Hartfalen( = decompensatio cordis of verminderde pompkracht) ontstaat als na een hartinfarct het beschadigde gebied van de hartspier z'n pompkracht verliest. Het littekenweefsel dat op deze plek is ontstaan, wordt een zwakke plek in de verder zo stevige spierwand van het hart. een zwakke plek in een ballon naar buiten stulpt als je in een ballon knijpt. De pompkracht van het hart vermindert. Wanneer daardoor te weinig bloed het lichaam wordt gepompt spreekt men van hartfalen of decompensatio cordis. Tachtig procent van het hartfalen ontstaat direct of na verloop van jaren na één of meer doorgemaakte hartinfarcten. Veroudering kan dit proces versnellen: de hartspier verliest  z'n veerkracht. Ook langdurige hoge bloedruk werk hartfalen in de hand. Het hart heeft dan vele jaren tegen een zo hoge bloeddruk in moeten pompen dat hij het uiteindelijk opgeeft. Eerst zet de hartspier  net zo op als de spieren van een body-builder, maar daarna wordt de spier steeds slapper en verliest hij steeds meer van z'n kracht. tot het hart zijn taak om het bloed door het hele lichaam te vervoeren niet meer aankan. Hierdoor ontstaan klachten als vermoeidheid, kortademigheid en benauwdheid.  Geringe lichamelijke inspanning kan dan al problemen geven. Soms krijgen mensen last van dikke enkels of een blauwe huidskleur. Medicijnen die bij hartfalen worden voorgeschrefven verbeteren de pompkracht van het hart en verlagen de bloeddruk

Klik hier als u wilt zien hoe het proces van een hartfalen verloopt