SVP

 

==== WILT U DEZE MAIL DOORMAILEN NAAR OPHEFFER ======

 

SVP

 

 

Beste Opheffer,

 

Hoewel het de laatste tijd wat minder werd, had ik vele malen kritiek op u. Maar dat nu even terzijde. Uw stukje vandaag in de Groene over onderwijskunde is mij echter uit het hart gegrepen. Uw kritiek klopt voor 95%. Ik heb het uit eigen waarneming.

 

    Ik werkte 30 jaar voor en met onderwijskundigen als toegepast onderwijskundige. Ik heb al die ellende onder mijn ogen zien ontstaan. Men gaat uit van theorieën en toetst die zelden. Men noemt dat wetenschap. Ik heb mij regelmatig geschaamd als ik zag wat voor onzin men verkocht als waarheid. Maar vooral ‘’Den Haag’’ en ‘’Zoetermeer’’ wilden dit. Dat is het drama eigenlijk ten volle uit. Eigenlijk is de politiek de hoofdschuldige.

 

    De tweede hoofdschuldigen zijn de drie zuilen: de katholieke zuil, de protestante zuil en de social-democratische zuil. Die vechten elkaar nog steeds de tent uit. De liberalen en de echte linksen (zoals ik) deden pro-forma mee; kregen weinig kans er tussen te komen.

    Als er een minister van een bepaalde kleur kwam, kreeg de hoogleraar van die kleur geld; als er een andere minister kwam, een andere hoogleraar. We noemen dat vriendjes-politiek.

    Het ging vaak echt om miljoenen. Bijvoorbeeld miljoenen voor computers (zonder educatieve software), ICT (zonder onderliggend plan), ELO’s (om vakken te vullen) of gewoon openlijk voor interactieve bijbelprogramma’s. You name dit, I saw it: vrij ontdekkend leren (zonder coaching), competenties (voor onzin dingen), computers (zonder courseware), toetsen (zonder dat er was nagedacht over het leren), etc.

    Soms ging het alleen maar om de macht over resources. Dan werd eerste-geld-stroom-geld, mankracht of onderzoek voor je neus weggekaapt of afstudeerders of PhD-studenten ingepikt. Als je niet tot een bepaalde zuil behoorde had je het als wetenschapper heel moeilijk.

 

Maar de politiek treft de meeste blaam. Die heeft het budget voor de universiteiten vanaf 1982 (met Bestek 81) met 52% (in 2002) zo gigantisch teruggebracht dat er de laatste 10 jaar überhaupt geen eerste-geld-stroom geld meer was voor eigen eerste-geld-stroom onderzoek (Bron Volkskrant, 2003); zelfs geen eerste geldstroom promovendus...

 

Je schaamde je soms in het publiek jezelf wetenschapper te noemen …, vooral de laatste tien jaar. Je probeerde er maar wat van te maken. En voor dat laatste schaam/schaamde ik me niet. Ik heb er altijd openlijk en publiek voor opgetreden en tegen het verval van het onderwijs, de universiteiten in het algemeen en de wetenschap in het bijzonder, gewaarschuwd; in U-raad, F-raad en ondernemingsraad, zelfs een keer bij Isha Meijer waar ik het op moest nemen tegen Roel in t Veld. De grootste vernieler!

 

Hoogachtend,

 

Rik Min