Geachte heer Smeets,

uw verhaal in NRC.next vandaag dwong mij het volgende te zeggen: inderdaad PvdA, VVD en GL niet te vergeten, mensen die het neo-liberalisme en kapitalisme zijn aangedaan, hebben nu een probleem. Wij, marxisten, hebben geen probleem. Anderen hebben er van gemaakt dat wij ongelijk hadden en historisch ongelijk hebben. Dat verhaal vertellen 'ze' al 100 jaar.

Mensen die zeggen dat het kapitalisme nu eenmaal "het enige is dat we hebben" moeten dan maar eens verklaren waarom miljarden en miljarden per dag naar de bezittende klasse toevloeien (kapitaal accumulatie), zonder dat ze ervoor gewerkt hebben? Dat geld ligt daar maar te liggen. Wordt nu ook al niet meer geïnvesteerd. Overproductie. Veroorzaakt door koopkrachttekort. Is allemaal voorspeld. Is allemaal wetmatig. En maar lachen om die Marx. (Geld hoort/moet rollen.) De oorzaak van dit soort crisissen, de meerwaarde theorie, de theorie van de afnemende meeropbrengst, en nog en of twee wetten; ze staan als een huis. 'Ze' hebben ook gelachen om Copernicus, om Freud, om Spinoza, om Darwin. Ook om Mozes die veertig jaar door de woestijn zwierf, eigenlijk net als Lenin (Mao en Stalin zo u wilt). Het volk ging halverwege de bestemming morren. Toen zakte het reëel bestaande socialisme in de USSR in. Maar dat wil niet zeggen dat socialisme geen alternatief is. De sociaal-democraten zijn het eigenlijk die het begrip socialisme bezoedeld. Die hebben, door hun afkeer van socialisme, het kapitalisme eigenlijk meegeholpen tegen de verdrukking in. (Met ontelbare slachtoffers buiten Europa.)
Nu het alsnog instort, kunnen ze er zelf nog steeds niet met hun pet bij. Het systeem gaat aan zijn eigen succes (voor de bovengemiddelden) ten onder. Het produceert onafwendbaar zijn eigen doodgravers. Een gewond roofdier kan echter nog levensgevaarlijk zijn. (Fascisme komt dan op.)

In echte socialistische landen, hoeft men alleen de meerwaarde maar terug te ploegen naar de maatschappij. De bezittende klasse - zoals je die hier hebt - is (daarmee) overbodig. Die sterft uit. Ondernemingen niet; die zullen altijd blijven. Kijk maar naar de Chinezen hoe die dat doen met hun ondernemingen. De meerwaarde is onder controle. Managers krijgen een goed loon. Ondernemers zijn van een compleet ander soort. Het nationale financieringskapitaal blijft netjes in handen van de overheid. Dan kunnen ondernemingen - regeltechnisch macro-economisch gesproken - geen kwaad meer. Ondernemingen moeten lenen bij de communistische partij die de democratische controle garandeert en de hoeder van het spaargeld van de werkende mensen is. Getrapte verkiezingen. Democratisch gecontroleerde staatskapitalisme zoals het ook wel wordt genoemd. Dat is een scheldwoord, maar een geuzennaam. De beste mensen komen in een socialistische volksdemocratie bovendrijven. De working class is aandeelhouder geworden. De werkende mens heeft een dubbel (zelfs driedubbel) inkomen: een (gewoon) inkomen uit arbeid en een inkomen uit bezit. De vruchten van hun spaargeld en - ten derde - de vruchten van het collectieve spaargeld. Grote verschillen in gewoon loon worden zo gecompenseerd.

Hier in het westen zullen we altijd loonslaaf van het kapitalistische systeem zijn. Hoe de sociaal-democraten of Rijnlandse model-aanhangers ook denken. Het is en blijft eeuwig een verkrachting van het begrip socialisme. Mensen zien dat. Kiezers zien dat. Kiezers zien ook dat het socialisme door anti-communisten is zwartgemaakt en het - door het imperialisme - momenteel zwaar te verduren heeft op de wereldhandelsmarkt. Tegelijkertijd zijn kiezers hier in het westen, bang dat hun spaarcentjes nog meer zullen verdampen. Daarom kiezen ze een sterke man. (Zelfs, binnenkort al, een sterke man in een sterke EU-regering?) Daarom verdampt de PvdA momenteel. (Ook GL, SP en CDA zullen het electoraal moeilijk krijgen. Maar dat is vanwege een andere aspecten.) Alleen de fascisten zullen voorlopig een beetje winnen. Maar als we willen kunnen we het tij keren. Maar dan moeten er normale verhoudingen komen. Te beginnen met China. Maar ook met Vietnam, Angola, Congo, Venezuela en Cuba om er maar een paar ploeteraars, tegen de imperialistische/kapitalistische stroom in, te noemen

Dat wilde ik even kwijt.

Hoogachtend

Rik Min
http://home.kpn.nl/r.min.001/Econ/
(eBook 'politieke economie')