Beste Anil Ramdas,

Leuk stukje, dat over ‘Amperbroekie’ eergisteren in de NRC. Graag maak ik van de gelegenheid gebruik om op een paar dingen in te gaan. (Je zet je emailadres niet voor niks in de krant.)

Ik lig al 25 jaar met Elsbeth Etty overhoop over de gevaren van het kapitalisme (zelfs dus al bij ‘De Waarheid’ en het IPSO). Er zijn wel meer mensen bij de NRC die niet zien wat er met dat kapitalisme – theoretisch en praktisch - aan de hand is: de dynamiek ervan. De globalisering sec is het probleem niet; hooguit voor mensen die van klederdrachten, exotische gebruiken en hun eigen cultuurtje in stand willen houden. Maar zelfs daarvoor hoeven mensen niet bang te zijn; het kapitalisme en de middenklasse houden extreem van exotische dingen; dus al die dingen verdwijnen niet zomaar. (Hooguit op massaschaal.) En op universiteiten zullen altijd mensen zijn en blijven die een exotische taal kunnen lezen.

    Nee, het probleem van het wereldwijde kapitalisme - dus niet van globalisatie op zich zelf - is dat “het hoogste stadium van het kapitalisme het imperialisme is” d.w.z. het kapitalistische systeem – wetmatig - in een toestand van permanente oorlog blijft; en ten tweede dat het kapitalisme – wetmatig - tot angstaanjagende periodieke crises leidt: met alle gevolgen van dien voor de kleine bezittende klasse all over the world (en in mindere mate bij de grote bezittende klasse all over the world) en dientengevolge voor de werkende bevolking all over the world; immers er is dan zeer regelmatig plotseling geen koopkracht meer, en er ontstaat plotseling en periodiek massa-werkloosheid. Middenstanders en middenklassers kunnen er fascistisch van worden en gaan roepen om een sterke leider, zoals je wel weet. Arbeiders soms ook; vooral als ze misleidt worden.

Dus bang ben ik niet voor globalisering; het leidt tot integratie en assimilatie (d.w.z. gemengde huwelijken). Daar is niets mis mee. Het ergste is dat India kapitalistisch is en derhalve arbeiders worden uitgebuit en er altijd op kwaliteit wordt bezuinigd: jouw instortende flats. De meerwaarde en de winsten vloeien naar de hoge klassen in India; in ieder geval naar wat ik noem de kapitalistenklasse. Het trieste van die kasten (klassen) is dat ze zijn gepredestineerd. Dat is het walgelijke van een dergelijk land als India en natuurlijk is dat kastensysteem racisme. Hooguit is dat kastensysteem een soort sociaal ‘bindmiddel’, zoals je wel bij kerkgenootschappen ziet; een soort sociale opvangnet. Hooguit. India en Indonesië hadden beter indertijd – net als China - de kant van het socialisme op kunnen gaan. Nu zijn die landen permanente aanvoerlijnen van uitgebuitenen en zichzelf uitbuitende lage lonen-werkers.

Jammer dat je geen plot of een boodschap in je stukje legt. Daarom doe ik dat maar even.

    Tot slot: maak de globaliserings-beweging s.v.p. niet belachelijk, want het is een prima bewustwordingsproces bij jongeren; zelfontdekkend leren. Op den duur zien ze best wel dat de problemen in de wereld (armoede, oorlog, achteruitgang, honger, ellende, uitzichtloosheid, geen technische vooruitgang etc) roept om de daadwerkelijke bestrijding van het kapitalisme (en derhalve het imperialisme, als ‘hoogste stadium van kapitalisme’).

M. vr. gr.

Rik Min