Vandaag schrijft een zekere Mike Ackermans in NRC/Handelsblad dat arbeiders niet meer uitgebuit worden, ze hebben de absolute macht... Gekker moet het niet worden. Laatst zei een of andere GroenLinkser uit het Europarlement voor de radio "dat de managers de kapitalisten waren". Wat is hier voor een absurditeit bij de spraakmakende goegemeente in de media aan de gang? De verdomming begint al op de universiteiten. Dat moge duidelijk zijn. (Zie elders: op mijn weblog.) Domheid komt vooral momenteel immers vooral bij intellectuelen voor. (De woede van de gewone man op de politiek is daar deels uit te verklaren.) Hoe komt dat velen de hoofdzaken uit het oog verliezen? Een van de verklaringen is dat alles met alles verstrengeld is geraakt. Dat is altijd een bewuste politiek geweest. (Tatcher wist al dat een aantal kleine aandelen of een hypotheek gewillige arbeiders voortbracht die daarna vanzelf - onbewust - braaf in de lijn van de kapitalisten zouden lopen.) Er is niet zo zeer dat alles in een dikke mist zit en dingen daardoor onduidelijk zijn of lijken, maar de verstrengeling der dingen en de daarmee gepaard gaande belangen- verstrengeling is vandaag de dag gigantisch. Nog nooit in de geschiedenis is iedereen van alles zo afhankelijk geworden. Zelfs een gewone arbeider is met zijn pensioentje afhankelijk van de beurskoersen; dus van de uitbuiting van arbeiders...
(Dit is/was een fragment uit de weblog van Rik
Min)