Van:
Verzonden: Monday, March
03, 2008 3:24 PM
Aan: 'ovt@vpro.nl'
Onderwerp: uw uitzending over Stalingrad, Stalin en uw 'point-of-view'
versus de mijne!
Beste
mensen,
Bij toeval
hoorde ik zondagochtend op de autoradio uw uitzending over Stalingrad.
Afgezien van een paar goede opmerkingen van een van jullie gasten vond ik de overall-view en de toon van jullie uitzending kant nog wal
slaan. De vragen die gesteld werden waren van een enorme vooringenomenheid. U
keek uitsluitend via de ogen en oren van 2008 en uitsluitend via de ogen en
oren van een westerling.
U weet toch dat Stalin voor de vrede in Europa meer heeft gedaan dan wie
dan ook. Technisch-militair, opofferingsgezind en
politiek gesproken is dat zo.
De Sovjet Unie, het Rode
Leger en Stalin, hebben ons (in west Europa) tot drie
keer toe in de vorige eeuw beslissend en daadwerkelijk en met gevaar voor eigen
leven - geheel belangeloos en doorslaggevend - geholpen om onze burgerlijke
vrijheden in Europa terug te krijgen, t.w.
· De eerste keer
in 1918: door de revolutie van 1917/1918 werd in een klap in het westen (door
druk van die omstandigheden) het recht "verworven" op een menswaardige 40 uren werkweek (c.q. 8
uren werkdag) (wat al 100 jaar door de vakbeweging werd geeist);
(VOORBEELDWERKING)
· De tweede keer
in 1945: door de bevrijding (tenslotte) in 1945 van west-europa van de nazi's. (De Amerikanen gingen pas in de
aanval toen men zag dat Hitler het van de communisten
aan het verliezen was.);
· De derde keer
in 1989: door het laten verdwijnen van de koude oorlog. (Gorbatsjov
is gewoon rond 1989 op zijn rug gaan liggen; althans als je het vanuit een
burgerlijke c.q. Nederlandse positie bekijkt.).
De
Nederlanders hebben veel, zo niet alles wat ze aan burgerlijke vrijheden
hebben, in dit land, aan communisten te danken. Niet alleen toen, maar ook na
de Tweede Wereldoorlog. Via communisten in de vakbonden, in acties en via de
straat. Ook de sociale verworvenheden die vanaf 1950 werden ingevoerd, hebben
ze aan communisten te danken. Al is het maar om de communisten de wind uit de
zeilen te nemen. Vaak waren dat de enige en echte trekkers; hardlopende en positief-denkende activisten. Nu er geen CPN en Sovjet Unie
meer is stort alle vooruitgang en alle beschaving die we nog hebben,
bijvoorbeeld de VN, krakend in elkaar. Er zijn immers niet veel communisten
meer die een oogje in het zeil houden.
Hoogachtend
(altijd
bereid voor een interview)