Van: Rik Min [r.min@worldmail.nl]
Verzonden: Friday,
October 17, 2008 11:00 PM
Aan: 'goudswaard@fd.nl'
Onderwerp:
Socialisme... (In ieder geval een model voor socialisme)
Aan Michiel
Goudswaard, hoofdredacteur Financieel Dagblad (2008)
Van Rik Min, hoofdredacteur
communistische weekblad Manifest (1995 - 1996)
Betreft: o.a. uw
artikel in FD vorige week; en rijpt er eigenlijk niet iets
bijzonders?
Geachte heer
Goudswaard,
Die 100 rechtse knakkers van
de Republikeinen hebben toch wel een punt dat toen ze tegen dat 700 miljard
dollar-plan stemden ze opmerkten dat ze geen "socialisme op Wallstreet wilden".
Theoretisch is er namelijk inderdaad
sprake van socialisme als alle banken (in èèn land) (bijvoorbeeld in Nederland
of die in de USA) met het geld van alle Nederlandse spaarders in handen is van
de overheid. Nu is het nog niet zo ver,
maar bij de Fortis-deal zei Bos dat "de winsten van Fortis voortaan naar de
algemene middelen zullen vloeien". Theoretisch is er inderdaad sprake van
socialisme als al geld van de Nederlandse spaarders in handen is van de
overheid. De overheid bepaalt dan namelijk waar het geld (als kapitaal) in
geinvesteerd wordt. En welke ondernemer geld om te ondernemen krijgt. (...) De
revenuen van het geinvesteerd kapitaal vloeien naar de algemene middelen. En de
overheid deelt de spaarders gegarandeerd pakweg 4 tot 5% rente per jaar uit [In mijn socialistisch model. Zie elders op
internet.]. Ondernemers hebben de plicht de meerwaarde en de winst
af te dragen aan de Nederlandse overheid; net zoals ze nu al doen om alles aan
de aandeelhouders af te staan. Die aandeelhouders bestaan nu niet meer
[Kapitaalvlucht laten we buiten beschouwing.]. Dat is inderdaad einde
verhaal van kapitalisme in Nederland. Niemand "bezit" dan immers meer "een
productiemiddel" of een deel daarvan (Zie Marx, 1848). Zou Wouter Bos dat door
hebben? De rechtse knakkers in Nederland en de USA hebben het volgens mij wel
door.
II
Socialisme is
een economisch systeem waarin "de productiemiddelen in handen van de bevolking
is". Dat wil - anno 2008 - zeggen dat alle aandelen van alle Nederlandse
bedrijven in handen zijn van de overheid; en alle revenuen terug worden geploegd
in de maatschappij. De werkende klasse krijgt bovenop haar loon een arbeidsloos
inkomen; net zoals de bezittende klasse vroeger. Ja toch? Alle Nederlandse ondernemers krijgen
krediet via de overheid. Daarmee wordt Nederland dus ook in een klap een echte
democratie, namelijk dat wat ze nu niet is. De bevolking bepaalt dus voortaan
waarin geinvesteerd wordt en niet meer een handje vol bankiers. Socialisme is
dus democratie. Belasting kan worden afgeschaft (net zo als in de Sovjet Unie
het geval was). De werkende klasse heeft dus twee soorten inkomens en kan zelf
beslissen of hij/zijn niet meer een baan wenst te hebben en gewoon van zijn
arbeidsloze inkomen gaat werken; dus gaat rentenieren. Hij/zij kan ook harder
gaan werken ergens voor een hoger loon of gewoon ondernemer wordt en een eigen
bedrijf begint. De overheid zal in die bedrijven die ondernemers in Nederland
(of waar dan ook ter wereld) dan willen opzetten, zeker willen investeren. De
aandeelhouderswaarde - opbrengst minus kosten - vloeit terug naar de algemene
middelen; die algemene middelen zijn voortaan van 16 miljoen aandeelhouders. De
Tweede Kamer bepaalt verder - democratisch - hoe de algemene middelen verdeelt
worden. De banken bestaan dus niet meer. Individuele aandeelhouders bestaan niet
meer. Spaarders krijgen - van ons en onze regering - minimaal 4 tot 5 procent of
meer op hun spaargeld. Dat is meer dan een gewone aandeelhouder (vandaag de dag
gedurende 20 jaar gemiddeld ) kan 'maken'. Naar gelang de economie groeit en
bloeit, d.w.z. ONZE economie. En niet meer 'de economie', zoals die de laatste
300 jaar van de bezittende klasse, de elite, was. Wij zijn nu immers allemaal de
bezittende klasse.
III
Wat voor
overgangsregeling we in dit model zullen moeten kiezen, moet nog verder bekeken
worden. Het is natuurlijk pas echte socialisme als de werkende klasse (wij
allen) een regering en Tweede Kamer samenstelt die terugval verhindert, en een
minister aanstelt die bankdirecteuren weer fatsoenlijk dwingt te zijn/worden.
Het gaat mij erom in bovenstaande model te proberen geweldloos, zonder revolutie
- theoretisch - de eerste stap (eerste fase) van socialisme (dus niet het
Rijnlands model of een sociaal democratische systeem) te definieren; zo kort en
krachtig mogelijk. Tweede probleem in mijn model is natuurlijk dat mensen toch
aandelen gaan kopen in het buitenland. Moeten we dat gaan verbieden of
aandeelhouders laten uitsterven? De Tweede Kamer moet mensen dus wel verplichten
al hun spaargeld op de bank te zetten en ondernemingen mogen alleen nog maar
geld lenen van de overheid. (Niet meer op de beurs.) Lukt dat niet, dan is enige
oplossing de eigenaren te onteigenen c.q. revolutie.
IV
Als 'alle grond en al het kapitaal in handen is
van de overheid' is er sprake van
socialisme. Ja toch? Als iemand wil ondernemen kan dat in dit systeem, dit
model, dit systeem van socialisme. Die grond of dat kapitaal kun je - binnen dit
socialistische systeem - gewoon als ondernemer aanvragen bij de staatsbank. De
staatsbank is een door de Tweede Kamer, democratisch gecontroleerde bank. Jouw
personeel betaal je een goed loon natuurlijk. Dat is met steun van de vakbonden
wettelijk geregeld. Je stelt zelfs managers aan. Allemaal in loondienst. Daar
mag in de verschillende lonen die je uitbetaalt best een factor x verschil
zitten. De factor x wordt voor elke job nader bepaald. Het geld dat je verdient
kun je op de spaarbank zetten, uitgeven of in je bedrijf investeren. Er aandelen
van kopen bestaat dus niet meer; en hoeft ook niet meer. De overheid (wij allen
dus) zijn aandeelhouders. Niet jij. Jij bent ondernemer met alles erop en eraan.
Wij genieten een arbeidsloos inkomen, bovenop ons loon. We verdienen nu dus
evenveel als de kapitalisten vroeger aan de arbeiders verdienden. We hebben nu
dus met zijn allen een dubbel of driedubbel inkomen. Jijzelf, als ondernemer,
kleine middenstander, midden of klein bedrijf ondernemer of groot ondernemer
(zelfs), krijgt het respect, om met jouw woorden te spreken; respect dat jou
toekomt vanwege dat jij blijkbaar ergens een goede visie op hebt. (De
maatschappij stelt dat op prijs; net zo als de maatschappij alle vormen van
inspanning en werken op prijs stelt...) Je kunt ook failliet gaan. Dan ben je -
net zo goed als nu - je onderneming, bedrijf of kantoor kwijt. (De staat is dan
curator.) Iedereen houdt in dit socialistische systeem dezelfde rol, alleen is
het in dit systeem wel degelijk socialisme. Alle nadelen van kapitalisme - zoals
crisis, oorlog, grondstofroof - zijn verdwenen; zelfs uitbuiting. Immers de
arbeiders die bij je werken strijken de meerwaarde van jou bedrijf op. Immers
het is hun bedrijf. Ze zijn eigenaar; jij niet. Jij bent alleen maar ondernemer.
Rijpt er eigenlijk
vandaag de dag niet iets bijzonders? Geen Anglo-Amerikaans model, geen Rijnlands
model, maar toch - met een paar kleinigheden - een socialistische
model?
M.vr.gr.
Dr.ir. Rik Min,
hoofdredacteur communistische weekblad Manifest (1995 - 1996); kaderlid
NCPN.
Schopmanlanden 22,
7542 CN Enschede. Tel. 053 4.30.30.73 of 4.763.881.