BESTE MENSEN

WILT U DEZE MAIL DOORMAILEN NAAR J. L. HELDRING

MET DANK

Geachte heer Heldring,

In uw artikel van 23 april jl. zegt u in de NRC dat “het nationalisme en fascisme hebben gefaald” en wetenschappelijk gefundeerde wereldbeschouwingen – zoals het socialisme van de socialistische landen - eigenlijk ook. Toch is dat allemaal niet dood. Geen van deze vier systemen. Het fascisme kan wel degelijk weer aan de macht komen (om ‘de spaarcentjes’ van “de middenklasse en de bezittende klasse te komen redden”); is zelfs al aan de macht. Het nationalisme kan ook weer opkomen. Kijk naar kapitalistisch Rusland. Maar, en daarom schrijf ik u, het theoretisch systeem van socialisme is ook nog niet weg, laat staan dood.

Sterker nog, we zaten de afgelopen tijd in de USA en Europa – zonder dat de massa het door had - dicht tegen het socialisme aan. Die 100 rechtse republikeinen, die in augustus 2008 zo tegen Bush te keer gingen, hadden gelijk om tegen die steunplannen voor banken te stemmen. Immers als al het (private) spaargeld in handen van door de overheid gecontroleerde banken is er theoretisch zo goed als sprake van socialisme. Niet ‘het bezit van productiemiddelen’ is immers het theoretische toverwoord, maar ‘de zeggenschap over het financieringskapitaal’ en de revenuen daarvan.

Als ondernemers vervolgens geld moeten lenen van dergelijke ‘staatsbanken’ - en daar rente c.q. de geproduceerde meerwaarde aan moeten terugbetalen - is er geen sprake meer van kapitalisme. De opbrengst van die banken gaat rechtstreeks naar de spaarder, de verschaffer van privaat geld. Er is (dan) geen privaat persoon meer die de meerwaarde van de arbeidersklasse/werkende klasse opstrijkt, behalve – via zijn/haar spaargeld - de werkende klasse zelf. (Zie bijlage.)

Dit gaan we vroeg of laat meemaken. Het kan theoretisch zelfs zonder revolutie. Lees onderstaande twee bijlages.

Met vriendelijke groeten

Rik Min

BIJLAGEN:

Hoe zou je in Nederland - geruisloos - een socialistische systeem kunnen invoeren?

Weblog Rik Min. Enschede, 23 maart 2009. Je zou in Nederland - geruisloos - een socialistische systeem kunnen invoeren als je Wouter Bos de banken – en overal elders - nu gewoon zou laten nationaliseren. De enige kwestie is dat je een meerderheid in de parlementen, de Tweede Kamer moet hebben die zorgt dat mensen zoals ex-minister Zalm en andere zetbazen, de banken als ze weer goed draaien niet weer aan particulieren terug verkopen; ze dus alsnog weer geprivatiseerd worden.

Het bedrijfsleven moet (dan) sowieso voor kredieten aankloppen bij een van de Nederlandse genationaliseerde banken. (Elders is geen geld.) Deze Nederlandse banken lenen het spaargeld van hun spaarders voor 4%, 5% of 7% uit. De geproduceerde meerwaarde blijft dan wel in het bedrijf achter. Maar dat kan je oplossen door de bank - ten tweede - ook aandelen uit te laten geven. De geproduceerde meerwaarde moet dan in zijn geheel terug naar de aandeelhouders, de genationaliseerde bank. De genationaliseerde bank zal dat geld van gewone leningen en van aandelen aan zijn echte aandeelhouders moeten geven, en dat zijn wij. Wij zullen de genationaliseerde banken (dus) - bij wet - moeten vragen de opbrengsten van alle uitgezette leningen en aandelen tezamen in de Algemene Middelen van de staat der Nederlanden te laten storten. De Nederlander heeft dus naast zijn gewone inkomen (loon of uitkering) dan dus (ook) opbrengsten uit bezit. Socialisme dus. De Tweede Kamer bepaalt democratisch waar het geld naar toen moet: onderwijs, gezondheidszorg, volkshuisvesting, energiecentrales, wegen, spoorlijnen, etc. Het financieringskapitaal, en dus de productiemiddelen, zijn (dan) (dus) (daarmee) "in handen van de werkende bevolking" gekomen.
Lenin zei in september 1917 al dat de banken moeten worden genationaliseerd en het beheer van het spaargeld van de burgers niet meer door enkelen kan worden bepaald. Geld voor investeringen komt dus (voortaan) uit de totale hoeveelheid spaargeld van de 'working class'. De working class krijgt de meeropbrengst c.q. de waarde, dus geld uit de meerwaarde. Hij zegt "De grote banken zijn het staatsapparaat dat wij voor het socialisme nodig hebben en dat wij kant en klaar van het kapitalisme overnemen, dank zij het voorbereidende werk van het kapitalisme en het financieringskapitaal". "Deze staatsboekhouding is het skelet van de socialistische maatschappij; de arbeiders zullen de controle moeten uitvoeren".

Socialisme is het bezit van het financieringskapitaal

Weblog Rik Min. Enschede, 3 dec. 2008. De vraag is: is dit model (dat hier op mijn weblog staat) socialisme of een utopie? Het hier in de kredietcrisis ontdekte model heeft 5 belangrijke kenmerkende verschillen en overeenkomsten met het kapitalisme van nu.

1. Theoretisch is er sprake van socialisme als alle banken met het geld van alle spaarders in Nederland in handen is van de Nederlandse overheid [1]. Want:
2. Uit dat geld, het nationale financieringskapitaal, moet een ondernemer (altijd) zijn benodigde kapitaal lenen.
3. Ondernemers hebben dan ook de plicht de meerwaarde, de winst, af te dragen aan de Nederlandse overheid. Net zoals ze nu ook al doen en alle winst aan de aandeelhouders geven. De winsten vloeien (nu dan) gewoon naar de algemene middelen [2]. Die aandeelhouders bestaan nu niet meer. De spaarders zijn (dus) gewoon de aandeelhouders [3].
4. 'De overheid' - in de persoon van een soort Zalm - geeft elke spaarder 4 tot 5% rente per jaar. Gegarandeerd.
5. 'De overheid' bepaalt vanaf dat moment - democratisch - waar het geld (kapitaal) in geļnvesteerd wordt en welke ondernemer geld om te ondernemen krijgt.

TOELICHTING:
Dat wil dan zeggen dat de aanwending van al het investeringskapitaal (waar alle Nederlandse ondernemers op draaien) (en het spaargeld van alle mensen is) wordt bepaalt door 'de overheid' en wordt gecontroleerd/aangestuurd door de Tweede Kamer. Alle Nederlandse ondernemers krijgen krediet via de overheid en in principe worden alle revenuen terug geploegd in de maatschappij. De werkende klasse krijgt dan - werkelijk waar - bovenop haar loon een arbeidsloos inkomen; net zoals de bezittende klasse dat bedrag vroeger kreeg. Daarmee wordt Nederland dus ook in een klap een echte socialistische samenleving, een echte democratie, namelijk dat wat ze nu niet is. De bevolking bepaalt dus voortaan waarin geļnvesteerd wordt en niet meer een handje vol bankiers. Belasting kan (dan) theoretisch worden afgeschaft (net zo als in de Sovjet Unie het geval was). De werkende klasse heeft in dit model, van vrijwillig noodgedwongen socialisme, dus voortaan twee soorten inkomens en kan zelf beslissen of hij/zijn niet meer een baan wenst te hebben en gewoon van zijn arbeidsloze inkomen gaat werken; dus gaat rentenieren. Hij/zij kan ook harder gaan werken ergens voor een hoger loon of gewoon ondernemer wordt en een eigen bedrijf begint. De overheid zal in die bedrijven die ondernemers in Nederland (of waar dan ook ter wereld) dan willen opzetten, zeker willen investeren. De aandeelhouderswaarde - opbrengst minus kosten - vloeit terug naar de algemene middelen; die algemene middelen zijn voortaan van 16 miljoen aandeelhouders. De banken bestaan dus niet meer. Individuele aandeelhouders bestaan niet meer. Spaarders krijgen - van ons en onze regering - en dat MOETEN we afspreken - minimaal 4 tot 5 procent of meer op hun spaargeld. Dat is meer dan een gewone aandeelhouder (vandaag de dag gedurende 20 jaar gemiddeld ) kan 'maken'. Naar gelang de economie groeit en bloeit, d.w.z. ONZE economie. En niet meer 'de economie', zoals die de laatste 200, 300, of 500 jaar van de bezittende klasse, de elite, was. Wij zijn nu immers allemaal de bezittende klasse [4].

Dat is inderdaad einde verhaal van kapitalisme in Nederland. Niemand "bezit" dan immers meer "een productiemiddel" of een deel daarvan. Wat voor overgangsregeling we in dit model zullen moeten kiezen, moet nog verder worden uitgewerkt. Is dit nu socialisme (desnoods mag men het staatskapitalisme noemen) of niet?

VOETNOTEN:
[1] Opvallend is dat het socialisme zoals de communisten en Marx zelf dat vanouds ook zo zagen, namelijk het kapitaal, d.w.z. "het financieringskapitaal", is in handen van de gemeenschap". En als die gemeenschap democratisch is, zullen haar inwoners - automatisch vanwege haar belang - wel degelijk altijd de goede beslissingen nemen: de mens eerstens; het kapitaal tweedes.
[2] Ondernemers en m.n. op aandelen gebaseerde ondernemingen, zijn gewoon toegestaan. (De winsten gaan immers naar de algemene middelen.)
[3] Naast arbeidsloos inkomen (rente), heeft de werkende klasse natuurlijk nog gewoon haar loon. Elke inwoner van Nederland heeft dus een arbeidsloos inkomen en een loonafhankelijk inkomen. Wat wil je nog meer?? Gespreid risico!!
[4] De ‘bezittende klasse’ – met hun geld op de Zwitserse en Luxemburgse banken - sterft dan vanzelf uit. Net zoals de feodale klasse vanzelf uitgestorven is. Gewone aandelen kun je niet meer met je geld kopen. Bedrijven mogen alleen nog maar geld lenen bij het nationale en internationale banken, banken van Nederland, de USA, etc.