Van: Rik Min [mailto:r.min@hetnet.nl]
Verzonden: woensdag 1 augustus 2012 13:51
Aan: Waard, Peter de
Onderwerp: kapitalisme: "ondernemingsgewijze productie" (Volkskrant, 1 aug. 2012)

Betreft uw definitie van het kapitalisme

Geachte heer de Waard,

U poneert vandaag in uw rubriek in de Volkskrant dat het kapitalisme gedefinieerd of gekenmerkt wordt door "ondernemingsgewijze productie" of 'als een ondernemingsgewijze productie-systeem'. Dat zeiden, 'wij', communisten, socialisten, 'marxisten', 'leninisten' en marxistische macro-economen vroeger ook. Rond 1975, het hoogtepunt van de communistische bewegingen en de socialistische landen, definieerde 'wij'' het al (een beetje) anders: namelijk het kenmerk van 'het kapitalistische systeem' is 'het internationale monopolie-kapitaal' of 'het internationale financierings-kapitaal' of 'het internationale bank-kapitaal'. Waarbij dat 'het kapitaal' (incl. de geldbuffers) in handen is/zijn van private personen (en/of private partijen) en/of beheert wordt door private personen (en/of private partijen/instellingen). Het spaargeld van 'de kleine man', 'de arbeider' met zijn spaargeld, hadden 'wij' in die definitie inbegrepen. Naast onze arbeid wordt in het kapitalisme ook nog ons eigen (spaar)geld uitgebuit en gebruikt voor kapitalistische gewin [1].

Door allerlei ervaringen in de Sovjet Unie, Cuba en m.n. in China, zien 'wij' dat nu toch een beetje anders. 'Ons' (mijn) uitgangspunt is inmiddels dat ondernemingen geen kapitalisten zijn!

'Wij' benadrukken dat de aandeelhouders de kapitalisten zijn. Degene die een bedrijf runnen dus niet. Dat zijn gewoon 'bestuurders', 'beheerders' of 'directeuren', maar in de meeste geval geen eigenaar. (Steve Jobs is een uitzondering. Familiebedrijven en middenstanders zijn ook meestal uitzonderingen. ZZPers ook.)

Ondernemers lenen immers geld! Ondernemers lenen (haast altijd) geld van een bank; een bank die het spaargeld van de gewone man net zo goed als van de rijkaard met liquide geld over. Ondernemers lenen van dat wat wij het nationale of internationale financieringskapitaal noemen.

Daar zit juist de kloe; en het bruggetje naar de socialistische maatschappij! Ondernemers (in China) zijn geen kapitalisten [2]. Ze worden wel rijk. Inderdaad. Maar dat is geen probleem. Rijk is nog geen kapitalisme. Ondernemers moeten voor hun 'bedrijfskapitaal' (altijd) geld lenen van 'de arbeiders', de werkende mensen, 'de Chinezen'. Uitzonderingen zijn vooralsnog uitzonderingen. De ondernemer heeft in de regel - relatief - geen eigen vermogen (EV), hooguit een beetje eigen geld of familiegeld, maar dus wel het risico. Dat vinden wij tegenwoordig niet helemaal meer een probleem. Een ondernemer heeft ene visie en werklust. Die kan je in een moderne socialistische maatschappij (juist) heel goed gebruiken.

De ondernemer in een socialistische maatschappij moet gewoon zijn vreemd vermogen (VV) lenen van de staatsbanken. De meerwaarde gaat dus bijna in het geheel naar de staat, naar de 1.2 miljard Chinese private spaarders [3]. Daar wordt - centraal democratisch - de meerwaarde 'van alle produciemiddelen' beheerd, geinvesteerd en uitgegeven....

Daarmee zijn in socialistische landen de productiemiddelen in handen van de bevolking.
In het kapitalisme in handen van private partijen die er mee kunnen doen wat ze willen.

Dat wilde ik even kwijt.
M.vr.gr.

Rik Min

VOETNOTEN:

[1] En je wordt - in het kapitalisme - ook nog 'als consument (en pensioenfondsinlegger) uitgebuit'. (En niet te vergeten - tegenwoordig - door regelrechte misdadigers.)

[2] Er zijn vijf of zes soorten China's. Een ervan is maar socialisme; d.w.z. een socialistische maatschappij. Verwar die vijf of zes soorten niet. 1. de volksrepubliek China zelf. 2. De industriele zones met joint-ventures (dat is geen socialisme). 3. Hongkong (dat is geen socialisme). 4. Taiwan (dat is geen socialisme). 5. Chinezen die illegaal kapitaal hebben uitgesmokkeld (dat is ook geen socialisme). 6. Chinezen die in het buitenland wonen.

[3] Socialisme is dus dat het financieringskapitaal in handen is van de individuele spaarder, incl. de overheid als spaarder, MAAR bestuurd en beheerd wordt door de overheid (in laatste en eerste instantie door het volkscongres van de volksrepubliek China, Cuba, Vietnam, e.d.). Maar dat geld is en blijft wel privaat spaargeld van de werkende bevolking.

Hi Rik

Dank voor je uitgebreide reactie. Ik leer daar weer veel van.

Peter de Waard

Dank voor je opbeurende woorden Peter. Let op: bewezen is er (nog) niks. Het blijft een experiment. (Dat durften men vroeger niet aan.) Er wordt nu volop geexperimenteerd in China, Vietnam en Cuba. Ikzelf hou van real-time experimenten. Velen niet. Het is de finishing touch in marxisme. Vroeger werd het te weinig gedaan. Het kan natuurlijk ten alle tijden mislukken (om relevante en minder-relevante dingen en/of door sabotage).
   Wat nodig is zijn goede wetenschappelijke uitwiselings-conferenties. Liefst met een publiekelijk debat. Maar die dingen worden - naar onze jarenlange internationale ervaringen - helaas altijd verstoord met ruis, onzin en erger: provocaties (het gaat immers om een aantasting van de bezitsverhoudingen).

M.vr.gr. Rik Min