A solution in programming is:
<CENTER> <APPLET CODE="Cardio2.class" ALIGN="baseline" WIDTH="650" HEIGHT="400" NAME="Cardio2" MAYSCRIPT > <PARAM NAME="backgroundfile" VALUE="BackgroundCardio.JPG"> </APPLET> </CENTER>Als je deze componenten en deze methode kiest, en in Fusion - via de 'voordeur' dit ook wilt toevoegen in jouw moederbestanden - dien je het bijbehorende stukje HTML-code, zoals er hierboven een is aangegeven, altijd via de copy/paste-techniek, te implementeren. Zie elders in/op onze sites.
De applet staat in dit voorbeeld 'ingesteld' met een enkele parameter, namelijk de parameter 'backgroundfile' die de file 'BackgroundCardio.JPG' leest en de inhoud als achtergrond-plaatje voor de applet gebruikt. De background bevat hier slechts een grijs achtergrondje. De complete applet is hier onder - na enige tellen - als een dynamisch interactief plaatje te zien.
Je ziet hieronder wat het gevolg van een en andere is. Als je op de knop 'continu' klikt .... en kun je leren hoe het gedrag van het onderliggend fenomeen is en reageert op veranderingen. Veranderingen zijn in te stellen met de scrollbars.
Als je op de knop met opschrift 'continue' klikt dan zie je dat de patient tot leven komt. Op een bepaald moment wordt hij ziek.
Deze applet is gerealiseerd met het JavaTHESIS-systeem van Sikken, de Goeijen en Min, versie 3.9x (1999). Je ziet rechtsonder de simulatie-tijd in minuten verstrijken. De rode grafiek is de (gemiddelde) bloeddruk; de groene grafiek is de hartfrequentie; de gele is de urine-output; de blauwe is de cardiac output (in het nederlands: het hartminuutvolume, dwz. de hoeveelheid bloed in milliliters dat per minuut door het hart gepompt wordt).
Het raster is met dit soort parameters in te stellen. Maar ook de witte randen tussen het raster en de ruimte aan de binnenkant van de applet waar de grafische output moet plaatsvinden.
Voor het kunnen implementeren van deze applet heb je niet alle gegevens over hoe hij werkt en wat de applet precies is en kan, nodig. Wil je je beter orienteren in alle ins en outs van dit model, deze micro-wereld, dan kun je elders op deze web-site daar nog veel over ontdekken.
Het is bij deze simulatiepatient - onderwijskundig gezien - de bedoeling dat je uit de beperkte feedback, uit de beperkte gegevens en signalen, goed en gedegen, een (echte) diagnose leert stellen. Je hebt ongeveer een uur - in simulatie-tijd-termen gesproken - om de patient te behandelen: d.w.z. een (echte) therapie te geven. Tussentijds krijg je video-messages te zien en te horen. Je kunt (online) een aantal soorten therapieën (geneesmiddelen) geven. Maar, als je 'niks' doet - en de tijd maar door laat lopen - kan de patient 'echt' dood gaan.
Enschede, 15 dec. 2000. Updated oct. 17, 2001