Onderwerp: Mag een werkloze ook gelukkig zijn? Hier niet!
Van: Rik Min <r.min@hetnet.nl>
Datum: 21-11-2012 16:14
Aan: "Waard, Peter de" <p.dewaard@volkskrant.nl>

Beste Peter,

Jouw artikel - vandaag - met de kop: "mag een werkloze ook gelukkig zijn?" voert ons toch weer naar het grootste misverstand tussen sociaal-democraten en marxisten dat er nog steeds bestaat over 'socialisme', 'nivelleren' en 'solidariteit'. Sociaal-democraten hebben er blijkbaar nog steeds een 180 graden anders gerichte opvatting over dan marxisten (communisten).

Het antwoord moet zijn  ja en nee! Daarom is een werkloze in het kapitalisme ook overgeleverd aan populisten en populistische voorstellingen van zaken. In een socialistische maatschappij bestaan er geen werklozen. En ook geen 'bezittende klasse' [1]. Sociaal-democraten willen dat maar niet zien. Die begrijpen het begrip 'aandeelhoudersklasse' ook niet [2]. De Volkskrant is aangaande deze zaken, door de jaren heen altijd heel hypocriet  geweest [3]. Ik weet dat, want ik ben aktief lid van een werklozenbelangenkomitee in de Randstad geweest in de jaren zestig/zeventig en heb in Twente het  'werklozenbelangenkomitee Twente' opgericht [4].

Ten eerste bedoelen marxisten (communisten) met nivelleren echt nivelleren: 'de 1%' (een term van van Occupy) moet haar rijkdom op een of andere manier - goedschiks of kwaadschiks - delen met 'de 99%' (de andere term van Occupy). Nivelleren alleen binnen de groep der 99%, noemen wij geen solidariteit of nivelleren. Dat noemen communisten - net als rechtse mensen doen (het is niet anders) - jaloezie. En jaloers zijn willen we niet uitstralen. Wij willen alleen maar gelijke rechten. Het recht 'om ook rijk te worden'. Sociaal-democraten willen toch niet vergeleken worden met een krabbenmand, waar de andere krabben, elke keer als er een ontsnapt, hun broeder-krab weer naar beneden trekt? Of wel? Wij, in ieder geval, doen niet mee met de hetze tegen Kok of Lodewijk de Waal; of tegen managers of bankiers [5].
Marxisten (communisten) willen 'opwaarts nivelleren'.

Maar ten tweede: ieder mens hoort deel te hebben en te kunnen hebben aan 'de mensen maatschappij'. Wat het dan ook is. Ieder mensen hoort dus te kunnen werken (een volwaardig lid te zijn van de maatschappij) in die zin dat hij er ook wat voor terugkrijgt (loon). Dat kan niet in een kapitalistisch systeem. Daar krijgt hij 'zwijggeld' om maar genoegen te nemen met werkloos-zijn. Zwijggeld noemen wij die uitkeringen, WW of bijstand. Zwijggeld om vooral maar geen echte ban op te eisen. Met uitkeringen en bijstand 'koopt' men eigenlijk de algemene opstand 'af' [6].
       In een socialistische maatschappij werkt iedereen. Daar gaat de werkweek op den duur zelfs van 40 uur per week, naar 38 of 36 uur per week. Of zelfs nog veel minder. Theoretisch kan een socialistische maatschappij de werkweek teruggebracht worden naar 25 uur met behoud van loon. Dat komt omdat in een socialistische maatschappij de bevolking de aandeelhouder is van de productiemiddelen [7] [8].

Dat is het verschil.
Wilt u daar eens aandacht aan schenken.
Ik zal u eeuwig dankbaar zijn.

Hoogachtend

Rik Min


VOETNOTEN:
[1] De '1%' van Occupy, de klasse van aandeelhouders. Die klasse is als klasse een overbodige klasse. Het kapitaal, het financieringskapitaal, de som van alle spaargelden, is immers in handen en in het beheer van de bevolking.
[2] De klasse "daar waar naar toe alle winsten en alle geproduceerde meerwaarde naar toe vloeit".
[3] Het woord 'kapitalisme' is zelfs jarenlang uit hun  kolommen gebannen geweest (in de periode van circa 1985 tot circa 2005).
[4] Website: http://home.tiscali.nl/sb008024/partij/PamfletBaneBeurs.htm
[5] Website: http://min.wolweb.nl (verzamel-website)
[6] Terwijl het geld van de sociale verzekeringen - nota bene - voor 100% wordt 'opgehoest' door de werkende klasse.
[7] 'Aandeelhouder van de productiemiddelen' is een betere term dan de volkomen verouderde term 'eigenaar van de fabrieken en bedrijven'.
[8] De Chinese communistische partij heeft ontdekt dat ondernemers geen kapitalisten zijn en dat ondernemingen in een socialistische maatschappij (bijna) nooit een eigen vermogen (EV) hebben en (in de praktijk) altijd vreemd kapitaal (VV) moeten lenen van de staatsbank, d.w.z. van het totale spaargeldsom van het spaargeld van de bevolking. De bevolking is de kapitalisten-klasse (!) en heeft al zodanig als tweede bron van inkomen: 'een inkomen uit bezit' (!).