Aan redactie van letter en geest, hoofdredactie en Dina Chapajeva van Trouw

Van Rik Min, voormalige hoofdredacteur weekblad Manifest (1995-1996)

 

 

==== WILT U DEZE MAIL DOORMAILEN NAAR DINA CHAPAJEVA ====

==== OF NAAR HAAR VERTAALSTER ANDREA BOSMAN ===

 

Betreft stuk “Geschiedenis zonder herinnering” over selectief geheugenverlies van mensen uit de Sovjettijd, dd. zaterdag 24 januari 2009 in Trouw; letter en geest, blz. 70.

 

 

Geachte redactie van Trouw, geachte Dina Chapajeva,

 

Het artikel “Geschiedenis zonder herinnering” over selectief geheugenverlies van mensen uit de Sovjettijd, dd. zaterdag 24 januari 2009, cognitieve dissonantie van de schrijver en haar onderwerp. Was het onderwerp haar niet veel te hoog gegrepen? Waarom neemt u zo iets op? Is er geen goede Nederlandse analyticus? Ze vind dat “haar volk MOET afrekenen met het Sovjettijdperk”. Waarom? Feiten zijn feiten.

   Dankzij de communisten en het Rode Leger leven wij hier in (west) Europa met onze burgerlijke vrijheid in vrede (zolang het nog duurt).

 

De heldhaftigheid van de Sovjet volkeren is toentertijd ongekend geweest. Men verdedigde hun bodemschatten, hun resources en het socialisme (als enige hoop op groei en welvaart). 80% van de hedendaagse generaties in Nederland hebben daar geen voorstelling meer van. Dat komt – ik zeg het maar gewoon - door systematische anticommunistische brainwashing in het Westen. Die antisocialistische brainwashing vind nu ook op grote schaal in oost Europa plaats. Kapitalisme is goed; socialisme is slecht. Socialistische leiders zijn apert slecht (m.n. Stalin, Kabila, Castro, etc.); kapitalistische leiders zijn goed (m.n. Churchill, Bush, Blair, etc.). De gewone Sovjet burgers hebben daar tot op heden nog geen last van. Dana Chapajeva geeft daar in haar artikel tussen de regels door onbewust (?!?) mooie voorbeelden van. Haar ‘kwartje wil, zoals bij lezing blijkt, in ieder geval maar niet vallen’; een typisch geval van cognitieve dissonantie zal ik maar zeggen. (Dat wil zo veel zeggen als dat ze het blijkbaar ook niet meer weet. Haar beeld komt niet overeen met de feiten.)

   De burgers van de huidige staten in oost Europa denken er nu eenmaal geheel anders over de WOII, het Rode Leger en Stalin, dan burgers in kapitalistische landen en sommige middleclass-figuren in het huidige Rusland.

   De Sovjet Unie had geen andere keus zich te verdedigen tegenover de Hitlerbendes zoals ze toen heeft gedaan (resp. in 1937 zuivering van het Rode Leger, rond 1939 niet aanvalsverdrag en daarna in periode 1942 – 1945 het niet opgeven). Daarmee heeft de Sovjet Unie dus ook west Europa van het ergste van het ergste bevrijd. Niemand beseft dat beter dan de huidige Sovjet burger. Maar die krijgt stank voor dank. Die positieve gedachten over de communisten, Stalin en het Rode Leger zijn bij velen door 60 jaar lange brainwashing volkomen ausradiert. 27 miljoen slachtoffers alleen al in de SU heeft de bevrijding van Europa gekost. Hadden u en zij het anders gekund? De ‘’Stalinistische versie’’ – zoals Chapajeva denigrerend schrijft – ‘van WOII’ is naar mijn stellige overtuiging en jarenlange studie juist wel degelijk de juiste versie; hoewel de echte achtergronden (het gemeenschapelijke anti-communisme van Hitler en Churchill) en de motieven van Frankrijk en Engeland (Hitler’s bendes richting Sovjet Unie op te dirigeren) nog steeds niet allemaal op tafel liggen [Lees Mein Kampf of lees mijn e-boek ‘’60 jaar leugens en bedrog’’; Rik Min, op internet; te googlen onder ‘koude oorlog’ en ‘Rik Min’ het ging om ausradieren van de communisten en niks anders: de judeo-bolsjewieken. Daarmee joodse communistische leiders bedoelend en niet zo zeer ’de joden’…].

 

Er is een wonderlijk mengsel van waarheden, halve waarheden en de manier waarop gekeken wordt naar de grootste misdaad tegen de menselijkheid: de Tweede Wereldoorlog ontstaan. Ook in dit artikel. Ook (tegenwoordig) op Discovery Channel zie je dit mengsel van leugens leugens en nog eens leugens van de (slechte) bedoelingen van Hitler en de (goede) bedoelingen van de Sovjet Unie terug. Natuurlijk, zo iets is moeilijk: het schrijven over die periode. Dat begrijp ik. De vragen die bestaat zijn natuurlijk  Was de Tweede Wereldoorlog onvermijdelijk? (Ja natuurlijk.) Was de opdeling van Europa te vermijden? (Ja natuurlijk.) Was Hitler te vermijden? (Ja.) Was het maken van de atoombom te vermijden? (Natuurlijk niet.) Was de oorlog van Amerika tegen Duitsland te vermijden? (toen de SU uiteindelijk won, natuurlijk niet meer.) Was van Koude Oorlog te vermijden? (Ja.)

   Maar dan moet er ook wel serieus op worden ingegaan. Vanuit twee gezichtspunten; vanuit het kapitalistische/imperialistische kamp en vanuit de socialistische kant. Dat doet de schrijver niet.

 

Valt het jullie dan niet op dat rondom de geschiedschrijving van de Tweede Wereldoorlog de meeste schrijvers en de meeste media maar om de hete brij blijven rondcirkelen en zelden de kern raken: de ultieme poging van de kapitalistische landen het bolsjewisme uit te roeien. Lees Mein Kampf er maar eens op na. Daar staat het precies allemaal in. (Mogen de Nederlanders daarom Mein Kampf niet lezen, vraag ik me wel eens af?) Churchill wist Hitler keurig richting het oosten te sturen. Stalin verhinderde Hitler dat en bevrijdde uiteindelijk met het Rode Leger, partizanen en andere Europese verzetsstrijders Europa, eerst Polen, toen Parijs, Italië, Joegoslavië en daarna de rest van Europa. Alleen Spanje, Griekenland en Portugal mochten de communisten niet helpen te bevrijden.

   Men snapt in Nederland de Tweede Wereldoorlog blijkbaar nog steeds niet. Men wil het gewoon niet snappen; men wil het blijkbaar gewoon niet weten. Men wil oude en nieuwe CPNers – zoals mij - niet geloven. Men wil het niet netjes opschrijven. Men wil het in Nederland ook niet echt goed onderwijzen. Alles draait om de verkeerde beoordeling door 'het westen' van Stalin en de communistische partijen. Ordinaire blindheid. Of frustratie. Nu weer omdat de Russen Stalin als grote staatsman hebben gekozen (NRC, 29/12/8). De spraakmakende middenklasse vindt het niet leuk om echt over de Tweede Wereldoorlog te praten. De echte oorzaken. De zelfmisleiding daaromtrent houdt maar niet op in media, kranten, schoolbesturen en zelfs lerarenvakbonden en 'echte historici'. Middelbare schoolkinderen in Nederland weten door anticommunistische leraren en anticommunistische media, ook niet veel van de Tweede Wereldoorlog; hooguit dat er 6 miljoen joden zijn vermoord en dat er iets met Anna Frank en haar onderduikadres was. Meer wordt hen - denk ik wel eens - niet (meer) verteld. Dat er 10 miljoen communisten uiteindelijk hun leven hebben gegeven en zijn omgekomen, weet men niet. Dat de Sovjet Unie 23 tot 27 miljoen mensen zijn verkracht, omgekomen of vermoord weet men niet. Dat Stalin in 1946 Berlijn grotendeels heeft 'teruggegeven' aan de Fransen, Briten en Amerikanen om hen in de eer van 'de' geallieerden te laten delen, en door toedoen van koude oorlogshitsers daar haast spijt van kreeg, weet men in Nederland niet.

 

   Vele mensen beschouwen Churchill als de grootste staatsman van de vorige eeuw. Churchill heeft echter meer slachtoffers gemaakt dan al die aantallen die door sommigen aan Stalin worden toegeschreven. Velen weten dat niet meer of zijn stekenblind. Hij vocht met zijn Britse en Franse legers tegen de Bolsjewieken in de periode 1919 - 1922. Hij saboteerde daar alles en maakte dat de Sovjet Unie zich niet volledige socialistisch kon ontwikkelen. Hij heeft daar toen ontelbare slachtoffers gemaakt. Slachtoffers die later aan Lenin en Stalin werden toegeschreven. Churchill vocht in India; idem dito. Churchill vocht met de Boeren in Zuidelijk Afrika; idem dito. Churchill vocht in China; idem dito. Churchill vocht en steunde terreur in Kenia. Churchill is de veroorzaker van ellende in het antifascistische Griekenland geweest. Churchill startte om niks de Koude Oorlog. Ja, om het kapitalisme, het imperialisme overeind te houden.

   Churchill was een 100% imperialist, d.w.z. kapitalist, en is 100% verantwoordelijk voor alle miljoenen en miljoenen slachtoffers die in die 50 jaar vielen. Net als de Fransen en de Britten de afgelopen jaren voor de miljoenen en mijloenen slachtoffers verantwoordelijk zijn in Persie (1953) /Iran (1979) (1 miljoen?), Angola (x miljoen ?), Ethiopie (x miljoen ?), Palestina (60 jaar lang), Indonesië (1 miljoen), Somalië (x miljoen ?), Vietnam (5 miljoen ?), Korea (x miljoen ?) Afghanistan (2 miljoen?), Zimbabwe (200.000?)  en Congo (3 miljoen). Slachtoffers die Churchill (en de media nu weer) doodleuk rekende(n) tot slachtoffers van zijn tegenpartij. Mijn vrienden en ik hebben uitgerekend dat Churchill in dienst van het Britse rijk evenveel slachtoffers gemaakt heeft als Stalin in zijn hele leven door sommigen werd/wordt toegedicht.

 

Wat moet ik verder zeggen?

Laat eens een communist aan het woord; interview er eens een; mede in het licht van hun (marxistische) gelijk in de krediet-crisis….

 

Met vriendelijke groet,

 

Rik Min