Waarom moest Joegoslavië uiteenvallen? Hoe werd het spel met afscheidingsbewegingen gespeeld? Hoe werd deze opdeling er politiek doorheen gedramd? Hoe werd de publieke opinie gemanipuleerd? Waarom werd er in Nederland voor Kroatië en voor de fascisten van Tudjman gekozen? Waarom werd er in Nederland opeens voor Bosnië en voor ‘moslims’ gekozen? Hoe werden de dingen die 60 jaar recht waren geweest opeens krom gepraat, en de dingen die altijd krom waren geweest, recht gepraat? Waarom werd er opeens op geloof en etniciteit ingezet? Wat is er in Bosnië feitelijk gebeurd en wat heeft het opgelost? Wat is er in Srebrenica gebeurd? Had Karremans niet gewoon gelijk? Wat is er in hemelsnaam tussen 1991 en 2003 met deze met veel moeite opgebouwde eenheidsstaat gebeurd? Waarom heeft links Nederland - de PvdA, GroenLinks en de Volkskrant - dit opdelen kritiekloos laten gebeuren en bijna alle medialeugens van de afscheidingsbewegingen kritiekloos geloofd? Heeft het nationalisme links Nederland tot op het bot weten te verdelen?
Milosevic was geen socialist, laat staan een communist. Joegoslavië was geen socialistisch land. Waarom wilde Milosevic niet buigen voor de afscheidingsbewegingen van de Kroaten en de ‘moslims’? De werkloosheid was gigantisch, alleen de toeristenindustrie liep redelijk in Joegoslavië. De kwestie was blijkbaar dat er nog een klein restantje aan sociale voorzieningen was - socialisme kun je het niet noemen - en dat sommigen in Duitsland en de Verenigde Staten blijkbaar grote bedoelingen met dit ‘transitoland’ hadden. De demonisering begon plotseling en was van een ongekende hevigheid en massiviteit. Europa, Duitsland, Kohl, Genscher, Van den Broek (toentertijd verantwoordelijk EU-commissaris) en niet op de laatste plaats de USA, hadden en hebben nooit enig recht gehad dat land in allerlei brokstukken op te delen. Zeker niet zoals zij dat deden met leugens en geweld [1].
Velen in de wereld beschouwen de Kroaten en de Bosnische moslims als fascisten. En dat zijn het ook. Hun leiders, Tudjman en Izetbegovic, deugden voor geen cent. Ze hebben onder Tito al met Duitsland en de Verenigde Staten samengespannen.
Hoe begon alles?
Bonn, Berlijn en Washington stonden achter het massale offensief van de Kroaten. De Kroaten en de ‘Bosnische moslims’ wilden zich afscheiden van Joegoslavië. De imperialistische mogendheden wilden – koste wat het kost – in die tijd Joegoslavië en andere Oost-Europese landen uit elkaar laten vallen in machteloze staatjes. Om daarna de minderheden – meest ‘Serven’ – dan te dwingen ‘naar elders te verhuizen’.
De regimes van Kroatië en Bosnië die deze afscheidingsoorlogen aangingen bleken duidelijk fascistisch. De Nederlandse regering steunde hen ‘klakkeloos’. De Centrumpartij (CP ’86) stuurde er zelfs zijn leden naar toe om mee te vechten. Het kenmerk van de mensen die daar nu aan de macht zijn, is dat ze geen acht slaan op de ellende van de bevolking. Laat staan op de ellende van de minderheden in hun staatjes. In De Twentsche Courant (van 5 augustus 1995) betichtte de nieuwe Scandinavische VN-onderhandelaar Bildt de Kroaat Tudjman van oorlogsmisdaden. Terecht. Dit is echter een schamele - maar belangrijke - poging onpartijdig te lijken, anders zou de eenzijdigheid van de VN, de NAVO en de media wel erg opvallen. Dit soort geluiden over Tudjman en de moslims hoor je zelden en ze verstommen meestal voordat ze ruim bemeten in de internationale massamedia terechtkomen. De discussie in de pers, bijvoorbeeld met betrekking tot de zogenaamde massaslachtingen in Srebrenica, tussen Karremans (commandant van Dutchbat toen Srebrenica werd ingenomen in 1995) en Voorhoeve (minister van Defensie van 1994 tot 1998), duiden op een complot tegen de waarheid over Bosnië en Kroatië.
De leugens over Joegoslavië zijn in al die jaren niet te tellen geweest. Er zat een duidelijk systeem in. Het is vanaf de eerste minuut dat deze aanvallen begonnen een aanval geweest op het oude Joegoslavië van Tito. De ‘Bosnische moslims’ spanden qua leugenachtigheid al die jaren werkelijk de kroon. Mient Jan Faber, Pax Christi (nu PAX), minister Pronk en de ex-voorzitter van de PvdA, Max van de Berg van de NOVIB, trapten er met open ogen in. Maar niet alleen zij. Het is haast misdadig zo naïef als de Nederlandse massamedia en met hen de politici van alle grote partijen en van GroenLinks zijn. Bij de Golfoorlog was er zegge en schrijve één parlementariër (Leonie Sipkes) die niet alle informatie slikte en die wel tegenwicht bood. Nu is er naast de NCPN en Manifest vrijwel niemand met een eigen geluid. Journalisten en redacties in binnen- en buitenland slikten toen en nu nog steeds alles van de ‘Bosnische moslims’, de Kroaten, het Pentagon (CIA) en persbureau Reuters. Niets werd en wordt nog maar gecheckt. Informatie uit Belgrado werd en wordt niet doorgegeven of niet serieus genomen. Onbevestigde berichten van vluchtelingen of moslim-zegslieden komen zonder meer groot in de krant. Aan hoor en wederhoor heeft men geen boodschap meer. Terugdenkend aan andere oorlogen en regime changes werd dat heel duidelijk.
De media hebben blijkbaar maar één doel voor ogen en dat is het doel van het imperialistisch-kapitalistische systeem: een nieuwe wereldorde gebaseerd op het kapitalistische systeem. Grenzen tellen niet meer. De Helsinki-akkoorden zijn vergeten. Men ziet alleen nog maar begerig uit naar de 6 miljard consumenten die de wereld bevolken en die westerse producten kunnen kopen. De nationale markten van de ‘veroverde’ gebieden en hun productiesystemen moeten worden uitgeschakeld. Een andere conclusie kan haast niet meer getrokken worden. De nieuwe wereldorde duldt geen andersdenkenden of twijfelaars naast zich. Alternatieve nieuwsbronnen, zoals de communistische pers ten tijde van Vietnam (De Waarheid) worden node gemist. In Nederland is er naast Manifest nauwelijks nog een concurrent over om de Volkskrant, De Telegraaf, de NOS, VPRO en NOVA (televisieprogramma, voorganger van Nieuwsuur), laat staan DWDD en Pauw te corrigeren. Trouw en het verenigingsblad voor Nederlandse militairen, OpLinie, zijn soms nog het eerlijkst, ze lijken in ieder geval onafhankelijker.
Gelukkig zijn er meer onafhankelijke publicisten, zoals Milo Anstadt, die liet optekenen dat de misleiding over de Balkanoorlog nu al veel te lang duurt. Anstadt schrijft: ‘De berichtgeving over de oorlog is zodanig gemanipuleerd dat in het Westen niet anders dan haat jegens de Serviërs kon ontstaan. Wanneer een deelrepubliek zonder formele procedure uit een federatie treedt en haar onafhankelijkheid uitroept, is het dan een wonder dat de onmiddellijk betrokkenen met wapengeweld hun vermeende aanspraken doen gelden, zouden wij niet hetzelfde doen?’ Anstadt rekent ex-minister van Buitenlandse Zaken en Europees Commissaris voor buitenlandse betrekkingen Van den Broek tot de belangrijkste veroorzakers van deze oorlog. Is het niet uit ‘dommigheid’ of ‘gebrek aan kennis’, dan is het misschien onwillekeurig zijn ‘katholieke discipline’, zijn solidariteit met het rooms-katholieke Kroatië, die zijn opstelling bepaalt, aldus Anstadt [2].
Het Bosnische regime overtrof iedereen in leugenachtigheid. The New York Times berichtte in 2004 na maandenlang onderzoek dat nota bene Franse VN-militairen hadden geconstateerd dat Bosnische moslimsoldaten de sluipschutters waren geweest die herhaaldelijk en maandenlang geschoten hebben op hun eigen burgers in Sarajevo. En wel in een poging om met schokkende beelden de internationale steun te verkrijgen voor harder optreden tegen ‘de Serven’. De onderzoekers hadden eindelijk - wat insiders al lang wisten - vastgesteld dat één of meer sluipschutters onder meer opereerden vanaf het dak van het voormalig parlement, een gebouw dat in handen was van het Bosnische moslimleger.
Moslimstrijders bleken aansprakelijk te zijn voor aanslagen op burgers die de afgelopen jaren de wereld deden schokken, zoals de geruchtmakende aanslagen op een rouwstoet op een kerkhof, op een wachtrij bij een bakker en op bezoekers van een markt in Sarajevo. Zelfs de foto’s van dat zogenaamde concentratiekamp met een zogenaamd uitgemergelde moslim was misleidende propaganda. (Het waren geen uitgehongerde mensen en het was geen concentratiekamp; het prikkeldraad zat aan de verkeerde kant van de palen.) Goed ingelichte kringen zijn het over deze vijf media events (mediagebeurtenissen) inmiddels wel eens. Het was niet wat het was en wat je zag.
Deze gebeurtenissen - inclusief de beelden - worden in de media nog steeds om de haverklap aangehaald om te laten zien hoe slecht de Serven’ zijn. Deze methoden zijn psychologisch beproefd, en duidelijk fascistisch. Bedoeld om de aandacht te trekken van de ook niet alles wetende en misleide West-Europese en Noord-Amerikaanse bevolking. Het meest in het oog springend is dat er nooit beelden van vernietigde gebouwen in Sarajevo of afgeslachte mensen in de pers verschijnen. Voorhoeve had bijvoorbeeld Dutchbat toch de opdracht kunnen geven om professionele foto’s of video-opnamen te maken, al die maanden in Srebrenica? Waarom is er niet één foto van wat onze jongens daar hebben gezien? Er was bij Dutchbat blijkbaar zegge en schrijve één wegwerpcamera, nota bene van een individuele soldaat. De lichtgelovigheid van de Volkskrant, Pronk en Mient Jan Faber kenden en kent werkelijk geen grenzen. Ze slikken alles, behalve de waarnemingen van 306 Nederlandse soldaten die ter plekke waren en andere ervaringen hebben dan de gangbare opvattingen over ‘moslims’ en ‘Serven’. De vooringenomenheid van de uitsluitend humanistisch en pacifistisch denkende mensen en de mainstream media is beangstigend.
Bij de uiteindelijke erkenning van Kroatië, Slovenië en Bosnië besefte bijna niemand in het Westen dat er in Kroatië circa 30 procent Serven woonden en in Bosnië naast Kroaten ook circa 30 procent Serven. In Sarajevo bijvoorbeeld woonden in 1991 157.526 Serven, 35.867 Kroaten en 259.085 moslims. Al die ‘minderheden’ zijn eenvoudig buitenspel gezet. Afscheiden kun je alleen op basis van vrijwilligheid of als 75, 85 of 95 procent van de bevolking echt voor is. Bij een fiftyfifty situatie (zoals in Bosnië) is afscheiden misdadig. Dan krijg je automatisch volksverhuizingen, en heb je dus een etnische zuivering op je geweten. De VN en de grote westerse mogendheden hebben ‘iets’ aan ‘iemand’ gegeven wat niet van hen was. Net zoals de Verenigde Naties in 1948 in Palestina gedaan hebben, met alle gevolgen van dien. Heel veel vluchtelingen bijvoorbeeld. Daarmee zijn westerse regeringen medeschuldig aan de gevolgen van deze planmatige regime changes, het bewust laten uiteenvallen van Joegoslavië, en dus aan etnische zuiveringen.
Nu we zeventig jaar lang leugens en bedrog in de Koude Oorlog hebben gezien. Nu we gezien hebben hoe de CIA de massa’s zeventig jaar heeft bedrogen en verkocht. Nu we ervan getuige zijn geweest dat misleiding van de mensheid zeer veel invloed heeft gehad en het kapitalistische systeem heel veel geldelijk gewin heeft opgeleverd (meer dan de zwaarste atoombom zou kunnen), nu moeten we alert zijn op de gebeurtenissen en feiten. Nú kunnen we een reële inschatting maken van de half begrepen gebeurtenissen en verschijnselen uit de Koude Oorlog. Toen we er middenin zaten, zagen we soms niet hoe de volksmisleiding werkte. Nu kunnen we met de - hun mond voorbijpratende - getuigen al veel beter zien hoe het mogelijk is geweest dat de communistische partijen zo op het verkeerde been zijn gezet. (Men maakte communisten zo zwart dat haast niemand - vooral middengroepen en intellectuelen niet - openlijk tegen onbewezen misinformatie durfde in te gaan.)
In grote groepen van de samenleving ontkent men domweg de mechanismen van misleiding en bedrog. Alleen in kleine kring en in boeken met persoonlijke ontboezemingen erkent men hoe de werkelijkheid van de massapsychologie en de communicatiekunde werkt en hoe ze worden aangewend voor de wereldhegemonie van het internationale grootkapitaal. Mensen die hier bewust of onbewust aan meedoen beginnen te lijken op mensen met een NSB-mentaliteit vanuit de oorlog waar de NSB de leus voerde: ‘liever Mussert dan Moskou’. Die zullen zich later moeten verantwoorden. Er zijn al een paar goede analyses van de Koude Oorlog, maar veel te weinig. Ik noem het boek van A. en H. Toffler, De nieuwe krijgselite, dat van L. Martens, Een andere kijk op Stalin en De Groote Klassenoorlog 1914-1918 van Jacques R. Pauwels. Ze geven een helder beeld van moderne oorlogsvoering: massabeïnvloeding, misinformatie, het verhullen van feiten en leugens, belangentegenstellingen, het bestrijden van communistische visies, het in dienst nemen van de nazi-elite en anticommunisten, de media als doorslaggevende factor bij oorlogen, de rol van inlichtingendiensten, het anticommunisme, het demoniseren (zwartmaken) van de vijand en ‘ongebonden’ landen, etc.
Communisten analyseren de feiten, kijken naar de belangen van de bevolking (de massa) en redeneren vanuit die belangen, die de werkende bevolking (de ‘working class’) heeft. Communisten weten dat er in dit soort gevallen als de Golfoorlog en het vernietigen van het socialisme in Oost-Europa grote, principieel verschillende belangen - tussen die van de werkende mens en het ‘kapitaal’ - op het spel staan. Communisten geloven de burgerlijke pers niet zomaar. Zij gaan bij hun wereldbeschouwing en hun visie op de mens en de wereld, uit van de tegengestelde belangen van ‘het kapitaal’ en van de mensen die ‘met arbeid hun brood moeten verdienen’.
De Kosovo-oorlog
Waarom geven in de media de meeste commentatoren Milosevic toch overal en alleen de schuld van? Waarom kijkt men niet naar wat Kohl, Genscher en Van den Broek hebben geflikt bij het forceren van de opdeling van Joegoslavië? Dat zijn de mannen die hadden moeten weten dat afscheiden van Kroatië en Slovenië de Balkan in vuur en vlam zou zetten. Ik heb al in 1993, op een alternatief Joegoslaviëtribunaal, in Amsterdam, bij het Instituut voor Social Studies, de hieruit voortkomende etnische zuiveringen voorspeld. Het Servisch nationalisme bestond toen feitelijk nog niet. Er bestond toen alleen het Joegoslavisch nationalisme [3].
Oorlogsmisdadigers zullen we dan ook in het Westen moeten zoeken. Zijn Clinton, Blair en Kok niet ook oorlogsmisdadigers volgens het Neurenberg-tribunaal? Ze vallen de zwakste aan en lopen mee met de sterkste, ze liegen de massa voor. Ze hadden allemaal beter moeten weten. Waarom gaan de mainstream media systematisch níét in op de kwalijke kant van afscheidingsbewegingen? Waarom steunen veel mensen en media wel afscheidingsbewegingen en bijna nooit bevrijdingsbewegingen? Allemaal vragen waarop de doorsnee Nederlandse journalistieke producten niet ingaan. Ze laten de bevolking lelijk in de steek.
De verdedigers van de NAVO-bombardementen en de criticasters van de oorlog van de Joegoslavische regering tegen de UCK noemen de strijd tegen de UCK etnische zuiveringen. Ze moeten toch eens bedenken dat de eerste echte etnische zuiveringen (van na de tweede wereldoorlog) de gebeurtenissen in 1948 waren: het verdrijven van honderdduizenden Arabieren uit Palestina. De verdreven Kosovobewoners zullen ooit wel weer terugkeren, daar ben ik van overtuigd. De Palestijnen echter zitten - zeventig jaar na dato - nog steeds in hun vluchtelingenkampen. Het wordt de Palestijnen door dezelfde mensen, die nu Joegoslavië aan het platgooien zijn, onmogelijk gemaakt ooit nog terug te keren naar hun land. Dat NAVO-aanhangers de bombardementen goedkeuren en dat ze de Joegoslaven en de Serviërs het recht ontzeggen om tegen (gewelddadige) afscheidingsbewegingen op te treden, is voor mij alleszeggend. Het meten met twee maten en het zwart maken wat wit is (en wat wit is zwart), maakt dat deze oorlog maar voortkankert. Jarenlang was het niet anders dan moord, doodslag en verkrachtingen. Alleen maar omdat de NAVO-kliek zich niets gelegen liet liggen aan de Helsinkiakkoorden (waarin staat dat grenzen onaantastbaar zijn), aan mensenrechten, aan het volkenrecht en aan de meest elementaire manieren van discussievoeren. Ik zeg hierbij: laat ze eerst eens kijken naar de balk voor hun eigen ogen en dan pas naar de splinter in het oog van een ander.
Volgens de Helsinki-akkoorden en het internationale volkenrecht hebben de Joegoslaven volledig gelijk dat zij hun land niet laten opdelen. Elke andere Joegoslavische leider zou hetzelfde hebben gedaan, zei Raymond Detrez (Parijs/Gent, april 1999). De Helsinkiakkoorden zijn in 1975 door 35 landen ondertekend. Hierbij verplichtten deze landen zich de internationale grenzen, inclusief alle binnengrenzen in Europa, maar feitelijk alle grenzen in de hele wereld, te erkennen en te respecteren. De bedoeling was het nationalisme van de vorige eeuw definitief te vergeten en voortaan in andere termen te denken [4]. Dit akkoord heeft de Sovjet-Unie altijd gerespecteerd, ondanks dat er een preambule bij was die over mensenrechten ging. Dat onderwerp lag in de Koude Oorlog zoals bekend nogal moeilijk, daar zijn de Sovjet-Unie en China dan ook twintig jaar lang mee getreiterd. In het geval van China gaat het zelfs tot op de dag van vandaag door. Nu het eropaan komt kent het Westen de inhoud van de Helsinki-akkoorden niet meer. Het is als topic volledig uit de media verdwenen. Dat was op het hoogtepunt van de Koude Oorlog en bij de dreigende komst van de neutronenbom, de Pershing II-raketten en de kruisraketten wel anders. Toen werd het communisme via deze methode op leven en dood bestreden. (Voornamelijk via de preambule over mensenrechten.)
Een andere kern van het onbegrip aangaande de gebeurtenissen in Joegoslavië bij de westerse media begint bij een onbegrijpelijk verkeerde benadering van het verschijnsel afscheidingsbeweging. Afscheidingsbewegingen zijn en worden - naar mijn mening - in de Koude Oorlog meestal bewust opgerakeld en gesteund om communisten in het Westen, onafhankelijke landen, eenheidsstaten en socialistische landen in de wielen te kunnen rijden.
Hoe moeten wij het nationalistische denken van Milosevic beoordelen? Hij beschermt zijn land tegen het uiteenvallen ervan. Milosevic wilde de erfenis van Tito handhaven, maar de NAVO wilde zijn land (en de Sovjet-Unie) juist uiteenrukken. Moesten linkse mensen Milosevic steunen? En zo ja, hoe? Hij was geen socialist, laat staan communist. Joegoslavië was ook geen socialistisch land meer [5]. Maar hoe moeten we nu omgaan met het nationalisme van Milosevic? De PvdA en GroenLinks steunen wel het nationalisme van de Kroaten maar verwerpen plotseling het Joegoslavisch nationalisme (het bijeenhouden van Joegoslavië). In hun redenering zit iets volledig krom. Graag zet ik daar twee voorbeelden tegenover: het Palestijnse nationalisme en het Vietnamese nationalisme. De Palestijnse bevrijdingsbeweging had (en heeft nog steeds) het volste recht om Israël te bevrijden van de zionistische kolonisatie en daar binnen en buiten Israël voor te strijden. Dan het nationalisme van Ho Chi Minh. Hebben wij niet altijd achter de Vietnamezen gestaan? De Vietnamezen hadden het recht Vietnam te bevrijden van de onderdrukking van het imperialisme. Zijn al mijn ‘linkse vrienden’ van de PvdA, GroenLinks en de SP deze principes dan vergeten?
Vrijwel niemand maakte een analyse van de werkelijke beweegredenen van de USA en Duitsland aangaande Joegoslavië. Alleen de communisten en andere door de wol geverfde overlevenden van de Koude Oorlog, zoals de meeste Grieken. Net zoals in elke oorlog zijn er aan de kant van de Serviërs ook altijd figuren die iets te vereffenen hebben, dat mag ik niet ontkennen. Maar Srebrenica was een roversnest. De NAVO wist dat. De Bosnische moslims maakten daar misbruik van. Oorlog is dan ook het ergste wat er is, en oorlogen dienen met alle mogelijke middelen voorkomen te worden. Oorlog brengt per definitie het laagste in de mens boven.
Het proces van militaire bemoeienis en inmenging in andermans aangelegenheden is al jaren gaande. Ook in het zuiden van de voormalige Sovjet-Unie. Ik neem niet aan dat de op de USA georiënteerde partijen op korte termijn van hun dwaling terugkomen. Toch zal dat moeten. De drie grote linkse partijen denken inmiddels bijna net zoals de VVD en het CDA, namelijk imperialistisch: cultureel, economisch en militair. Hebben de ‘linkse’ partijen wel door wat dat betekent voor de armere volkeren en de armere landen? Die worden opgehitst en zijn slachtoffer. Al die jaren heeft Milosevic overal de schuld van gekregen. Maar is Milosevic de schurk? Neen, dat zijn eerder de NAVO en de Verenigde Staten, zij hebben vanaf het begin van deze verwoestende oorlog systematisch de verkeerde partijen gesteund en met de waarheid over de Servische inbreng lopen sjoemelen.
Progressieve mensen - en ook progressieve kranten - horen dus alléén bevrijdingsbewegingen en géén afscheidingsbewegingen te steunen. Linkse mensen horen bewegingen te steunen die een geheel land willen bevrijden van een (imperialistische) onderdrukker, dus bevrijdingsbewegingen zoals de Vietnamese bevrijdingsbeweging, de Indonesische bevrijdingsbeweging van Soekarno, de MPLA in Angola, het ANC in Zuid-Afrika, de PLO in Israël, de bevrijdingsbeweging van Kabila in Congo, etc. (Eigenlijk ook de FARC in Colombia.) Rechtse mensen doen het in de regel andersom. Die denken en doen – vaak zonder erbij na te denken – imperialistisch. Die steunden en steunen afscheidingsbewegingen. Rechtse clubs, en anderen in Nederland, steunden de afgelopen tachtig jaar elke afscheidingsbeweging die ze maar konden vinden, als het maar gericht was tegen socialistische landen of socialistische bewegingen. Met het bekende (en gewenste) resultaat: instabiliteit in de gehele wereld tot op de dag van vandaag.
Beseffen de Nederlanders eigenlijk wel wie ze steeds maar steunen, wie ze daarmee laten vallen en in wiens belang dat is? Ik vraag me dat aangaande Joegoslavië al vele jaren af. Klopt de informatie die we dagelijks kregen en nog steeds krijgen van o.a. het NIOD over Bosnië en Kosovo wel? Is die informatie wel dubbel of driedubbel gecheckt? Hebben die 2000 waarnemers in Kosovo, die er toentertijd waren, dan niet gezien dat de UCK zich binnen vier weken, gedurende hun waarnemersperiode, overal in heel Kosovo illegaal, achter de rug van de Serviërs om, nog beter bewapend heeft? Logisch toch dat je dan, zoals Milosevic, geen vertrouwen meer hebt in de internationale gemeenschap.
Iedere oprechte observant weet dat als afscheidingsbewegingen hun gang kunnen gaan of zelfs gesteund worden, dat het betreffende leefgebied dan zal ontploffen. De tegenpartij kan daarna gemakkelijk beticht worden van nationalistische retoriek en geweld. Iemand die begint met nationalisme en zijn ‘eigen volk eerst’ stelt, weet dat de bedreigde minderheid vervolgens ook de neiging zal vertonen in termen van ‘eigen volk’ te gaan denken. Een haast logische reactie in de politiek, nietwaar? Elke politicoloog kan dat beamen. De ‘aangevallen’ partij moet dan wel, om te overleven, het opgedrongen nationalisme met nationalisme beantwoorden. De NAVO, de UCK, de moslims, de Kroaten en anderen beschuldigen Milosevic al vanaf 1990 van nationalisme. Men vergeet erbij te zeggen dat het nationalisme hem door de Kosovo-Albanezen opgedrongen is. Terwijl nota bene Tudjman en Izetbegovic de échte nationalisten, de échte oorlogshitsers, zijn. Het doel heiligde in de Koude Oorlog alle middelen. Is de Koude Oorlog eigenlijk wel over? Tegen de Serven en Milosevic was blijkbaar nog steeds alles geoorloofd. Tegen de voormalige Sovjet-Unie ook.
Kosovo was van oudsher onderdeel van Joegoslavië. Mag een buitenstaander zich daar dan wel mee bemoeien? Aan iemands grenzen morrelen is een vorm van imperialisme. Het is inmenging in andermans aangelegenheden. Joegoslavië was gewoon een autonome staat, met Milosevic als democratisch gekozen leider. Alleen als de totale bevolking - de Serven en de Kosovaren samen - dat in overgrote meerderheid willen, kan Kosovo van Joegoslavië afgescheiden worden. Als 70 tot 80 procent van alle betrokken bevolkingsgroepen het wil, mag je afscheiden. Eerder niet. Dat is een vreedzame weg, de enige democratische. Dat percentage van 70 tot 80 procent werd in Joegoslavië duidelijk nooit gehaald.
Waar zijn het verstand en het politieke inzicht van de linkse partijen en van sommige vredesactivisten gebleven?
Bosnië
Het imperialisme laat elke gebruikte bevolkingsgroep en dissident na gebruik in de steek. Dat heeft dit systeem altijd zo gedaan. Dat zal het blijven doen. We weten het uit ervaring, kijk maar naar de Molukkers, de Zuid-Vietnamese bootvluchtelingen, de Koerden, de Bosnische moslims, de Russen, etc. Na gebruik worden ze aan hun lot overgelaten.
In Bosnië hebben de Bosnische moslims samen met de moedjahedien en Al Qaida gestreden. Dat is recent uitgekomen en bewezen, onder meer door Jürgen Elsasser [6]. De komst van de moedjahedien in Bosnië en de rol van de CIA (en andere inlichtingendiensten) wordt uitvoerig door Elsasser beschreven in zijn recent verschenen boek Wie der Dschihad nach Europa kam. Gotteskrieger und Geheimdienste auf dem Balkan. Hij behandelt de ontwikkelingen in en rond Bosnië-Herzegovina tijdens en na het uiteenvallen van Joegoslavië.
Volgens Elsasser werd op de Balkan, met name in Bosnië en Kosovo, het oude bondgenootschap tussen de CIA en de moedjahedien nieuw leven ingeblazen. Buitenlandse strijders (Soedanese, Libische, Egyptische, Filipijnse, maar ook Britse), financieel gesteund door allerlei Saoedische, Soedanese, Iraanse en andere fondsen, materieel gesteund door de USA (en soms door Duitsland), werden met open armen onthaald door moslimfundamentalistische leiders, zoals Izetbegovic. Ze speelden een doorslaggevende rol bij de burgeroorlogen in Bosnië, Macedonië en Kosovo (met de daar blijkbaar bij behorende onthoofdingen).
De Verenigde Staten onder Clinton braken het VN-wapenembargo
op Bosnië door nachtelijke wapenvluchten.
Hun eigengereide unilaterale Balkanpolitiek was desastreus voor de
vrede in Bosnië, maar wel profijtelijk voor een private onderneming
van Amerikaanse oud-generaals: de MIPRI (Military Professional
Resources Inc.).
Ook onder Clinton bleek de eigen inlichtingendienst CIA overigens
niet direct bereid om de door de politiek uitgezette beleidslijn ten
aanzien van één staat te volgen.
De gedachte achter deze politiek van Clinton was dat het ‘succes’ van
islamitische strijders in de strijd tegen de Sovjet-Unie in Afghanistan
in Europa gewoon herhaald kon worden.
Analoog aan de ‘wapenpijplijn’ naar Afghanistan ontstond een
soortgelijke ‘pijplijn’ naar Kroatië en Bosnië, opgezet door het
Pentagon. Er arriveerden echter niet alleen wapens uit Turkije en
Iran, maar ook veel geld (onder andere uit Saoedi-Arabië, Brunei en
Maleisië) en grote aantallen moedjahedienstrijders.
Rapporten van waarnemers over wapendroppings en het ’s nachts landen van transportvliegtuigen op vliegvelden in Bosnië kregen weinig aandacht in de media. Hetzelfde lot ondergingen de berichten dat straaljagers soms deze vluchten begeleidden, en er dus sprake moet zijn geweest van staatssteun bij het breken van een wapenembargo. Het hoofdstuk ‘Bosnia-Gate’ in het NIODrapport dat de rol van de regering Clinton bij het bewapenen van de fundamentalisten behandelt, is grotendeels gebaseerd op het NIODdeelonderzoek van Cees Wiebes naar de rol van inlichtingendiensten (zie www.srebrenica.nl) en geeft een inkijkje in wat er toen al bekend was over dergelijke vluchten.
Na de gevechten op de Balkan verdween een aantal van de moedjahedien naar andere gebieden, zoals naar Tsjetsjenië en later naar Libië en Syrië. Een groot deel vestigde zich in Bosnië en verkreeg daar snel (en slinks?) de Bosnische nationaliteit [3].
Enkele anderen vertrokken naar veiliger havens, onder andere naar Roubaix, Wenen en Hamburg. Onder deze laatsten bevonden zich diegenen die de aanslagen van 11 september 2001 in de USA voorbereidden of pleegden.
De aanslagen op de Amerikaanse ambassades in Oost-Afrika (7 augustus 1998) blijken een reactie te zijn op de arrestaties en uitlevering aan Egypte van de in Albanië wonende moedjahedien.
Verder blijken er duidelijke relaties te zijn tussen de bomaanslagen op de ondergrondse in Londen van juli 2005 en moslim-extremistische oud-Bosniëstrijders. In algemene lijnen zien velen nu wel hoe de opbouw van het moslim-extremisme (en het terrorisme in de Europese hoofdsteden) is gegaan: van Afghanistan sprong het over naar Joegoslavië en vandaar via IS en ISIL naar ISIS in Irak, Libië en Syrië. En vanuit die brandhaarden ook naar Europa. Maar over het waarom en het hoe wordt in de Nederlandse media weinig tot niks goed geduid en/of uitgelegd. Hoe het komt dat het moslim-extremisme voornamelijk van soennieten afkomstig is, en Iran en Hezbollah nu Syrië steunen, is voor de bevolking extra onoverzichtelijk. Maar dat is het voor een ‘goed verstaander’ niet.
Als je dit alles goed tot je laat doordringen, wordt duidelijk hoe de zaakjes van de 15-jarige oorlogen in Joegoslavië en de rol van de ‘Bosnische en Kosovaarse moslims’ stinken. De media hebben ons op allerlei manieren voorgelogen over de afscheidingsbewegingen. En vooral de rol van het moslim-extremisme. De ‘Bosnische moslims’ waren op alle mogelijke manieren gebruikt en ingehuurd om Joegoslavië uiteen te laten vallen. Het grofste geweld en de vuilste leugens, onder meer over de bedoelingen van Milosevic, werden ingezet. Het Pentagon was de moeder van al deze valse berichten. In Nederland stond vooral de Volkskrant, maar bijna alle andere media ook, klaar om deze valse informatie zo snel mogelijk aan het publiek door te geven. (Een uitzondering was Pamela Hemelrijk in het AD.) Het gevolg is complete verwarring geweest, juist in het linkse kamp. Een verwarring die met de oorlog in Libië en Syrië nog groter is geworden. GroenLinks steunt nog steeds de verkeerden in de wereld en met de totaal verkeerde argumenten. Harry van Bommel (tot voor kort buitenlandwoordvoerder van de SP) is nog steeds gek op afscheidingsbewegingen all over the world. Veel linkse partijen in Nederland hebben niet door dat ze speelbal zijn van de vuilste medialeugens over eenheidsstaten. Ook in de zaak Srebrenica – en waarom daar een volksgericht plaats vond - speelt dat tot op heden door.
Srebrenica
Thom Karremans, commandant van Dutchbat, heeft enige tijd geleden een zeer overtuigend ooggetuigenverslag geschreven, Srebrenica, who cares? [7] Vrij vertaald: wie heeft zich eigenlijk om ons bekommerd? Dat hij gelijk heeft bleek uit het NIOD-rapport en diverse media, onder meer op 8 april 2002 in het NOS 8-uurjournaal. Daar werd gezegd:
Op 10 april 2002 zegt Philip Freriks in het 8-uurjournaal:
Op 10 april 2002 wordt op Radio 1 gezegd:
Op RTL4 vertelde soldaat Harry bij het tv-programma Barend en Van Dorp rond die tijd:
Jarenlang heeft Karremans gezwegen over de waarheid zoals hij die om zich heen zag en aan den lijve ondervond als verantwoordelijke te velde. Ondanks aanvallen op zijn persoon, van onder meer media als de Volkskrant, heeft hij gemeend te moeten zwijgen. Volgens de media en de Bosnische moslims was zijn optreden ‘anti-moslim’ en heeft hij twee ‘foute’ uitspraken gedaan. Kortom: hij was ‘dus partijdig’. Men heeft in de media zelfs geprobeerd Karremans als ‘niet-geschikt’ te portretteren en recent heeft Vrij Nederland hem nog als een ijdeltuit laten neerzetten, vooral omdat hij ‘een boek heeft geschreven’. De Verenigde Naties, met name de USA en Frankrijk, hebben rond juli 1996 op hoog niveau een deal gesloten: om delen in het westen met de Serven te ruilen voor delen in het oosten. Ze zijn vergeten (hoewel dat waarschijnlijk is) dat aan Kok en Voorhoeve mede te delen. Men ontkent het allemaal, omdat men zich schaamt dat men niet van de Serven of de Bosnische Serviërs kon winnen. Daarom willen Kok en anderen nu geen parlementaire enquête, want dan moeten ze met de billen bloot, dan moeten ze toegeven dat ze dat al wisten. Het staat goed gedocumenteerd in het boek van Karremans.
Verder staat in het boek van Karremans zwart op wit dat de moslimstrijders in de safe-area’s bewapend waren en jarenlang uitvallen naar de Serven deden. Dat is dus schending van de akkoorden en derhalve een dom soort ‘terrorisme’. Ik verwijt de politiek dat men daar geen stelling en geen actie tegen nam.
Iedereen met een beetje verstand van oorlog voeren weet dat als je in safe-area’s gewapend uitbreekt - als groep van gewapende moslimstrijders - en zonder dat je de Nederlanders op de hoogte brengt - dat je dan als ‘moslimstrijder’ en als ‘vijand’ wordt aangemerkt en doodgeschoten kunt worden. Je kunt op een mijn lopen, en als je je niet overgeeft geef je de Serven het morele argument en het oorlogsrecht om je als lid van de ‘aanvallende groep’ eventueel dood te schieten. In feite toch een logische zaak. Dát is oorlog, en daarom dient oorlog koste wat het kost te worden voorkomen. Voor Nederland niet, Nederland stuurt op volstrekt lichtzinnige wijze Nederlandse jongens en meisjes en Nederlandse F16’s het bos in.
De Nederlandse politiek in het buitenland kenmerkt zich door economisch en cultureel imperialisme. Dat is in alles te merken, maar de gemiddelde Nederlander heeft het – althans, op het eerste gezicht - niet door. Dat komt door de rol van de media. Joegoslavië probeerde men op te delen voordat het met al zijn rijkdom een economische bedreiging voor het Westen kon worden, net zoals de Amerikanen met hun stroman Jeltsin de Sovjet-Unie hebben opgedeeld. Puur imperialisme, met als verborgen doel alle bronnen inpikken. Dat gebeurde in Irak ook [8]. Nota bene ‘linkse’ presidenten als Clinton en Blair deden er gewoon aan mee. Veel Nederlanders denken dus in goed gezelschap te zijn. Want beide mannen doen het relatief redelijk, binnenlands. Hoewel? Maar van imperialisme (het hoogste stadium van het kapitalisme) snappen dergelijke leiders blijkbaar niks. De gemiddelde Nederlander ook niet. De media worden door gelikte persbureaus aangestuurd, hoofdredacties worden onder druk gezet. Er zijn geheime verdragen met de Verenigde Staten waarin staat dat Nederland gelikt nieuws op moet nemen. Dan krijg je dat. Daarom trappen er steeds zoveel mensen in.
Ik denk dat er in Nederland maar een paar groepen zijn die weten hoe erg oorlog is, in die zin dat ze nooit lichtzinnig aan een oorlog zullen deelnemen of zomaar militairen ergens naartoe sturen. Of manschappen zullen offeren. Het overgrote deel van de Tweede Kamerleden duidelijk niet. Communisten schamen zich dan ook al jaren voor hun linkse broeders in de Tweede Kamer in Den Haag. Communisten hoef je niet te vertellen wat oorlog en verzet is, zij weten er uit ervaring alles van. En wat de waarheid is bij oorlogen hoeft men communisten ook niet uit te leggen. Hoe burgers onder leugens en misinformatie moeten lijden ook niet. Ook over provocaties, insinuaties en aanhoudende medialeugens hoef je communisten die de Koude Oorlog hebben meegemaakt, niets te vertellen. Goebbels zou zich niet schamen als hij zag hoe de moslims, Genscher, Kohl, Van den Broek en de USA de massa in het Westen met ‘Golf van Tonkinachtige incidenten’ de opdeling van Joegoslavië van rond 1991-1993 tot op heden hebben gemanipuleerd. Het niveau waarop de sociaaldemocratie in Nederland de politieke toestand in de huidige wereld analyseert is bedroevend. Sociaaldemocraten en andere zich links of soms nog steeds socialist noemende groepen en personen zoals Ter Beek, Kok, Pronk (allen van de PvdA) en Rosenmöller (van GroenLinks) hadden blijkbaar geen flauw idee wie of wat ze eigenlijk met hun meningen en standpunten steunen. En welke krankzinnige opdracht ze in dit geval Dutchbat hebben laten uitvoeren. Immers: de moslims en de Kroaten, inclusief bepaalde Duitse en Amerikaanse krachten hebben Joegoslavië in brand gezet. De Tweede Kamer is in de mallemolen van verkeerde argumenten verzeild geraakt. Kohl, Genscher en Van den Broek hebben de genocide op hun geweten, zij wisten dat het steunen van afscheidingsbewegingen altijd tot gevolg heeft dat er eindeloze oorlogen ontstaan. Er blijft altijd weer een minderheid over die zich gepasseerd voelt en haar rechten probeert te halen. Afscheiden is zinloos: nationalisme leidt altijd tot nationalisme bij de andere partij, en is dus uitzichtloos. Het denken over oorlog en het steunen van allerlei willekeurige afscheidingsbewegingen, is van dezelfde politieke lichtzinnigheid als die waarmee de PvdA rond 1948 Nederlandse jongens naar Indonesië stuurde, en de Molukkers uitbuitte en een eigen staat beloofde.
Het heeft allemaal te maken met een zeventigjarige traditie van sociaaldemocraten, christendemocraten en liberalen in het verkeerd inschatten van de op zich goede bedoelingen van het communisme (en van andere mensen zoals Soekarno, resp. Milosevic die een eenheidsstaat willen opzetten of wilde handhaven).
Nederland kenmerkt zich momenteel door een soort onbewust cultureel imperialisme. Dat werd vooral zichtbaar in de Golfoorlog en later in de agressie-oorlog tegen Irak. Het Westen wil voormalige socialistische staten of landen met onafhankelijke leiders, koste wat het kost, niet als concurrent naast zich hebben. Die landen mogen alleen maar afzetmarkt van westerse producten zijn.
In dat klimaat stuurt Nederland Nederlandse jongens zonder rugdekking het bos in. De VN heeft rond juli 1996 op hoog niveau een deal gesloten - om delen in het westen met de Serven te ruilen voor delen in het oosten - en dat ‘vergeten’ aan Nederland en/of aan Karremans mede te delen. Men ontkent dat nu, omdat men zich schaamt dat men het politiek niet van de Serven of de Bosnische Serviërs kon winnen. Men weet ook al lang, en Karremans vertelde het de politiek keer op keer, dat de Bosnische moslims onder dekking van Dutchbat jarenlang vanuit Srebrenica de Serven hebben geterroriseerd. Srebrenica was – zoals gezegd - gewoon een roversnest. Nederland doet anno 2017 nog steeds of haar neus bloedt, juist op het punt dat de mannen allemaal gewapend, massaal elke nacht uitbraken. Juist die gewapende uitvallen vanuit Srebrenica hebben alles op tilt gezet en tot een volksgericht geleid. In een safe haven horen nu eenmaal geen uitvallen te worden gepleegd. Zo was het ook niet afgesproken met de wereldgemeenschap. Door dat door de vingers te zien is het drama Srebrenica ontstaan. Daarom willen de grote politieke partijen nu geen parlementaire enquête, want dan moeten ze met de billen bloot, want wat de Bosnische moslims ’s nachts flikten wisten ze in Nederland al lang. De Bosnische moslims hadden zich allemaal aan Mladic (d.w.z. het Joegoslavische leger) moeten overgeven, dan was er wellicht niet één van hen vermoord of omgekomen.
Enschede, eerste versie 1999-2003, laatste versie 2017.
Noten
1. Zie Cees J. Hamelink, Regeert de leugen? Mediaplichtigheid aan leugen en bedrog. Amsterdam: Boom 2004.
2. Zie Milo Anstadt, Scheuren in de heksenketel. Amsterdam: Contact 1993.
3. Zie eerdere artikelen van Rik Min, 1995-1999, over de beginfase van de Joegoslaviëoorlogen, www.rikmin.nl.
4. Zie eerdere artikelen van Rik Min, 1995-2003, over het in de Koude Oorlog misbruiken van nationalisme. Zoals het Kroatische, het Koerdische, het Tsjetsjeense, het joodse, het ‘Bosnisch-moslimse’, het Albanese van de UCK, en uiteindelijk ook - rond 1995 - het Servische nationalisme van Kostinica, om het tegen Milosevic te kunnen gebruiken (www.rikmin.nl).
5. Het is communisten eigenlijk nooit gelukt in Joegoslavië een goede socialistische maatschappij ingevoerd te krijgen. Dat heeft rond 1946 onder meer te maken gehad met een fundamenteel verschil van mening tussen Stalin en Tito. Tito heeft van de Verenigde Staten, om Stalin een voet dwars te kunnen zetten, miljarden dollars ontvangen. Die miljarden dollars bleken uiteindelijk ordinair bloedgeld te zijn. Tito bleef volharden, dat was een enorme fout. Joegoslavië was tientallen jaren het enige ‘socialistische’ land met een enorme werkloosheid. Andere communistische partijen namen dat de Joegoslavische communisten erg kwalijk. Het Joegoslavische model was geen socialisme, vond men. Werkloosheid was immers niet nodig geweest.
6. Zie Jürgen Elsasser, Wie der Dschihad nach Europa kam. Wenen: Buch Verlag 2014. 7. Zie Thom Karremans, Srebrenica Who Cares? Nieuwegein: Arkosports Media 1998.
8. Het opdelen van Irak in drie stukken is heel bewust uitgedokterd en uitgelokt. In het zuiden werden de Sjiieten losgerukt van Saddam (met absurde no-fly-zones) en in het noorden kregen de Koerden van de Verenigde Staten alle kansen om Irak instabiel te maken. De Koerden vernietigden en passant - via loyaliteitsproblemen - ook de Turkse linkse beweging zeer grondig, inclusief de communistische beweging. De vraag blijft of afscheidingsbewegingen eigenlijk wel het recht hebben de beginselen en de ideeën van het marxisme-leninisme te voeren.