Naar aanleiding van xxxx, dat weer ging over Stalin en dat "hij zoveel moorden op zijn geweten heeft". Tegen al die mensen die dat steeds maar blijven zeggen, zou ik zeggen: als u het fascisme had moeten verslaan (in de periode 1933 - 1945) dan was al die ellende jou ook overkomen. Dan had u OOK (als leider van de Sovjet Unie, waar Hitlers aanval en de aanval van het imperialisme, nu eenmaal op gericht was) vuile handen gehad of gemaakt. Per slot van rekening zitten aan JULLIE leiders, m.n. die in het Pentagon, net zoveel of wel meer bloed aan hun handen als sommigen Stalin en Lenin toedichten.

Onderstaaande fragment spreekt voor zich. Het gaat over hoe Hitler en Himmler de Sovjetburgers zag en hoe het fascistisch kanibalisme werkte. Hitler heeft de kiem gelegd voor het begrip Stalinisme. Naderhand zijn anderen - in het Westen - daarmee verder gegaan. Je ziet in dit fragment hoe vanaf het begin de zaken verdraaid werden.


Jullie weten toch dat Stalin voor de vrede in Europa meer heeft gedaan dan wie dan ook. Technisch-militair, opofferingsgezind en politiek gesproken is dat zo.

De Sovjet Unie, het Rode Leger en Stalin, hebben ons (in west Europa) tot drie keer toe in de vorige eeuw beslissend en daadwerkelijk en met gevaar voor eigen leven - geheel belangeloos en doorslaggevend - geholpen om onze burgerlijke vrijheden in Europa terug te krijgen, t.w.

· De eerste keer in 1918: door de revolutie van 1917/1918 werd in een klap in het westen (door druk van die omstandigheden) het recht "verworven" op een menswaardige 40 uren werkweek (c.q. 8 uren werkdag) (wat al 100 jaar door de vakbeweging werd geeist); (VOORBEELDWERKING)

· De tweede keer in 1945: door de bevrijding (tenslotte) in 1945 van west-europa van de nazi's. (De Amerikanen gingen pas in de aanval toen men zag dat Hitler het van de communisten aan het verliezen was.);

· De derde keer in 1989: door het laten verdwijnen van de koude oorlog. (Gorbatsjov is gewoon rond 1989 op zijn rug gaan liggen; althans als je het vanuit een burgerlijke c.q. Nederlandse positie bekijkt.).

De Nederlanders hebben veel, zo niet alles wat ze aan burgerlijke vrijheden hebben, in dit land, aan communisten te danken. Niet alleen toen, maar ook na de Tweede Wereldoorlog. Via communisten in de vakbonden, in acties en via de straat. Ook de sociale verworvenheden die vanaf 1950 werden ingevoerd, hebben ze aan communisten te danken. Al is het maar om de communisten de wind uit de zeilen te nemen. Vaak waren dat de enige en echte trekkers; hardlopende en positief-denkende activisten. Nu er geen CPN en Sovjet Unie meer is stort alle vooruitgang en alle beschaving die we nog hebben, bijvoorbeeld de VN, krakend in elkaar. Er zijn immers niet veel communisten meer die een oogje in het zeil houden.