaal vast - in geheime en minder geheime politieke en culturele verdragen - aan hun vriendjes aan de overkant van de grote plas.) Bij links - en in mindere mate bij rechts - ziet men het kamerlidmaatschap nu als ''een baantje'' - "goed voor een carrière" - en niet meer dat men volksvertegenwoordiger, van bijvoorbeeld de arbeidersklasse, is [2].

M.vr.gr.

Rik Min

http://min.wolweb.nl

[1] '60 jaar leugens en bedrog' (een 'analyse van de koude oorlog') door Rik Min (2005 - 2007);

eBook op internet: http://home.hetnet.nl/~r.min/pol/index.html

[2] De grote partijen, CDA, VVD en PvdA zien de bevolking als 'consumenten'. (Zie ook het boek van Reich, superkapitalisme en mijn eigen politieke artikelen over 'politieke economie' op internet.) Die partijen tegenwoordig denken: "Als de consumenten maar goedkope producten krijgen, stemmen ze wel op ons". (Terwijl de SP zijn kiezers denk te vinden of te zien bij werkloze armoedzaaiers.) Niemand komt meer op voor de werkende klasse; laat staan voor de belangen van de werkende arbeidersklasse. Daarom blijven de arbeiders, sinds het licht uit ging bij de CPN, massaal thuis en gaan al 20 jaar - en langer - niet meer stemmen. (Daarom is - in potentie - de nieuwe communistische partij-NCPN, de grootste politieke partij van Nederland...)