Geachte heer de Waard, beste Peter,

U slaat de spijker vandaag in de Volkskrant, op de economie-pagina op pagina 23, op zijn kop. Dit is dè discussie waar het over moet gaan. Die mijnheer Theodore Limperg jr. had toen, voor de oorlog, helemaal gelijk toen hij, op de belangrijke plek waar hij toen zat, memoreerde dat "een kapitaalstelsel inefficient, onrechtvaardig en ongewenst is".

Gisteren hebben we er in de bondsraad Abvakabo FNV en vorige week in het ledenparlement 'FNV in beweging' weer uitgebreid over gesteggeld. Daar kwam in het pensioendebat aan de orde  dat er de afgelopen jaren  ongeveer 33 miljard euro aan premies binnenkomt en er per jaar (maar) 25 miljard aan uitkeringen uitgaat. Waar blijft de rest? Waarom hebben we überhaupt buffers? En waarom zo hoog (1033 miljard euro)? [Cijfers: Huub Esten, bondsraadswoordvoerder, Abvakabo; voorgelezen op 25 juni 2013 te Utrecht.]

In mijn vorige mails naar u (en naar anderen) gaf ik u dit probleem ook al aan.

Omslag-systemen in handen van de centrale overheid  zijn het eerlijkste voor iedereen, voor elke generatie en het goedkoopst, effectief en efficiënt. Sturing met de hoogte van de premies is het beste in een meer of minder langdurige crisis en in langdurende of kortdurende hoogconjunctuur. Er blijft theoretisch niks aan strijkstokken hangen. Er hoeft geen speculatie meer plaats te vinden.

Is het niet zaak dat dit met een aantal mensen (Jan Willem Dieten, woordvoerder Avbvakabo, Paul Ulenbelt, SP, Peter Omzigt, woordvoerder namens de Tweede Kamer, u en ik) met de Volkskrant, of met de PvdA of met de vakbonden of met alle drie spraakmakende kringen kortgesloten wordt?

De schreeuw dat het slecht gaat met de buffers is in dit licht namelijk complete onzin. Het nut van de buffers is namelijk compleet absurd. Of het slecht gaat met de opbrengsten is namelijk grotendeels irrelevant. De private partijen asen op deze gelden en doen er alles aan de pensioenfondsen belachelijk te maken in de hoop en de veronderstelling dat wij ons aan hen uitleveren. Door stemmingmakerij kunnen ze het publiek, de publieke opinie en de Tweede Kamer (makkelijk) manipuleren richting privatiseren. Privatisering of een stelsel van 'individueel je kunnen laten verzekeren' bij een private commerciële partij, is natuurlijk een of twee bruggen te ver. Dat leidt in no time tot woekerpolissen.

Dat wilde ik even kwijt.

Hoogachtend

Rik Min