2. Stoppen met het neo-liberalisme - in Nederland - en met het
opleggen daarvan aan landen in Europa, Afrika en Azie. Wouter Bos
deed 3 jaar gelden al een aanzet. Stoppen met die onderdelen in
verdragen die daarop betrekking hebben en het neoliberalisme
verplicht stellen, in - bijvoorbeeld - het Lissabon-akkoord.
3. Meer gaan praten in de geest van de marxistische tradities.
Over de crisis. Over oorlogen die steeds meer, absurder, grotesker
en duurder worden. Over periodieke crisissen van 60 tot 80 jaar.
Over systematische overproductie en koopkracht-tekort. Over
werkloosheid dus. Over vreemdelingenhaat dus. Over de strijd dus
tussen 'kapitaal' en 'arbeid'. Dat de ene groep gek wordt van te
hard werken (soms wel 90 uur per week per gezin) en de andere
groep gek wordt van hun werkloosheid. Gewoon de dingen bij naam
noemen. Vroeger stevende we nota bene af op een werkweek van 32.5
uur per week per gezin. Waar is dat perspectief gebleven? De
werkende mensen - die nog een baan hebben - domweg werken te hard.
Er zijn teveel onderkruipers, die onder de prijs werken. Daarom is
er zoveel werkloosheid. Meer discussies hierover op TV, in
meetings en in de vakbonden organiseren. Laten zien aan de mensen
dat je hogere lonen in de bedrijven wil afdwingen.
4. Ze moeten perspectief bieden aan de bevolking, aan de massa,
maar ook aan de middengroepen. Ten minste een maal per jaar (op 1
Mei?) de mensen een perspectief aanbieden door ze te vertellen dat
socialisme - op termijn - eigenlijk de oplossing is voor de
vraagstukken waar we in Nederland, in de EU en in de wereld voor
staan. Stoppen met het belachelijk maken van mensen die af en toe
hardop zeggen dat een socialistische maatschappij voor iedereen
beter is.
5. Banken. Heroprichten van een nutsspaarbank. Zakenbanken
scheiden van spaarbanken. Verzekeringsinstellingen scheiden van
banken.
6. Godsdiensten zijn geen oplossing. Dat moeten ze op straffe van
ten ondergaan af en toe hardop zeggen. Hun absurde ideeën moeten
we op een of andere manier naar de bevolking toe duidelijk maken.
Maar hoe? Dat is wel een kwestie. Je moet mensen niet beledigen.
Scheiding van kerk en staat nog strikter doorvoeren. Een
voorzichtige campagne beginnen dat godsdiensten geen oplossingen
zijn voor de grote vraagstukken waar we voor staan. Maar
tegelijkertijd mensen die gelovig zijn proberen te overtuigen dat
linkse partijen wel een perspectief hebben. Het proletariaat - dat
we moeten winnen - en door links in de steek is gelaten, zit nu
eenmaal vaak in het web van kerken en moskeeën. Daar moet - door
links - dus gemeenschappelijk over worden nagedacht. (We moeten
dus op een of andere manier deze groepen wat meer
ontmaskeren/aanvallen. Maar hoe?)
7. De politiek van Israël veel meer gaan kritiseren. Dan komen de
Marokkanen en Turken vanzelf weer terug naar jullie partij of naar
andere linkse partijen. Ook de problemen op straat en bij voetbal
kunnen dan in de hand gehouden worden.
8. Grote gezamenlijke meetings, manifestaties of demonstraties
organiseren rondom bovenstaande thema's.
9. Niet bang zijn voor SP en GL. Want hun programma's zijn ook
voor 95 - 100% burgerlijk en ze blijven ook 95 - 100% binnen het
kapitalistische systeem hangen.
Kijk dan heeft u iets om te melden. Want theoretisch weet de
PvdA als geen ander dat er een onoverwinbare tegenstelling is
tussen het kapitaal (zoals dat heet) en de arbeid (zoals dat
heet).
Hoogachtend
Rik Min
http://home.kpn.nl/r.min.001/WebLog.html